Psaumes 69

1 Au chef des chantres. Sur les lis. De David. Sauve-moi, ô Dieu! Car les eaux menacent ma vie.

Untuk pemimpin kor. Menurut lagu: Bunga Bakung. Dari Daud. Selamatkanlah aku, ya Allah, sebab air sudah naik sampai ke leherku.

2 J’enfonce dans la boue, sans pouvoir me tenir; Je suis tombé dans un gouffre, et les eaux m’inondent.

Aku terperosok ke rawa yang dalam, tak ada tempat bertumpu. Aku tenggelam di air yang dalam, dihanyutkan oleh gelombang pasang.

3 Je m’épuise à crier, mon gosier se dessèche, Mes yeux se consument, tandis que je regarde vers mon Dieu.

Aku berseru-seru sampai letih dan kerongkonganku kering. Mataku perih menantikan bantuan Allahku.

4 Ils sont plus nombreux que les cheveux de ma tête, Ceux qui me haïssent sans cause; Ils sont puissants, ceux qui veulent me perdre, Qui sont à tort mes ennemis. Ce que je n’ai pas dérobé, il faut que je le restitue.

Orang yang membenci aku tanpa alasan, lebih banyak dari rambut di kepalaku. Orang-orang kuat mau membinasakan aku; mereka menyerang aku dengan fitnah. Aku dipaksa mengembalikan harta yang tidak kurampas.

5 O Dieu! Tu connais ma folie, Et mes fautes ne te sont point cachées.

Ya Allah, Engkau tahu kesalahan-kesalahanku dosaku tidak tersembunyi bagi-Mu.

6 Que ceux qui espèrent en toi ne soient pas confus à cause de moi, Seigneur, Éternel des armées! Que ceux qui te cherchent ne soient pas dans la honte à cause de moi, Dieu d’Israël!

Jangan biarkan aku mendatangkan malu atas orang-orang yang berharap kepada-Mu, ya TUHAN, Allah Yang Mahakuasa. Jangan biarkan aku mendatangkan nista atas orang-orang yang menyembah Engkau, ya Allah Israel!

7 Car c’est pour toi que je porte l’opprobre, Que la honte couvre mon visage;

Sebab karena Engkaulah aku dihina, karena Engkaulah aku dicela.

8 Je suis devenu un étranger pour mes frères, Un inconnu pour les fils de ma mère.

Aku menjadi seperti orang asing bagi sanak saudaraku, seperti orang luar bagi kakak-adikku.

9 Car le zèle de ta maison me dévore, Et les outrages de ceux qui t’insultent tombent sur moi.

Semangatku berkobar karena cinta kepada Rumah-Mu, olok-olokan orang yang menghina Engkau menimpa diriku.

10 Je verse des larmes et je jeûne, Et c’est ce qui m’attire l’opprobre;

Aku menangis dan berpuasa, tetapi mereka menghina aku.

11 Je prends un sac pour vêtement, Et je suis l’objet de leurs sarcasmes.

Aku memakai kain karung tanda berduka, tetapi mereka menyindir aku.

12 Ceux qui sont assis à la porte parlent de moi, Et les buveurs de liqueurs fortes me mettent en chansons.

Aku menjadi buah bibir di tempat orang berkumpul, dan nyanyian pemabuk-pemabuk adalah tentang aku.

13 Mais je t’adresse ma prière, ô Éternel! Que ce soit le temps favorable, ô Dieu, par ta grande bonté! Réponds-moi, en m’assurant ton secours!

Tetapi aku berdoa kepada-Mu, ya TUHAN, ya Allah, jawablah aku pada waktu yang baik. Tolonglah aku karena kasih-Mu yang besar dan karena kesetiaan-Mu.

14 Retire-moi de la boue, et que je n’enfonce plus! Que je sois délivré de mes ennemis et du gouffre!

Jangan biarkan aku tenggelam di dalam rawa, selamatkanlah aku dari orang-orang yang membenci aku dan dari air yang dalam.

15 Que les flots ne m’inondent plus, Que l’abîme ne m’engloutisse pas, Et que la fosse ne se ferme pas sur moi!

Jangan biarkan aku dihanyutkan gelombang pasang, dan tenggelam di dasar laut atau dikubur dalam lubang.

16 Exauce-moi, Éternel! Car ta bonté est immense. Dans tes grandes compassions, tourne vers moi les regards,

Jawablah aku, ya TUHAN, sebab Engkau baik dan tetap mengasihi. Sudilah berpaling kepadaku sebab besarlah belas kasihan-Mu.

17 Et ne cache pas ta face à ton serviteur! Puisque je suis dans la détresse, hâte-toi de m’exaucer!

Janganlah bersembunyi dari hamba-Mu ini, sebab aku kesusahan, bergegaslah menolong aku.

18 Approche-toi de mon âme, délivre-la! Sauve-moi, à cause de mes ennemis!

Datanglah menyelamatkan aku, bebaskan aku dari musuh-musuhku.

19 Tu connais mon opprobre, ma honte, mon ignominie; Tous mes adversaires sont devant toi.

Engkau tahu betapa aku dicela, dihina dan dinista, Engkau melihat semua musuhku.

20 L’opprobre me brise le cœur, et je suis malade; J’attends de la pitié, mais en vain, Des consolateurs, et je n’en trouve aucun.

Penghinaan telah membuat aku patah hati, dan aku putus asa. Kucari belas kasihan, tetapi sia-sia, kucari penghibur, tapi tidak kudapati.

21 Ils mettent du fiel dans ma nourriture, Et, pour apaiser ma soif, ils m’abreuvent de vinaigre.

Bahkan aku diberi racun untuk makanan; waktu haus, aku diberi cuka untuk minuman.

22 Que leur table soit pour eux un piège, Et un filet au sein de leur sécurité!

Biarlah perjamuan mereka mendatangkan celaka, dan menjadi perangkap bagi tamu-tamu mereka.

23 Que leurs yeux s’obscurcissent et ne voient plus, Et fais continuellement chanceler leurs reins!

Biarlah mata mereka menjadi buta dan punggung mereka selalu lemah.

24 Répands sur eux ta colère, Et que ton ardente fureur les atteigne!

Tumpahkanlah kemarahan-Mu ke atas mereka, biarlah mereka ditimpa murka-Mu yang menyala-nyala.

25 Que leur demeure soit dévastée, Qu’il n’y ait plus d’habitants dans leurs tentes!

Biarlah perkemahan mereka sunyi sepi, dan kemah-kemah mereka tanpa penghuni.

26 Car ils persécutent celui que tu frappes, Ils racontent les souffrances de ceux que tu blesses.

Sebab mereka menganiaya orang yang Kauhukum, dan membicarakan orang-orang yang Kausiksa.

27 Ajoute des iniquités à leurs iniquités, Et qu’ils n’aient point part à ta miséricorde!

Biarlah kesalahan mereka bertambah banyak; jangan membenarkan mereka.

28 Qu’ils soient effacés du livre de vie, Et qu’ils ne soient point inscrits avec les justes!

Biarlah nama mereka dihapus dari buku orang hidup; dan tidak tercatat dalam daftar orang jujur.

29 Moi, je suis malheureux et souffrant: O Dieu, que ton secours me relève!

Tetapi aku tertindas dan kesakitan, angkatlah aku ya Allah, dan selamatkanlah aku.

30 Je célébrerai le nom de Dieu par des cantiques, Je l’exalterai par des louanges.

Maka aku akan memuji Allah dengan nyanyian, mengagungkan Dia dengan nyanyian syukur.

31 Cela est agréable à l’Éternel, plus qu’un taureau Avec des cornes et des sabots.

Itu lebih berkenan kepada TUHAN daripada kurban sapi, kurban sapi jantan yang besar.

32 Les malheureux le voient et se réjouissent; Vous qui cherchez Dieu, que votre cœur vive!

Melihat itu, orang tertindas bergembira, orang yang menyembah Allah berbesar hati.

33 Car l’Éternel écoute les pauvres, Et il ne méprise point ses captifs.

Sebab TUHAN mendengarkan orang yang miskin; Ia tidak mengabaikan umat-Nya di dalam penjara.

34 Que les cieux et la terre le célèbrent, Les mers et tout ce qui s’y meut!

Pujilah Allah, hai langit dan bumi, lautan dan semua makhluk di dalamnya.

35 Car Dieu sauvera Sion, et bâtira les villes de Juda; On s’y établira, et l’on en prendra possession;

Ia akan menyelamatkan Yerusalem dan membangun kembali kota-kota Yehuda. Umat TUHAN akan berdiam di sana; tanah itu menjadi milik mereka.

36 La postérité de ses serviteurs en fera son héritage, Et ceux qui aiment son nom y auront leur demeure.

Anak cucunya akan mewarisinya; orang-orang yang mencintai TUHAN akan mendiaminya.