< Psaumes 50 >

1 Psaume d’Asaph. Dieu, Dieu, l’Éternel, parle, et convoque la terre, Depuis le soleil levant jusqu’au soleil couchant.
مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.
2 De Sion, beauté parfaite, Dieu resplendit.
نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.
3 Il vient, notre Dieu, il ne reste pas en silence; Devant lui est un feu dévorant, Autour de lui une violente tempête.
خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.
4 Il crie vers les cieux en haut, Et vers la terre, pour juger son peuple:
او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.
5 Rassemblez-moi mes fidèles, Qui ont fait alliance avec moi par le sacrifice!
خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»
6 Et les cieux publieront sa justice, Car c’est Dieu qui est juge. (Pause)
آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.
7 Écoute, mon peuple! Et je parlerai; Israël! Et je t’avertirai. Je suis Dieu, ton Dieu.
«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.
8 Ce n’est pas pour tes sacrifices que je te fais des reproches; Tes holocaustes sont constamment devant moi.
دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.
9 Je ne prendrai pas de taureau dans ta maison, Ni de bouc dans tes bergeries.
من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،
10 Car tous les animaux des forêts sont à moi, Toutes les bêtes des montagnes par milliers;
زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.
11 Je connais tous les oiseaux des montagnes, Et tout ce qui se meut dans les champs m’appartient.
همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.
12 Si j’avais faim, je ne te le dirais pas, Car le monde est à moi et tout ce qu’il renferme.
اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.
13 Est-ce que je mange la chair des taureaux? Est-ce que je bois le sang des boucs?
مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟
14 Offre pour sacrifice à Dieu des actions de grâces, Et accomplis tes vœux envers le Très-Haut.
«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.
15 Et invoque-moi au jour de la détresse; Je te délivrerai, et tu me glorifieras.
هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»
16 Et Dieu dit au méchant: Quoi donc! Tu énumères mes lois, Et tu as mon alliance à la bouche,
اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟
17 Toi qui hais les avis, Et qui jettes mes paroles derrière toi!
زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.
18 Si tu vois un voleur, tu te plais avec lui, Et ta part est avec les adultères.
وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.
19 Tu livres ta bouche au mal, Et ta langue est un tissu de tromperies.
سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.
20 Tu t’assieds, et tu parles contre ton frère, Tu diffames le fils de ta mère.
هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.
21 Voilà ce que tu as fait, et je me suis tu. Tu t’es imaginé que je te ressemblais; Mais je vais te reprendre, et tout mettre sous tes yeux.
این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.
22 Prenez-y donc garde, vous qui oubliez Dieu, De peur que je ne déchire, sans que personne délivre.
«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.
23 Celui qui offre pour sacrifice des actions de grâces me glorifie, Et à celui qui veille sur sa voie Je ferai voir le salut de Dieu.
قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»

< Psaumes 50 >