Psaumes 56

1 Au chef des chantres. Sur “Colombe des térébinthes lointains”. Hymne de David. Lorsque les Philistins le saisirent à Gath. Aie pitié de moi, ô Dieu! Car des hommes me harcèlent; Tout le jour ils me font la guerre, ils me tourmentent.

Przewodnikowi chóru, na Jonat elem rechokim. Miktam Dawida, gdy Filistyni schwytali go w Gat. Zmiłuj się nade mną, Boże, bo chce mnie pochłonąć człowiek; każdego dnia uciska mnie walką.

2 Tout le jour mes adversaires me harcèlent; Ils sont nombreux, ils me font la guerre comme des hautains.

Moi wrogowie każdego dnia chcą mnie połknąć; wielu bowiem walczy przeciwko mnie, o Najwyższy.

3 Quand je suis dans la crainte, En toi je me confie.

Ilekroć strach mnie ogarnia, ufam tobie.

4 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

W Bogu będę wysławiać jego słowo; Bogu ufam i nie będę się bał tego, co człowiek może mi uczynić.

5 Sans cesse ils portent atteinte à mes droits, Ils n’ont à mon égard que de mauvaises pensées.

Przez cały dzień przekręcają moje słowa, przeciwko mnie kierują wszystkie swe zamysły, ku memu nieszczęściu.

6 Ils complotent, ils épient, ils observent mes traces, Parce qu’ils en veulent à ma vie.

Zbierają się, ukrywają i śledzą moje kroki, czyhając na moją duszę.

7 C’est par l’iniquité qu’ils espèrent échapper: Dans ta colère, ô Dieu, précipite les peuples!

Czy unikną [zemsty] za nieprawość? Boże, powal te narody w swoim gniewie.

8 Tu comptes les pas de ma vie errante; Recueille mes larmes dans ton outre: Ne sont-elles pas inscrites dans ton livre?

Ty policzyłeś dni mojej tułaczki, zbierz [też] moje łzy do swego bukłaka; czyż nie są [spisane] w twojej księdze?

9 Mes ennemis reculent, au jour où je crie; Je sais que Dieu est pour moi.

Gdy zawołam, cofną się moi wrogowie; to wiem, bo Bóg jest ze mną.

10 Je me glorifierai en Dieu, en sa parole; Je me glorifierai en l’Éternel, en sa parole;

W Bogu będę wysławiać jego słowa, w PANU będę chwalić jego słowo.

11 Je me confie en Dieu, je ne crains rien: Que peuvent me faire des hommes?

Bogu ufam, nie będę się bał tego, co mi może uczynić człowiek.

12 O Dieu! Je dois accomplir les vœux que je t’ai faits; Je t’offrirai des actions de grâces.

Tobie, Boże, śluby złożyłem, [dlatego też] tobie oddam chwałę.

13 Car tu as délivré mon âme de la mort, Tu as garanti mes pieds de la chute, Afin que je marche devant Dieu, à la lumière des vivants.

Ocaliłeś bowiem moją duszę od śmierci, a moje nogi od upadku, abym chodził przed Bogiem w światłości żyjących.