Psaumes 38
1 Psaume de David. Pour souvenir. Éternel! Ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.
Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.
2 Car tes flèches m’ont atteint, Et ta main s’est appesantie sur moi.
Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.
3 Il n’y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, Il n’y a plus de vigueur dans mes os à cause de mon péché.
Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.
4 Car mes iniquités s’élèvent au-dessus de ma tête; Comme un lourd fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.
Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.
5 Mes plaies sont infectes et purulentes, Par l’effet de ma folie.
Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.
6 Je suis courbé, abattu au dernier point; Tout le jour je marche dans la tristesse.
Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.
7 Car un mal brûlant dévore mes entrailles, Et il n’y a rien de sain dans ma chair.
Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.
8 Je suis sans force, entièrement brisé; Le trouble de mon cœur m’arrache des gémissements.
Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.
9 Seigneur! Tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.
Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.
10 Mon cœur est agité, ma force m’abandonne, Et la lumière de mes yeux n’est plus même avec moi.
Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.
11 Mes amis et mes connaissances s’éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à l’écart.
Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.
12 Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; Ceux qui cherchent mon malheur disent des méchancetés, Et méditent tout le jour des tromperies.
Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.
13 Et moi, je suis comme un sourd, je n’entends pas; Je suis comme un muet, qui n’ouvre pas la bouche.
Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.
14 Je suis comme un homme qui n’entend pas, Et dans la bouche duquel il n’y a point de réplique.
I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.
15 Éternel! C’est en toi que j’espère; Tu répondras, Seigneur, mon Dieu!
Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.
16 Car je dis: Ne permets pas qu’ils se réjouissent à mon sujet, Qu’ils s’élèvent contre moi, si mon pied chancelle!
Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.
17 Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.
Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.
18 Car je reconnais mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.
Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.
19 Et mes ennemis sont pleins de vie, pleins de force; Ceux qui me haïssent sans cause sont nombreux.
Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.
20 Ils me rendent le mal pour le bien; Ils sont mes adversaires, parce que je recherche le bien.
Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.
21 Ne m’abandonne pas, Éternel! Mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi!
Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.
22 Viens en hâte à mon secours, Seigneur, mon salut!
Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.
