Psaumes 73

1 Psaume d’Asaph. Oui, Dieu est bon pour Israël, Pour ceux qui ont le cœur pur.

Mazmur Asaf. Sesungguhnya Allah itu baik bagi mereka yang tulus hatinya, bagi mereka yang bersih hatinya.

2 Toutefois, mon pied allait fléchir, Mes pas étaient sur le point de glisser;

Tetapi aku, sedikit lagi maka kakiku terpeleset, nyaris aku tergelincir.

3 Car je portais envie aux insensés, En voyant le bonheur des méchants.

Sebab aku cemburu kepada pembual-pembual, kalau aku melihat kemujuran orang-orang fasik.

4 Rien ne les tourmente jusqu’à leur mort, Et leur corps est chargé d’embonpoint;

Sebab kesakitan tidak ada pada mereka, sehat dan gemuk tubuh mereka;

5 Ils n’ont aucune part aux souffrances humaines, Ils ne sont point frappés comme le reste des hommes.

mereka tidak mengalami kesusahan manusia, dan mereka tidak kena tulah seperti orang lain.

6 Aussi l’orgueil leur sert de collier, La violence est le vêtement qui les enveloppe;

Sebab itu mereka berkalungkan kecongkakan dan berpakaian kekerasan.

7 L’iniquité sort de leurs entrailles, Les pensées de leur cœur se font jour.

Karena kegemukan, kesalahan mereka menyolok, hati mereka meluap-luap dengan sangkaan.

8 Ils raillent, et parlent méchamment d’opprimer; Ils profèrent des discours hautains,

Mereka menyindir dan mengata-ngatai dengan jahatnya, hal pemerasan dibicarakan mereka dengan tinggi hati.

9 Ils élèvent leur bouche jusqu’aux cieux, Et leur langue se promène sur la terre.

Mereka membuka mulut melawan langit, dan lidah mereka membual di bumi.

10 Voilà pourquoi son peuple se tourne de leur côté, Il avale l’eau abondamment,

Sebab itu orang-orang berbalik kepada mereka, mendapatkan mereka seperti air yang berlimpah-limpah.

11 Et il dit: Comment Dieu saurait-il, Comment le Très-Haut connaîtrait-il?

Dan mereka berkata: "Bagaimana Allah tahu hal itu, adakah pengetahuan pada Yang Mahatinggi?"

12 Ainsi sont les méchants: Toujours heureux, ils accroissent leurs richesses.

Sesungguhnya, itulah orang-orang fasik: mereka menambah harta benda dan senang selamanya!

13 C’est donc en vain que j’ai purifié mon cœur, Et que j’ai lavé mes mains dans l’innocence:

Sia-sia sama sekali aku mempertahankan hati yang bersih, dan membasuh tanganku, tanda tak bersalah.

14 Chaque jour je suis frappé, Tous les matins mon châtiment est là.

Namun sepanjang hari aku kena tulah, dan kena hukum setiap pagi.

15 Si je disais: Je veux parler comme eux, Voici, je trahirais la race de tes enfants.

Seandainya aku berkata: "Aku mau berkata-kata seperti itu," maka sesungguhnya aku telah berkhianat kepada angkatan anak-anakmu.

16 Quand j’ai réfléchi là-dessus pour m’éclairer, La difficulté fut grande à mes yeux,

Tetapi ketika aku bermaksud untuk mengetahuinya, hal itu menjadi kesulitan di mataku,

17 Jusqu’à ce que j’eusse pénétré dans les sanctuaires de Dieu, Et que j’eusse pris garde au sort final des méchants.

sampai aku masuk ke dalam tempat kudus Allah, dan memperhatikan kesudahan mereka.

18 Oui, tu les places sur des voies glissantes, Tu les fais tomber et les mets en ruines.

Sesungguhnya di tempat-tempat licin Kautaruh mereka, Kaujatuhkan mereka sehingga hancur.

19 Eh quoi! En un instant les voilà détruits! Ils sont enlevés, anéantis par une fin soudaine!

Betapa binasa mereka dalam sekejap mata, lenyap, habis oleh karena kedahsyatan!

20 Comme un songe au réveil, Seigneur, à ton réveil, tu repousses leur image.

Seperti mimpi pada waktu terbangun, ya Tuhan, pada waktu terjaga, rupa mereka Kaupandang hina.

21 Lorsque mon cœur s’aigrissait, Et que je me sentais percé dans les entrailles,

Ketika hatiku merasa pahit dan buah pinggangku menusuk-nusuk rasanya,

22 J’étais stupide et sans intelligence, J’étais à ton égard comme les bêtes.

aku dungu dan tidak mengerti, seperti hewan aku di dekat-Mu.

23 Cependant je suis toujours avec toi, Tu m’as saisi la main droite;

Tetapi aku tetap di dekat-Mu; Engkau memegang tangan kananku.

24 Tu me conduiras par ton conseil, Puis tu me recevras dans la gloire.

Dengan nasihat-Mu Engkau menuntun aku, dan kemudian Engkau mengangkat aku ke dalam kemuliaan.

25 Quel autre ai-je au ciel que toi! Et sur la terre je ne prends plaisir qu’en toi.

Siapa gerangan ada padaku di sorga selain Engkau? Selain Engkau tidak ada yang kuingini di bumi.

26 Ma chair et mon cœur peuvent se consumer: Dieu sera toujours le rocher de mon cœur et mon partage.

Sekalipun dagingku dan hatiku habis lenyap, gunung batuku dan bagianku tetaplah Allah selama-lamanya.

27 Car voici, ceux qui s’éloignent de toi périssent; Tu anéantis tous ceux qui te sont infidèles.

Sebab sesungguhnya, siapa yang jauh dari pada-Mu akan binasa; Kaubinasakan semua orang, yang berzinah dengan meninggalkan Engkau.

28 Pour moi, m’approcher de Dieu, c’est mon bien: Je place mon refuge dans le Seigneur, l’Éternel, Afin de raconter toutes tes œuvres.

Tetapi aku, aku suka dekat pada Allah; aku menaruh tempat perlindunganku pada Tuhan ALLAH, supaya dapat menceritakan segala pekerjaan-Nya.