Psaumes 37

1 De David. Ne t’irrite pas contre les méchants, N’envie pas ceux qui font le mal.

Dari Daud. Jangan gelisah karena orang jahat, jangan iri hati kepada orang yang berbuat salah.

2 Car ils sont fauchés aussi vite que l’herbe, Et ils se flétrissent comme le gazon vert.

Sebab mereka segera hilang seperti rumput, dan layu seperti tanaman hijau.

3 Confie-toi en l’Éternel, et pratique le bien; Aie le pays pour demeure et la fidélité pour pâture.

Percayalah kepada TUHAN, dan lakukanlah yang baik, diamlah di negeri itu dan berlakulah setia.

4 Fais de l’Éternel tes délices, Et il te donnera ce que ton cœur désire.

Carilah kebahagiaanmu pada TUHAN, Ia akan memuaskan keinginan hatimu.

5 Recommande ton sort à l’Éternel, Mets en lui ta confiance, et il agira.

Serahkanlah hidupmu kepada TUHAN, berharaplah kepada-Nya, Ia akan menolongmu.

6 Il fera paraître ta justice comme la lumière, Et ton droit comme le soleil à son midi.

Ia akan menyatakan kesetiaanmu seperti terang, dan ketulusanmu seperti siang.

7 Garde le silence devant l’Éternel, et espère en lui; Ne t’irrite pas contre celui qui réussit dans ses voies, Contre l’homme qui vient à bout de ses mauvais desseins.

Nantikanlah TUHAN dengan hati yang tenang, tunggulah dengan sabar sampai Ia bertindak. Jangan gelisah karena orang yang berhasil hidupnya, atau yang melakukan tipu muslihat.

8 Laisse la colère, abandonne la fureur; Ne t’irrite pas, ce serait mal faire.

Jangan marah dan panas hati, itu hanya membawa celaka.

9 Car les méchants seront retranchés, Et ceux qui espèrent en l’Éternel posséderont le pays.

Sebab orang yang berbuat jahat akan dilenyapkan, tetapi yang berharap kepada TUHAN akan mewarisi tanah itu.

10 Encore un peu de temps, et le méchant n’est plus; Tu regardes le lieu où il était, et il a disparu.

Orang jahat akan lenyap dengan segera, kalau dicari, ia sudah tidak ada.

11 Les misérables possèdent le pays, Et ils jouissent abondamment de la paix.

Orang yang rendah hati akan mewarisi tanah itu, dan menikmati kemakmuran yang berlimpah.

12 Le méchant forme des projets contre le juste, Et il grince des dents contre lui.

Orang jahat merencanakan yang jahat terhadap orang baik, dan memandang dia dengan benci.

13 Le Seigneur se rit du méchant, Car il voit que son jour arrive.

Tetapi TUHAN menertawakan orang jahat, sebab Ia tahu kesudahan orang itu sudah dekat.

14 Les méchants tirent le glaive, Ils bandent leur arc, Pour faire tomber le malheureux et l’indigent, Pour égorger ceux dont la voie est droite.

Orang jahat menghunus pedang dan membidikkan panah untuk membunuh orang miskin dan sengsara, untuk membantai orang yang hidup baik.

15 Leur glaive entre dans leur propre cœur, Et leurs arcs se brisent.

Tetapi orang jahat akan tertikam oleh pedangnya sendiri, busur mereka akan dipatahkan.

16 Mieux vaut le peu du juste Que l’abondance de beaucoup de méchants;

Barang sedikit yang dimiliki orang baik lebih berharga daripada kelimpahan orang jahat.

17 Car les bras des méchants seront brisés, Mais l’Éternel soutient les justes.

Sebab kuasa orang jahat akan dipatahkan TUHAN, tetapi orang baik dilindungi-Nya.

18 L’Éternel connaît les jours des hommes intègres, Et leur héritage dure à jamais.

TUHAN menjaga hidup orang saleh, milik pusaka mereka tetap untuk selama-lamanya.

19 Ils ne sont pas confondus au temps du malheur, Et ils sont rassasiés aux jours de la famine.

Di waktu kesesakan mereka tak akan menderita, di masa kelaparan mereka akan berkecukupan.

20 Mais les méchants périssent, Et les ennemis de l’Éternel, comme les plus beaux pâturages; Ils s’évanouissent, ils s’évanouissent en fumée.

Tetapi orang jahat akan binasa, musuh TUHAN akan hilang seperti bunga di padang, mereka akan lenyap dalam asap.

21 Le méchant emprunte, et il ne rend pas; Le juste est compatissant, et il donne.

Orang jahat meminjam dan tidak mengembalikan, tetapi orang baik memberi dengan murah hati.

22 Car ceux que bénit l’Éternel possèdent le pays, Et ceux qu’il maudit sont retranchés.

Orang yang diberkati TUHAN akan mewarisi tanah itu, tetapi orang yang dikutuk-Nya akan diusir.

23 L’Éternel affermit les pas de l’homme, Et il prend plaisir à sa voie;

TUHAN membimbing orang di jalan yang harus ditempuhnya, Ia meneguhkan orang yang hidupnya berkenan kepada-Nya.

24 S’il tombe, il n’est pas terrassé, Car l’Éternel lui prend la main.

Bila jatuh, ia tak akan luka parah, sebab TUHAN memegang tangannya.

25 J’ai été jeune, j’ai vieilli; Et je n’ai point vu le juste abandonné, Ni sa postérité mendiant son pain.

Sejak aku muda sampai sudah tua, tak pernah kulihat orang baik ditinggalkan TUHAN, atau anak cucunya menjadi peminta-minta.

26 Toujours il est compatissant, et il prête; Et sa postérité est bénie.

Ia selalu meminjamkan dan memberi, dan anak-anaknya menjadi berkat baginya.

27 Détourne-toi du mal, fais le bien, Et possède à jamais ta demeure.

Tinggalkan yang jahat, lakukanlah yang baik, maka untuk selamanya keturunanmu mendiami tanah itu.

28 Car l’Éternel aime la justice, Et il n’abandonne pas ses fidèles; Ils sont toujours sous sa garde, Mais la postérité des méchants est retranchée.

Sebab TUHAN mencintai perbuatan yang baik dan adil, orang yang setia kepada-Nya tidak dibiarkan-Nya terlantar. Ia melindungi mereka sampai selama-lamanya, tetapi keturunan orang jahat akan ditumpas.

29 Les justes posséderont le pays, Et ils y demeureront à jamais.

Orang saleh akan mewarisi tanah itu, dan mendiaminya untuk selama-lamanya.

30 La bouche du juste annonce la sagesse, Et sa langue proclame la justice.

Orang baik berbicara dengan bijaksana, ia selalu lurus dalam tutur katanya.

31 La loi de son Dieu est dans son cœur; Ses pas ne chancellent point.

Hukum Allahnya tersimpan di dalam hatinya, ia tidak menyimpang daripadanya.

32 Le méchant épie le juste, Et il cherche à le faire mourir.

Orang baik diintai orang jahat yang mencari kesempatan untuk membunuhnya.

33 L’Éternel ne le laisse pas entre ses mains, Et il ne le condamne pas quand il est en jugement.

Tetapi TUHAN tidak membiarkan dia jatuh ke tangan musuh, atau dihukum pada waktu diadili.

34 Espère en l’Éternel, garde sa voie, Et il t’élèvera pour que tu possèdes le pays; Tu verras les méchants retranchés.

Berharaplah kepada TUHAN dan taatilah perintah-Nya, maka Ia mengangkat engkau untuk mewarisi tanah itu; engkau akan melihat orang jahat dilenyapkan.

35 J’ai vu le méchant dans toute sa puissance; Il s’étendait comme un arbre verdoyant.

Aku pernah melihat seorang jahat yang suka membual; ia seperti pohon yang segar dan berakar dalam.

36 Il a passé, et voici, il n’est plus; Je le cherche, et il ne se trouve plus.

Waktu aku lewat, ia tidak ada lagi, kucari dia, tetapi tidak kudapati.

37 Observe celui qui est intègre, et regarde celui qui est droit; Car il y a une postérité pour l’homme de paix.

Perhatikanlah orang yang baik dan yang tulus hati; orang yang suka damai mempunyai masa depan.

38 Mais les rebelles sont tous anéantis, La postérité des méchants est retranchée.

Tetapi orang berdosa akan dibinasakan; keturunan mereka akan dilenyapkan.

39 Le salut des justes vient de l’Éternel; Il est leur protecteur au temps de la détresse.

TUHAN menyelamatkan orang saleh, dan melindungi mereka di waktu kesesakan.

40 L’Éternel les secourt et les délivre; Il les délivre des méchants et les sauve, Parce qu’ils cherchent en lui leur refuge.

Ia menolong dan menyelamatkan mereka, dan meluputkan mereka dari orang-orang jahat, sebab mereka berlindung pada-Nya.