Psaumes 73
1 Psaume d’Asaph. Oui, Dieu est bon pour Israël, Pour ceux qui ont le cœur pur.
Guð er góður við Ísrael! Hann er góður þeim sem hreinlyndir eru.
2 Toutefois, mon pied allait fléchir, Mes pas étaient sur le point de glisser;
En hvað um mig? Ég var kominn á ystu nöf. Það munaði engu að mér skrikaði fótur og ég félli!
3 Car je portais envie aux insensés, En voyant le bonheur des méchants.
Ég hafði fyllst gremju út af velgengni hinna hrokafullu.
4 Rien ne les tourmente jusqu’à leur mort, Et leur corps est chargé d’embonpoint;
Þeim virtist ganga allt í haginn. Þeir eru hraustir og sterkir.
5 Ils n’ont aucune part aux souffrances humaines, Ils ne sont point frappés comme le reste des hommes.
Þeir virðast lausir við alla erfiðleika og áföll sem henda aðra.
6 Aussi l’orgueil leur sert de collier, La violence est le vêtement qui les enveloppe;
Hrokinn er eins og glitrandi festi um háls þeirra og þeir eru sveipaðir ofríki eins og skikkju.
7 L’iniquité sort de leurs entrailles, Les pensées de leur cœur se font jour.
Þeir belgjast út af offitu og augu þeirra tútna af ágirnd.
8 Ils raillent, et parlent méchamment d’opprimer; Ils profèrent des discours hautains,
Þeir hæðast að Guði og hafa í hótunum við fólk hans. Hroki er í hverju orði.
9 Ils élèvent leur bouche jusqu’aux cieux, Et leur langue se promène sur la terre.
Þeir stæra sig gegn himninum og blaðrið í þeim heyrist um allar jarðir.
10 Voilà pourquoi son peuple se tourne de leur côté, Il avale l’eau abondamment,
Þjóð Guðs er orðlaus og gleypir í sig boðskap þeirra.
11 Et il dit: Comment Dieu saurait-il, Comment le Très-Haut connaîtrait-il?
„Guð virðist láta þá í friði, “segir fólk,
12 Ainsi sont les méchants: Toujours heureux, ils accroissent leurs richesses.
„já, þessir guðleysingjar lifa áhyggjulausu lífi og verða ríkari með hverjum degi.“
13 C’est donc en vain que j’ai purifié mon cœur, Et que j’ai lavé mes mains dans l’innocence:
Hef ég eytt tíma mínum til einskis? Er til nokkurs að kappkosta að lifa heiðvirðu lífi?
14 Chaque jour je suis frappé, Tous les matins mon châtiment est là.
Allt sem ég hef upp úr því er erfiði og strit – alla daga, sí og æ!
15 Si je disais: Je veux parler comme eux, Voici, je trahirais la race de tes enfants.
Ef ég talaði með þessum hætti, væri ég að bregðast lýð þínum.
16 Quand j’ai réfléchi là-dessus pour m’éclairer, La difficulté fut grande à mes yeux,
En þetta er samt svo torskilið – velgengni þeirra sem hata Drottin.
17 Jusqu’à ce que j’eusse pénétré dans les sanctuaires de Dieu, Et que j’eusse pris garde au sort final des méchants.
En dag einn fór ég í helgidóm Drottins til að íhuga, og þá hugleiddi ég framtíð þessara vondu manna.
18 Oui, tu les places sur des voies glissantes, Tu les fais tomber et les mets en ruines.
Sá vegur sem þeir ganga mun enda í skelfingu. Skyndilega mun þeim skrika fótur og þeir hrasa og steypast fram af brúninni, niður í hyldýpið.
19 Eh quoi! En un instant les voilà détruits! Ils sont enlevés, anéantis par une fin soudaine!
Það verður snöggur endir á allri „gæfunni“, skyndileg tortíming.
20 Comme un songe au réveil, Seigneur, à ton réveil, tu repousses leur image.
Líf þeirra líkist draumi. Þeir munu vakna til veruleikans, eins og þegar menn vakna af draumsvefni og sjá að allt var ímyndun ein!
21 Lorsque mon cœur s’aigrissait, Et que je me sentais percé dans les entrailles,
Þegar ég skyldi þetta, fylltist ég hryggð og leið illa.
22 J’étais stupide et sans intelligence, J’étais à ton égard comme les bêtes.
Ég sá hve heimskur og fávís ég var. Ég hlýt að vera eins og skynlaus skepna í þínum augum, Guð!
23 Cependant je suis toujours avec toi, Tu m’as saisi la main droite;
En samt elskar þú mig! Þú heldur í hægri hönd mína og varðveitir mig.
24 Tu me conduiras par ton conseil, Puis tu me recevras dans la gloire.
Og áfram munt þú leiða mig með vísdómi þínum og speki.
25 Quel autre ai-je au ciel que toi! Et sur la terre je ne prends plaisir qu’en toi.
Hvern á ég að á himnum nema þig? Og þú ert sá sem ég þrái mest á jörðu!
26 Ma chair et mon cœur peuvent se consumer: Dieu sera toujours le rocher de mon cœur et mon partage.
Heilsu minni hrakar og hjarta mitt þreytist, en Guð lifir! Hann er styrkur minn, ég fæ að tilheyra honum að eilífu.
27 Car voici, ceux qui s’éloignent de toi périssent; Tu anéantis tous ceux qui te sont infidèles.
Drottinn, þeir sem hafna þér munu farast, því að þú eyðir þeim sem þjóna öðrum guðum.
28 Pour moi, m’approcher de Dieu, c’est mon bien: Je place mon refuge dans le Seigneur, l’Éternel, Afin de raconter toutes tes œuvres.
En hvað um mig? Ég vil komast eins nálægt Guði og ég get! Ég hef kosið að trúa á Drottin. Hann er skjól mitt. Ég vil vitna um það í allra áheyrn að margsinnis hefur hann bjargað mér á undursamlega hátt.
