Psaumes 69

1 Au chef des chantres. Sur les lis. De David. Sauve-moi, ô Dieu! Car les eaux menacent ma vie.

۱ برای سالار مغنیان بر سوسنها. مزمور داود خدایا مرا نجات ده! زیرا آبها به‌جان من درآمده است.

2 J’enfonce dans la boue, sans pouvoir me tenir; Je suis tombé dans un gouffre, et les eaux m’inondent.

۲ در خلاب ژرف فرورفته‌ام، جایی که نتوان ایستاد. به آبهای عمیق درآمده‌ام و سیل مرا می‌پوشاند.

3 Je m’épuise à crier, mon gosier se dessèche, Mes yeux se consument, tandis que je regarde vers mon Dieu.

۳ از فریاد خودخسته شده‌ام و گلوی من سوخته و چشمانم ازانتظار خدا تار گردیده است.

4 Ils sont plus nombreux que les cheveux de ma tête, Ceux qui me haïssent sans cause; Ils sont puissants, ceux qui veulent me perdre, Qui sont à tort mes ennemis. Ce que je n’ai pas dérobé, il faut que je le restitue.

۴ آنانی که بی‌سبب ازمن نفرت دارند، از مویهای سرم زیاده‌اند ودشمنان ناحق من که قصد هلاکت من دارندزورآورند. پس آنچه نگرفته بودم، رد کردم.

5 O Dieu! Tu connais ma folie, Et mes fautes ne te sont point cachées.

۵ ‌ای خدا، تو حماقت مرا می‌دانی و گناهانم از تومخفی نیست.

6 Que ceux qui espèrent en toi ne soient pas confus à cause de moi, Seigneur, Éternel des armées! Que ceux qui te cherchent ne soient pas dans la honte à cause de moi, Dieu d’Israël!

۶ ‌ای خداوند یهوه صبایوت، منتظرین تو به‌سبب من خجل نشوند. ای خدای اسرائیل، طالبان تو به‌سبب من رسوا نگردند.

7 Car c’est pour toi que je porte l’opprobre, Que la honte couvre mon visage;

۷ زیرا به‌خاطر تو متحمل عار گردیده‌ام ورسوایی روی من، مرا پوشیده است.

8 Je suis devenu un étranger pour mes frères, Un inconnu pour les fils de ma mère.

۸ نزدبرادرانم اجنبی شده‌ام و نزد پسران مادر خودغریب.

9 Car le zèle de ta maison me dévore, Et les outrages de ceux qui t’insultent tombent sur moi.

۹ زیرا غیرت خانه تو مرا خورده است وملامت های ملامت کنندگان تو بر من طاری گردیده.

10 Je verse des larmes et je jeûne, Et c’est ce qui m’attire l’opprobre;

۱۰ روزه داشته، جان خود را مثل اشک ریخته‌ام. و این برای من عار گردیده است.

11 Je prends un sac pour vêtement, Et je suis l’objet de leurs sarcasmes.

۱۱ پلاس را لباس خود ساخته‌ام و نزد ایشان ضرب‌المثل گردیده‌ام.

12 Ceux qui sont assis à la porte parlent de moi, Et les buveurs de liqueurs fortes me mettent en chansons.

۱۲ دروازه نشینان درباره من حرف می‌زنند و سرود می‌گساران گشته‌ام.

13 Mais je t’adresse ma prière, ô Éternel! Que ce soit le temps favorable, ô Dieu, par ta grande bonté! Réponds-moi, en m’assurant ton secours!

۱۳ و اما من، ای خداوند دعای خود را در وقت اجابت نزد تو می‌کنم. ای خدا در کثرت رحمانیت خود و راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.

14 Retire-moi de la boue, et que je n’enfonce plus! Que je sois délivré de mes ennemis et du gouffre!

۱۴ مرا از خلاب خلاصی ده تا غرق نشوم و ازنفرت کنندگانم و از ژرفیهای آب رستگار شوم.

15 Que les flots ne m’inondent plus, Que l’abîme ne m’engloutisse pas, Et que la fosse ne se ferme pas sur moi!

۱۵ مگذار که سیلان آب مرا بپوشاند و ژرفی مراببلعد و هاویه دهان خود را بر من ببندد.

16 Exauce-moi, Éternel! Car ta bonté est immense. Dans tes grandes compassions, tourne vers moi les regards,

۱۶ ‌ای خداوند مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تونیکوست. به کثرت رحمانیتت بر من توجه نما.

17 Et ne cache pas ta face à ton serviteur! Puisque je suis dans la détresse, hâte-toi de m’exaucer!

۱۷ و روی خود را از بنده ات مپوشان زیرا در تنگی هستم مرا بزودی مستجاب فرما.

18 Approche-toi de mon âme, délivre-la! Sauve-moi, à cause de mes ennemis!

۱۸ به‌جانم نزدیک شده، آن را رستگار ساز. به‌سبب دشمنانم مرا فدیه ده.

19 Tu connais mon opprobre, ma honte, mon ignominie; Tous mes adversaires sont devant toi.

۱۹ تو عار و خجالت و رسوایی مرا می‌دانی وجمیع خصمانم پیش نظر تواند.

20 L’opprobre me brise le cœur, et je suis malade; J’attends de la pitié, mais en vain, Des consolateurs, et je n’en trouve aucun.

۲۰ عار، دل مراشکسته است و به شدت بیمار شده‌ام. انتظارمشفقی کشیدم، ولی نبود و برای تسلی دهندگان، اما نیافتم.

21 Ils mettent du fiel dans ma nourriture, Et, pour apaiser ma soif, ils m’abreuvent de vinaigre.

۲۱ مرا برای خوراک زردآب دادند وچون تشنه بودم مرا سرکه نوشانیدند.

22 Que leur table soit pour eux un piège, Et un filet au sein de leur sécurité!

۲۲ پس مائده ایشان پیش روی ایشان تله باد و چون مطمئن هستند دامی باشد.

23 Que leurs yeux s’obscurcissent et ne voient plus, Et fais continuellement chanceler leurs reins!

۲۳ چشمان ایشان تارگردد تا نبینند. و کمرهای ایشان را دائم لرزان گردان.

24 Répands sur eux ta colère, Et que ton ardente fureur les atteigne!

۲۴ خشم خود را بر ایشان بریز و سورت غضب تو ایشان را دریابد.

25 Que leur demeure soit dévastée, Qu’il n’y ait plus d’habitants dans leurs tentes!

۲۵ خانه های ایشان مخروبه گردد و در خیمه های ایشان هیچ‌کس ساکن نشود.

26 Car ils persécutent celui que tu frappes, Ils racontent les souffrances de ceux que tu blesses.

۲۶ زیرا برکسی‌که تو زده‌ای جفامی کنند و دردهای کوفتگان تو را اعلان می نمایند.

27 Ajoute des iniquités à leurs iniquités, Et qu’ils n’aient point part à ta miséricorde!

۲۷ گناه بر گناه ایشان مزید کن و درعدالت تو داخل نشوند.

28 Qu’ils soient effacés du livre de vie, Et qu’ils ne soient point inscrits avec les justes!

۲۸ از دفتر حیات محوشوند و با صالحین مرقوم نگردند.

29 Moi, je suis malheureux et souffrant: O Dieu, que ton secours me relève!

۲۹ و اما من، مسکین و دردمند هستم. پس‌ای خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.

30 Je célébrerai le nom de Dieu par des cantiques, Je l’exalterai par des louanges.

۳۰ و نام خدا رابا سرود تسبیح خواهم خواند و او را با حمدتعظیم خواهم نمود.

31 Cela est agréable à l’Éternel, plus qu’un taureau Avec des cornes et des sabots.

۳۱ و این پسندیده خداخواهد بود، زیاده از گاو و گوساله‌ای که شاخها وسمها دارد.

32 Les malheureux le voient et se réjouissent; Vous qui cherchez Dieu, que votre cœur vive!

۳۲ حلیمان این را دیده، شادمان شوند، و‌ای طالبان خدا دل شما زنده گردد،

33 Car l’Éternel écoute les pauvres, Et il ne méprise point ses captifs.

۳۳ زیرا خداوند فقیران را مستجاب می‌کند واسیران خود را حقیر نمی شمارد.

34 Que les cieux et la terre le célèbrent, Les mers et tout ce qui s’y meut!

۳۴ آسمان وزمین او را تسبیح بخوانند. آبها نیز و آنچه در آنهامی جنبد.

35 Car Dieu sauvera Sion, et bâtira les villes de Juda; On s’y établira, et l’on en prendra possession;

۳۵ زیرا خدا صهیون را نجات خواهدداد و شهرهای یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجاسکونت نمایند و آن را متصرف گردند.

36 La postérité de ses serviteurs en fera son héritage, Et ceux qui aiment son nom y auront leur demeure.

۳۶ وذریت بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که نام او را دوست دارند، در آن ساکن خواهندگردید.