Psaumes 38

1 Psaume de David. Pour souvenir. Éternel! Ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 Car tes flèches m’ont atteint, Et ta main s’est appesantie sur moi.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Il n’y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, Il n’y a plus de vigueur dans mes os à cause de mon péché.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Car mes iniquités s’élèvent au-dessus de ma tête; Comme un lourd fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Mes plaies sont infectes et purulentes, Par l’effet de ma folie.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Je suis courbé, abattu au dernier point; Tout le jour je marche dans la tristesse.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 Car un mal brûlant dévore mes entrailles, Et il n’y a rien de sain dans ma chair.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Je suis sans force, entièrement brisé; Le trouble de mon cœur m’arrache des gémissements.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Seigneur! Tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Mon cœur est agité, ma force m’abandonne, Et la lumière de mes yeux n’est plus même avec moi.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 Mes amis et mes connaissances s’éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à l’écart.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; Ceux qui cherchent mon malheur disent des méchancetés, Et méditent tout le jour des tromperies.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 Et moi, je suis comme un sourd, je n’entends pas; Je suis comme un muet, qui n’ouvre pas la bouche.

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Je suis comme un homme qui n’entend pas, Et dans la bouche duquel il n’y a point de réplique.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Éternel! C’est en toi que j’espère; Tu répondras, Seigneur, mon Dieu!

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Car je dis: Ne permets pas qu’ils se réjouissent à mon sujet, Qu’ils s’élèvent contre moi, si mon pied chancelle!

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Car je reconnais mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 Et mes ennemis sont pleins de vie, pleins de force; Ceux qui me haïssent sans cause sont nombreux.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Ils me rendent le mal pour le bien; Ils sont mes adversaires, parce que je recherche le bien.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Ne m’abandonne pas, Éternel! Mon Dieu, ne t’éloigne pas de moi!

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Viens en hâte à mon secours, Seigneur, mon salut!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!