Psaumes 77

1 Au chef des chantres. D’après Jeduthun. Psaume d’Asaph. Ma voix s’élève à Dieu, et je crie; Ma voix s’élève à Dieu, et il m’écoutera.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Au jour de ma détresse, je cherche le Seigneur; La nuit, mes mains sont étendues sans se lasser; Mon âme refuse toute consolation.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Je me souviens de Dieu, et je gémis; Je médite, et mon esprit est abattu. (Pause)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Tu tiens mes paupières en éveil; Et, dans mon trouble, je ne puis parler.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Je pense aux jours anciens, Aux années d’autrefois.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Je pense à mes cantiques pendant la nuit, Je fais des réflexions au-dedans de mon cœur, Et mon esprit médite.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Le Seigneur rejettera-t-il pour toujours? Ne sera-t-il plus favorable?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Sa bonté est-elle à jamais épuisée? Sa parole est-elle anéantie pour l’éternité?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Dieu a-t-il oublié d’avoir compassion? A-t-il, dans sa colère, retiré sa miséricorde? (Pause)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Je dis: Ce qui fait ma souffrance, C’est que la droite du Très-Haut n’est plus la même…

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Je rappellerai les œuvres de l’Éternel, Car je me souviens de tes merveilles d’autrefois;

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Je parlerai de toutes tes œuvres, Je raconterai tes hauts faits.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 O Dieu! Tes voies sont saintes; Quel dieu est grand comme Dieu?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Tu es le Dieu qui fait des prodiges; Tu as manifesté parmi les peuples ta puissance.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Par ton bras tu as délivré ton peuple, Les fils de Jacob et de Joseph. (Pause)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Les eaux t’ont vu, ô Dieu! Les eaux t’ont vu, elles ont tremblé; Les abîmes se sont émus.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Les nuages versèrent de l’eau par torrents, Le tonnerre retentit dans les nues, Et tes flèches volèrent de toutes parts.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Ton tonnerre éclata dans le tourbillon, Les éclairs illuminèrent le monde; La terre s’émut et trembla.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Tu te frayas un chemin par la mer, Un sentier par les grandes eaux, Et tes traces ne furent plus reconnues.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Tu as conduit ton peuple comme un troupeau, Par la main de Moïse et d’Aaron.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.