Psaumes 64

1 Au chef des chantres. Psaume de David. O Dieu, écoute ma voix, quand je gémis! Protège ma vie contre l’ennemi que je crains!

Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Wysłuchaj, o Boże! głos mój, gdy się modlę; od strachu nieprzyjaciela strzeż żywot mój.

2 Garantis-moi des complots des méchants, De la troupe bruyante des hommes iniques!

Skryj mię przed skrytą radą złośników, przed zbuntowaniem czyniących nieprawość.

3 Ils aiguisent leur langue comme un glaive, Ils lancent comme des traits leurs paroles amères,

Którzy zaostrzyli język swój jako miecz, nałożyli strzałę swoję, słowo jadowite,

4 Pour tirer en cachette sur l’innocent; Ils tirent sur lui à l’improviste, et n’ont aucune crainte.

Aby strzelali z skrytości na niewinnego; niespodzianie nań strzelają, a nikogo się nie boją.

5 Ils se fortifient dans leur méchanceté: Ils se concertent pour tendre des pièges, Ils disent: Qui les verra?

Stwierdzają się w złem; zmawiają się, jakoby zakryć sidłą, i mówią: Któż je obaczy?

6 Ils méditent des crimes: Nous voici prêts, le plan est conçu! La pensée intime, le cœur de chacun est un abîme.

Szukają pilnie nieprawości; giniemy od rad zdradliwie wynalezionych. Takci wnętrzność i serce człowiecze głębokie jest.

7 Dieu lance contre eux ses traits: Soudain les voilà frappés.

Ale gdy Bóg na nich wypuści prędką strzałę, porażeni będą;

8 Leur langue a causé leur chute; Tous ceux qui les voient secouent la tête.

A do upadku przywiedzie ich własny język ich; odłączy się od nich każdy, kto ich ujrzy.

9 Tous les hommes sont saisis de crainte, Ils publient ce que Dieu fait, Et prennent garde à son œuvre.

I ulękną się wszyscy ludzie, a będą opowiadali sprawę Bożą, i dzieło jego zrozumieją.

10 Le juste se réjouit en l’Éternel et cherche en lui son refuge, Tous ceux qui ont le cœur droit se glorifient.

Ale sprawiedliwy się będzie weselił w Panu, a będzie w nim ufał; i będą się chlubili wszyscy, którzy są uprzejmego serca.