Psaumes 38

1 Psaume de David. Pour souvenir. Éternel! Ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.

Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

2 Car tes flèches m’ont atteint, Et ta main s’est appesantie sur moi.

Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

3 Il n’y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, Il n’y a plus de vigueur dans mes os à cause de mon péché.

Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

4 Car mes iniquités s’élèvent au-dessus de ma tête; Comme un lourd fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.

Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

5 Mes plaies sont infectes et purulentes, Par l’effet de ma folie.

Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

6 Je suis courbé, abattu au dernier point; Tout le jour je marche dans la tristesse.

Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

7 Car un mal brûlant dévore mes entrailles, Et il n’y a rien de sain dans ma chair.

Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

8 Je suis sans force, entièrement brisé; Le trouble de mon cœur m’arrache des gémissements.

Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

9 Seigneur! Tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.

Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

10 Mon cœur est agité, ma force m’abandonne, Et la lumière de mes yeux n’est plus même avec moi.

Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

11 Mes amis et mes connaissances s’éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à l’écart.

Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

12 Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; Ceux qui cherchent mon malheur disent des méchancetés, Et méditent tout le jour des tromperies.

I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

13 Et moi, je suis comme un sourd, je n’entends pas; Je suis comme un muet, qui n’ouvre pas la bouche.

Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

14 Je suis comme un homme qui n’entend pas, Et dans la bouche duquel il n’y a point de réplique.

I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

15 Éternel! C’est en toi que j’espère; Tu répondras, Seigneur, mon Dieu!

Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

16 Car je dis: Ne permets pas qu’ils se réjouissent à mon sujet, Qu’ils s’élèvent contre moi, si mon pied chancelle!

Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

17 Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.

Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

18 Car je reconnais mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.

Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

19 Et mes ennemis sont pleins de vie, pleins de force; Ceux qui me haïssent sans cause sont nombreux.

Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

20 Ils me rendent le mal pour le bien; Ils sont mes adversaires, parce que je recherche le bien.

A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

21 Ne m’abandonne pas, Éternel! Mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi!

Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

22 Viens en hâte à mon secours, Seigneur, mon salut!

Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!