Psaumes 22

1 Au chef des chantres. Sur “Biche de l’aurore”. Psaume de David. Mon Dieu! Mon Dieu! Pourquoi m’as-tu abandonné, Et t’éloignes-tu sans me secourir, sans écouter mes plaintes?

۱ برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

2 Mon Dieu! Je crie le jour, et tu ne réponds pas; La nuit, et je n’ai point de repos.

۲ ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

3 Pourtant tu es le Saint, Tu sièges au milieu des louanges d’Israël.

۳ و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

4 En toi se confiaient nos pères; Ils se confiaient, et tu les délivrais.

۴ پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

5 Ils criaient à toi, et ils étaient sauvés; Ils se confiaient en toi, et ils n’étaient point confus.

۵ نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

6 Et moi, je suis un ver et non un homme, L’opprobre des hommes et le méprisé du peuple.

۶ و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

7 Tous ceux qui me voient se moquent de moi, Ils ouvrent la bouche, secouent la tête:

۷ هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

8 Recommande-toi à l’Éternel! L’Éternel le sauvera, Il le délivrera, puisqu’il l’aime!

۸ «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

9 Oui, tu m’as fait sortir du sein maternel, Tu m’as mis en sûreté sur les mamelles de ma mère;

۹ زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

10 Dès le sein maternel j’ai été sous ta garde, Dès le ventre de ma mère tu as été mon Dieu.

۱۰ از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

11 Ne t’éloigne pas de moi quand la détresse est proche, Quand personne ne vient à mon secours!

۱۱ از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

12 De nombreux taureaux sont autour de moi, Des taureaux de Basan m’environnent.

۱۲ گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

13 Ils ouvrent contre moi leur gueule, Semblables au lion qui déchire et rugit.

۱۳ دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

14 Je suis comme de l’eau qui s’écoule, Et tous mes os se séparent; Mon cœur est comme de la cire, Il se fond dans mes entrailles.

۱۴ مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

15 Ma force se dessèche comme l’argile, Et ma langue s’attache à mon palais; Tu me réduis à la poussière de la mort.

۱۵ قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

16 Car des chiens m’environnent, Une bande de scélérats rôdent autour de moi, Ils ont percé mes mains et mes pieds.

۱۶ زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

17 Je pourrais compter tous mes os. Eux, ils observent, ils me regardent;

۱۷ همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

18 Ils se partagent mes vêtements, Ils tirent au sort ma tunique.

۱۸ رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

19 Et toi, Éternel, ne t’éloigne pas! Toi qui es ma force, viens en hâte à mon secours!

۱۹ اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

20 Protège mon âme contre le glaive, Ma vie contre le pouvoir des chiens!

۲۰ جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

21 Sauve-moi de la gueule du lion, Délivre-moi des cornes du buffle!

۲۱ مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

22 Je publierai ton nom parmi mes frères, Je te célébrerai au milieu de l’assemblée.

۲۲ نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

23 Vous qui craignez l’Éternel, louez-le! Vous tous, postérité de Jacob, glorifiez-le! Tremblez devant lui, vous tous, postérité d’Israël!

۲۳ ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

24 Car il n’a ni mépris ni dédain pour les peines du misérable, Et il ne lui cache point sa face; Mais il l’écoute quand il crie à lui.

۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

25 Tu seras dans la grande assemblée l’objet de mes louanges; J’accomplirai mes vœux en présence de ceux qui te craignent.

۲۵ تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

26 Les malheureux mangeront et se rassasieront, Ceux qui cherchent l’Éternel le célébreront. Que votre cœur vive à toujours!

۲۶ حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

27 Toutes les extrémités de la terre penseront à l’Éternel et se tourneront vers lui; Toutes les familles des nations se prosterneront devant ta face.

۲۷ جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

28 Car à l’Éternel appartient le règne: Il domine sur les nations.

۲۸ زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

29 Tous les puissants de la terre mangeront et se prosterneront aussi; Devant lui s’inclineront tous ceux qui descendent dans la poussière, Ceux qui ne peuvent conserver leur vie.

۲۹ همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

30 La postérité le servira; On parlera du Seigneur à la génération future.

۳۰ ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

31 Quand elle viendra, elle annoncera sa justice, Elle annoncera son œuvre au peuple nouveau-né.

۳۱ ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.