Psaumes 80
1 Au chef des chantres. Sur les lis lyriques. D’Asaph. Psaume. Prête l’oreille, berger d’Israël, Toi qui conduis Joseph comme un troupeau! Parais dans ta splendeur, Toi qui es assis sur les chérubins!
Þú hirðir Ísraels sem leiðir þjóð þína eins og hjörð. Þú Guð sem situr á hásæti uppi yfir verndarenglunum, beygðu þig niður og hlustaðu á bæn mína. Láttu veldi þitt birtast í geisladýrð!
2 Devant Éphraïm, Benjamin et Manassé, réveille ta force, Et viens à notre secours!
Leyfðu ættkvíslum Efraíms, Benjamíns og Manasse að verða vitni að því er þú frelsar okkur með mætti þínum.
3 O Dieu, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
Dragðu okkur til þín á ný, ó Guð. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, það er okkar eina von.
4 Éternel, Dieu des armées! Jusques à quand t’irriteras-tu contre la prière de ton peuple?
Ó, Drottinn, þú Guð sem stjórnar hersveitum himnanna, hve lengi ætlar þú að draga bænheyrsluna og láta reiði þína haldast?
5 Tu les nourris d’un pain de larmes. Tu les abreuves de larmes à pleine mesure.
Þú hefur alið okkur á sorg og sút
6 Tu fais de nous un objet de discorde pour nos voisins, Et nos ennemis se raillent de nous.
og gert okkur að andstyggð í augum nágrannaþjóðanna sem hæða okkur og spotta.
7 Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
Drottinn hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu til okkar með velþóknun og kærleika, annars er úti um okkur.
8 Tu avais arraché de l’Égypte une vigne; Tu as chassé des nations, et tu l’as plantée.
Þú fluttir okkur frá Egyptalandi eins og gæðavínvið, upprættir heiðingjana og gróðursettir okkur í landinu.
9 Tu as fait place devant elle: Elle a jeté des racines et rempli la terre;
Þú plægðir jörðina og braust landið, við skutum rótum og klæddum hæðirnar.
10 Les montagnes étaient couvertes de son ombre, Et ses rameaux étaient comme des cèdres de Dieu;
Við skyggðum á fjöllin og breiddum úr okkur eins og greinar sedrustrésins,
11 Elle étendait ses branches jusqu’à la mer, Et ses rejetons jusqu’au fleuve.
þöktum landið frá Miðjarðarhafi og allt til Evfrat.
12 Pourquoi as-tu rompu ses clôtures, En sorte que tous les passants la dépouillent?
En nú hefur þú brotið niður múra okkar og eftir stöndum við varnarlausir.
13 Le sanglier de la forêt la ronge, Et les bêtes des champs en font leur pâture.
Landið hefur verið eytt og er nú orðið að bústað villidýra.
14 Dieu des armées, reviens donc! Regarde du haut des cieux, et vois! Considère cette vigne!
Við biðjum þig, þú Guð hinna himnesku hersveita, komdu og blessaðu okkur. Líttu niður af himni, sjáðu þjáningar okkar og hlúðu að þessum vínviði þínum!
15 Protège ce que ta droite a planté, Et le fils que tu t’es choisi!…
Vernda það sem þú sjálfur gróðursettir, einkasoninn þinn!
16 Elle est brûlée par le feu, elle est coupée! Ils périssent devant ta face menaçante.
Óvinirnir lögðu okkur að velli og kveiktu í borgunum. Þeir farast fyrir augliti þínu!
17 Que ta main soit sur l’homme de ta droite, Sur le fils de l’homme que tu t’es choisi!
Styrktu manninn sem þú elskar, soninn sem þú valdir
18 Et nous ne nous éloignerons plus de toi. Fais-nous revivre, et nous invoquerons ton nom.
og við munum aldrei snúa við þér baki. Lífgaðu okkur á nýjan leik og þá skulum við ákalla þig.
19 Éternel, Dieu des armées, relève-nous! Fais briller ta face, et nous serons sauvés!
Drottinn, Guð hersveitanna, dragðu okkur til þín á ný. Líttu niður til okkar og láttu okkur sjá velþóknun þína.
