Psaumes 78

1 Cantique d’Asaph. Mon peuple, écoute mes instructions! Prêtez l’oreille aux paroles de ma bouche!

قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.

2 J’ouvre la bouche par des sentences, Je publie la sagesse des temps anciens.

زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.

3 Ce que nous avons entendu, ce que nous savons, Ce que nos pères nous ont raconté,

می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.

4 Nous ne le cacherons point à leurs enfants; Nous dirons à la génération future les louanges de l’Éternel, Et sa puissance, et les prodiges qu’il a opérés.

اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.

5 Il a établi un témoignage en Jacob, Il a mis une loi en Israël, Et il a ordonné à nos pères de l’enseigner à leurs enfants,

خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند

6 Pour qu’elle fût connue de la génération future, Des enfants qui naîtraient, Et que, devenus grands, ils en parlassent à leurs enfants,

و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.

7 Afin qu’ils missent en Dieu leur confiance, Qu’ils n’oubliassent pas les œuvres de Dieu, Et qu’ils observassent ses commandements,

به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.

8 Afin qu’ils ne fussent pas, comme leurs pères, Une race indocile et rebelle, Une race dont le cœur n’était pas ferme, Et dont l’esprit n’était pas fidèle à Dieu.

در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.

9 Les fils d’Éphraïm, armés et tirant de l’arc, Tournèrent le dos le jour du combat.

افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.

10 Ils ne gardèrent point l’alliance de Dieu, Et ils refusèrent de marcher selon sa loi.

آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.

11 Ils mirent en oubli ses œuvres, Ses merveilles qu’il leur avait fait voir.

کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،

12 Devant leurs pères il avait fait des prodiges, Au pays d’Égypte, dans les campagnes de Tsoan.

کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.

13 Il fendit la mer et leur ouvrit un passage, Il fit dresser les eaux comme une muraille.

خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.

14 Il les conduisit le jour par la nuée, Et toute la nuit par un feu éclatant.

بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!

15 Il fendit des rochers dans le désert, Et il donna à boire comme des flots abondants;

در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.

16 Du rocher il fit jaillir des sources, Et couler des eaux comme des fleuves.

بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!

17 Mais ils continuèrent à pécher contre lui, A se révolter contre le Très-Haut dans le désert.

ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.

18 Ils tentèrent Dieu dans leur cœur, En demandant de la nourriture selon leur désir.

آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.

19 Ils parlèrent contre Dieu, Ils dirent: Dieu pourrait-il Dresser une table dans le désert?

حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟

20 Voici, il a frappé le rocher, et des eaux ont coulé, Et des torrents se sont répandus; Pourra-t-il aussi donner du pain, Ou fournir de la viande à son peuple?

درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»

21 L’Éternel entendit, et il fut irrité; Un feu s’alluma contre Jacob, Et la colère s’éleva contre Israël,

خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،

22 Parce qu’ils ne crurent pas en Dieu, Parce qu’ils n’eurent pas confiance dans son secours.

زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.

23 Il commanda aux nuages d’en haut, Et il ouvrit les portes des cieux;

با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود

24 Il fit pleuvoir sur eux la manne pour nourriture, Il leur donna le blé du ciel.

و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.

25 Ils mangèrent tous le pain des grands, Il leur envoya de la nourriture à satiété.

بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.

26 Il fit souffler dans les cieux le vent d’orient, Et il amena par sa puissance le vent du midi;

سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد

27 Il fit pleuvoir sur eux la viande comme de la poussière, Et comme le sable des mers les oiseaux ailés;

تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.

28 Il les fit tomber au milieu de leur camp, Tout autour de leurs demeures.

پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.

29 Ils mangèrent et se rassasièrent abondamment: Dieu leur donna ce qu’ils avaient désiré.

پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.

30 Ils n’avaient pas satisfait leur désir, Ils avaient encore leur nourriture dans la bouche,

اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،

31 Lorsque la colère de Dieu s’éleva contre eux; Il frappa de mort les plus vigoureux, Il abattit les jeunes hommes d’Israël.

غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.

32 Malgré tout cela, ils continuèrent à pécher, Et ne crurent point à ses prodiges.

با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.

33 Il consuma leurs jours par la vanité, Et leurs années par une fin soudaine.

بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.

34 Quand il les frappait de mort, ils le cherchaient, Ils revenaient et se tournaient vers Dieu;

هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند

35 Ils se souvenaient que Dieu était leur rocher, Que le Dieu Très-Haut était leur libérateur.

و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.

36 Mais ils le trompaient de la bouche, Et ils lui mentaient de la langue;

اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.

37 Leur cœur n’était pas ferme envers lui, Et ils n’étaient pas fidèles à son alliance.

دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.

38 Toutefois, dans sa miséricorde, il pardonne l’iniquité et ne détruit pas; Il retient souvent sa colère et ne se livre pas à toute sa fureur.

اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،

39 Il se souvint qu’ils n’étaient que chair, Un souffle qui s’en va et ne revient pas.

زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.

40 Que de fois ils se révoltèrent contre lui dans le désert! Que de fois ils l’irritèrent dans la solitude!

بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.

41 Ils ne cessèrent de tenter Dieu, Et de provoquer le Saint d’Israël.

بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.

42 Ils ne se souvinrent pas de sa puissance, Du jour où il les délivra de l’ennemi,

قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.

43 Des miracles qu’il accomplit en Égypte, Et de ses prodiges dans les campagnes de Tsoan.

بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.

44 Il changea leurs fleuves en sang, Et ils ne purent en boire les eaux.

در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.

45 Il envoya contre eux des mouches venimeuses qui les dévorèrent, Et des grenouilles qui les détruisirent.

انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.

46 Il livra leurs récoltes aux sauterelles, Le produit de leur travail aux sauterelles.

محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.

47 Il fit périr leurs vignes par la grêle, Et leurs sycomores par la gelée.

تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.

48 Il abandonna leur bétail à la grêle, Et leurs troupeaux au feu du ciel.

رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.

49 Il lança contre eux son ardente colère, La fureur, la rage et la détresse, Une troupe de messagers de malheur.

او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.

50 Il donna libre cours à sa colère, Il ne sauva pas leur âme de la mort, Il livra leur vie à la mortalité;

او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.

51 Il frappa tous les premiers-nés en Égypte, Les prémices de la force sous les tentes de Cham.

همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.

52 Il fit partir son peuple comme des brebis, Il les conduisit comme un troupeau dans le désert.

آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.

53 Il les dirigea sûrement, pour qu’ils fussent sans crainte, Et la mer couvrit leurs ennemis.

ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.

54 Il les amena vers sa frontière sainte, Vers cette montagne que sa droite a acquise.

سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.

55 Il chassa devant eux les nations, Leur distribua le pays en héritage, Et fit habiter dans leurs tentes les tribus d’Israël.

ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.

56 Mais ils tentèrent le Dieu Très-Haut et se révoltèrent contre lui, Et ils n’observèrent point ses ordonnances.

اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.

57 Ils s’éloignèrent et furent infidèles, comme leurs pères, Ils tournèrent, comme un arc trompeur.

مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.

58 Ils l’irritèrent par leurs hauts lieux, Et ils excitèrent sa jalousie par leurs idoles.

بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.

59 Dieu entendit, et il fut irrité; Il repoussa fortement Israël.

وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.

60 Il abandonna la demeure de Silo, La tente où il habitait parmi les hommes;

خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد

61 Il livra sa gloire à la captivité, Et sa majesté entre les mains de l’ennemi.

و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.

62 Il mit son peuple à la merci du glaive, Et il s’indigna contre son héritage.

بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.

63 Le feu dévora ses jeunes hommes, Et ses vierges ne furent pas célébrées;

جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.

64 Ses sacrificateurs tombèrent par l’épée, Et ses veuves ne pleurèrent pas.

کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.

65 Le Seigneur s’éveilla comme celui qui a dormi, Comme un héros qu’a subjugué le vin.

سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.

66 Il frappa ses adversaires en fuite, Il les couvrit d’un opprobre éternel.

دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.

67 Cependant il rejeta la tente de Joseph, Et il ne choisit point la tribu d’Éphraïm;

او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود

68 Il préféra la tribu de Juda, La montagne de Sion qu’il aimait.

اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.

69 Et il bâtit son sanctuaire comme les lieux élevés, Comme la terre qu’il a fondée pour toujours.

در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.

70 Il choisit David, son serviteur, Et il le tira des bergeries;

سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.

71 Il le prit derrière les brebis qui allaitent, Pour lui faire paître Jacob, son peuple, Et Israël, son héritage.

او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.

72 Et David les dirigea avec un cœur intègre, Et les conduisit avec des mains intelligentes.

داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.