< Psaumes 80 >
1 Au chef des chantres. Sur les lis lyriques. D’Asaph. Psaume. Prête l’oreille, berger d’Israël, Toi qui conduis Joseph comme un troupeau! Parais dans ta splendeur, Toi qui es assis sur les chérubins!
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi. O Pasterzu Izraelski! posłuchaj, który prowadzisz Józefa jako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, rozjaśnij się.
2 Devant Éphraïm, Benjamin et Manassé, réveille ta force, Et viens à notre secours!
Wzbudź moc swoję przed Efraimem, i Benjaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
3 O Dieu, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
O Boże! przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
4 Éternel, Dieu des armées! Jusques à quand t’irriteras-tu contre la prière de ton peuple?
Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
5 Tu les nourris d’un pain de larmes. Tu les abreuves de larmes à pleine mesure.
Nakarmiłeś ich chlebem płaczu, i napoiłeś ich łzami miarą wielką.
6 Tu fais de nous un objet de discorde pour nos voisins, Et nos ennemis se raillent de nous.
Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym; a nieprzyjaciołom naszym, aby sobie z nas śmiech stroili.
7 Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
O Boże zastępów; przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
8 Tu avais arraché de l’Égypte une vigne; Tu as chassé des nations, et tu l’as plantée.
Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś pogan, a wsadziłeś ją.
9 Tu as fait place devant elle: Elle a jeté des racines et rempli la terre;
Uprzątnąłeś dla niej, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
10 Les montagnes étaient couvertes de son ombre, Et ses rameaux étaient comme des cèdres de Dieu;
Okryte są góry cieniem jej, a gałęzie jej jako najwyższe cedry.
11 Elle étendait ses branches jusqu’à la mer, Et ses rejetons jusqu’au fleuve.
Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
12 Pourquoi as-tu rompu ses clôtures, En sorte que tous les passants la dépouillent?
Przeczżeś tedy rozwalił płot winnicy, tak, że ją szarpają wszyscy, którzy mimo drogą idą?
13 Le sanglier de la forêt la ronge, Et les bêtes des champs en font leur pâture.
Zniszczył ją wieprz dziki, a zwierz polny spasł ją.
14 Dieu des armées, reviens donc! Regarde du haut des cieux, et vois! Considère cette vigne!
O Boże zastępów! nawróć się proszę, spojrzyj z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
15 Protège ce que ta droite a planté, Et le fils que tu t’es choisi!…
Tę winnicę, którą szczepiła prawica twoja, i latorosłki, któreś sobie zmocnił.
16 Elle est brûlée par le feu, elle est coupée! Ils périssent devant ta face menaçante.
Spalona jest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
17 Que ta main soit sur l’homme de ta droite, Sur le fils de l’homme que tu t’es choisi!
Niech będzie ręka twoja nad mężem prawicy twojej, nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
18 Et nous ne nous éloignerons plus de toi. Fais-nous revivre, et nous invoquerons ton nom.
A nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
19 Éternel, Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.