< Psaumes 65 >
1 Au chef des chantres. Psaume de David. Cantique. Avec confiance, ô Dieu! On te louera dans Sion, Et l’on accomplira les vœux qu’on t’a faits.
Ку ынкредере, Думнезеуле, вей фи лэудат ын Сион ши ымплините вор фи журуинцеле каре Ць-ау фост фэкуте.
2 O toi, qui écoutes la prière! Tous les hommes viendront à toi.
Ту аскулць ругэчуня, де ачея тоць оамений вор вени ла Тине.
3 Les iniquités m’accablent: Tu pardonneras nos transgressions.
Мэ коплешеск нелеӂюириле, дар Ту вей ерта фэрэделеӂиле ноастре.
4 Heureux celui que tu choisis et que tu admets en ta présence, Pour qu’il habite dans tes parvis! Nous nous rassasierons du bonheur de ta maison, De la sainteté de ton temple.
Фериче де чел пе каре-л алеӂь Ту ши пе каре-л примешть ынаинтя Та, ка сэ локуяскэ ын курциле Тале! Не вом сэтура де бинекувынтаря Касей Тале, де сфинцения Темплулуй Тэу.
5 Dans ta bonté, tu nous exauces par des prodiges, Dieu de notre salut, Espoir de toutes les extrémités lointaines de la terre et de la mer!
Ын бунэтатя Та, Ту не аскулць прин минунь, Думнезеул мынтуирий ноастре, нэдеждя тутурор марӂинилор ындепэртате але пэмынтулуй ши мэрий!
6 Il affermit les montagnes par sa force, Il est ceint de puissance;
Ел ынтэреште мунций прин тэрия Луй ши есте ынчинс ку путере.
7 Il apaise le mugissement des mers, le mugissement de leurs flots, Et le tumulte des peuples.
Ел потолеште урлетул мэрилор, урлетул валурилор лор ши зарва попоарелор.
8 Ceux qui habitent aux extrémités du monde s’effraient de tes prodiges; Tu remplis d’allégresse l’orient et l’occident.
Чей че локуеск ла марӂиниле лумий се ынспэймынтэ де минуниле Тале. Ту умпли де веселие рэсэритул ши апусул ындепэртат.
9 Tu visites la terre et tu lui donnes l’abondance, Tu la combles de richesses; Le ruisseau de Dieu est plein d’eau; Tu prépares le blé, quand tu la fertilises ainsi.
Ту черчетезь пэмынтул ши-й дай белшуг, ыл умпли де богэций ши де рыурь думнезеешть плине ку апэ. Ту ле дай грыу, пе каре ятэ кум ыл фачь сэ родяскэ:
10 En arrosant ses sillons, en aplanissant ses mottes, Tu la détrempes par des pluies, tu bénis son germe.
ый узь бразделе, ый сфэрымь булгэрий, ыл ынмой ку плоая ши-й бинекувынтезь рэсадул.
11 Tu couronnes l’année de tes biens, Et tes pas versent l’abondance;
Ынкунунезь анул ку бунэтэциле Тале ши паший Тэй варсэ белшугул.
12 Les plaines du désert sont abreuvées, Et les collines sont ceintes d’allégresse;
Кымпииле пустиулуй сунт адэпате ши дялуриле сунт ынчинсе ку веселие.
13 Les pâturages se couvrent de brebis, Et les vallées se revêtent de froment. Les cris de joie et les chants retentissent.
Пэшуниле се акоперэ де ой ши вэиле се ымбракэ ку грыу: тоате стригэ де букурие ши кынтэ.