Psaumes 63

1 Psaume de David. Lorsqu’il était dans le désert de Juda. O Dieu! Tu es mon Dieu, je te cherche; Mon âme a soif de toi, mon corps soupire après toi, Dans une terre aride, desséchée, sans eau.

Þennan sálm orti Davíð þegar hann leitaði skjóls í Júdeueyðimörkinni. Ó, þú Guð minn, ég leita þín! Mig þyrstir eftir þér í þessari skrælnuðu eyðimörk. Ó, hve ég þrái þig!

2 Ainsi je te contemple dans le sanctuaire, Pour voir ta puissance et ta gloire.

Þegar ég gekk um í helgidómi þínum þá leitaði ég þín, þráði að sjá veldi þitt og dýrð.

3 Car ta bonté vaut mieux que la vie: Mes lèvres célèbrent tes louanges.

Miskunn þín er betri en lífið sjálft! Með vörum mínum lofa ég þig.

4 Je te bénirai donc toute ma vie, J’élèverai mes mains en ton nom.

Ég vil lofa þig svo lengi sem ég lifi, lyfta höndum mínum í bæn til þín.

5 Mon âme sera rassasiée comme de mets gras et succulents, Et, avec des cris de joie sur les lèvres, ma bouche te célébrera.

Þá mun sál mín mettast og verða glöð, og munnur minn lofa þig með fögnuði.

6 Lorsque je pense à toi sur ma couche, Je médite sur toi pendant les veilles de la nuit.

Ég ligg andvaka um nætur og hugsa um þig, rifja upp öll þau skipti sem þú hefur hjálpað.

7 Car tu es mon secours, Et je suis dans l’allégresse à l’ombre de tes ailes.

Þá fyllist ég gleði, finn mig öruggan hjá þér.

8 Mon âme est attachée à toi; Ta droite me soutient.

Ég vil halda mér fast við þig, og styðjast við þína sterku hönd.

9 Mais ceux qui cherchent à m’ôter la vie Iront dans les profondeurs de la terre;

Þeir munu sjálfir deyja sem brugga mér banaráð, og hverfa niður til heljar. (questioned)

10 Ils seront livrés au glaive, Ils seront la proie des chacals.

Þeir munu falla fyrir sverði, verða sjakölum að bráð.

11 Et le roi se réjouira en Dieu; Quiconque jure par lui s’en glorifiera, Car la bouche des menteurs sera fermée.

Ég vil gleðjast í Guði! Og þeir sem honum treysta skulu fagna sigri því að munni lygaranna hefur verið lokað.