Psaumes 50
1 Psaume d’Asaph. Dieu, Dieu, l’Éternel, parle, et convoque la terre, Depuis le soleil levant jusqu’au soleil couchant.
Drottinn er alvaldur Guð. Hann kallar þjóð sína saman úr austri og vestri.
2 De Sion, beauté parfaite, Dieu resplendit.
Dýrð Guðs ljómar frá musteri hans á Síonfjalli.
3 Il vient, notre Dieu, il ne reste pas en silence; Devant lui est un feu dévorant, Autour de lui une violente tempête.
Hann birtist í þrumugný, umlukinn eyðandi eldi og stormviðri.
4 Il crie vers les cieux en haut, Et vers la terre, pour juger son peuple:
Hann er kominn til að dæma lýð sinn. Hróp hans heyrist á himni og jörðu:
5 Rassemblez-moi mes fidèles, Qui ont fait alliance avec moi par le sacrifice!
„Safnið saman þjóð minni sem með fórnunum á altari mínu hefur gert sáttmála við mig.“
6 Et les cieux publieront sa justice, Car c’est Dieu qui est juge. (Pause)
Guð mun dæma réttláta dóma. Himinninn vitnar um réttlæti hans.
7 Écoute, mon peuple! Et je parlerai; Israël! Et je t’avertirai. Je suis Dieu, ton Dieu.
Hlusta þú, þjóð mín! Ég er þinn Guð! Taktu eftir úrskurði mínum:
8 Ce n’est pas pour tes sacrifices que je te fais des reproches; Tes holocaustes sont constamment devant moi.
Fórnir þínar tek ég gildar. Þar hefur þú sýnt trúfesti.
9 Je ne prendrai pas de taureau dans ta maison, Ni de bouc dans tes bergeries.
En ég girnist þó ekki uxa þína og geitur,
10 Car tous les animaux des forêts sont à moi, Toutes les bêtes des montagnes par milliers;
því að öll dýr jarðarinnar tilheyra mér!
11 Je connais tous les oiseaux des montagnes, Et tout ce qui se meut dans les champs m’appartient.
Hjarðirnar á fjöllunum og fuglar loftsins – allt er það mitt.
12 Si j’avais faim, je ne te le dirais pas, Car le monde est à moi et tout ce qu’il renferme.
Væri ég hungraður, segði ég þér ekki frá því – allt á jörðu er mitt, ekkert er undan skilið.
13 Est-ce que je mange la chair des taureaux? Est-ce que je bois le sang des boucs?
Nei, ég þrái ekki kjötfórnir þínar og blóðfórnir,
14 Offre pour sacrifice à Dieu des actions de grâces, Et accomplis tes vœux envers le Très-Haut.
heldur þakklæti og orðheldni.
15 Et invoque-moi au jour de la détresse; Je te délivrerai, et tu me glorifieras.
Ákallaðu mig á degi neyðarinnar og þá mun ég frelsa þig. Og þú skalt vegsama mig. Já, þetta skaltu gera.
16 Et Dieu dit au méchant: Quoi donc! Tu énumères mes lois, Et tu as mon alliance à la bouche,
En við hina óguðlegu segir Drottinn: „Hættið að þylja upp lögmál mitt og heimta af mér,
17 Toi qui hais les avis, Et qui jettes mes paroles derrière toi!
þið sem hafnið aga og lítilsvirðið boðorð mín.
18 Si tu vois un voleur, tu te plais avec lui, Et ta part est avec les adultères.
Þið aðstoðið þjófinn og samneytið hórkörlum.
19 Tu livres ta bouche au mal, Et ta langue est un tissu de tromperies.
Þið bölvið og ljúgið
20 Tu t’assieds, et tu parles contre ton frère, Tu diffames le fils de ta mère.
og baktalið bróður ykkar.
21 Voilà ce que tu as fait, et je me suis tu. Tu t’es imaginé que je te ressemblais; Mais je vais te reprendre, et tout mettre sous tes yeux.
Þannig ferst ykkur og svo á ég að þegja?! Er ég þá eins og þið? Nei, ég mun hegna ykkur svo ekki verður um villst.
22 Prenez-y donc garde, vous qui oubliez Dieu, De peur que je ne déchire, sans que personne délivre.
En þið sem gleymduð Guði, fáið eitt tækifæri enn, síðan læt ég eyðinguna koma og þá er allt um seinan.
23 Celui qui offre pour sacrifice des actions de grâces me glorifie, Et à celui qui veille sur sa voie Je ferai voir le salut de Dieu.
Sá sem færir þakkargjörð að fórn, heiðrar mig. Og þeir sem breyta eftir orðum mínum fá að sjá hjálpræði mitt.“
