Psaumes 17
1 Prière de David. Éternel! Écoute la droiture, sois attentif à mes cris, Prête l’oreille à ma prière faite avec des lèvres sans tromperie!
Drottinn, ó hjálpa þú mér, því að ég er heiðvirður og breytni mín réttlát. Hlustaðu þegar ég hrópa til þín!
2 Que ma justice paraisse devant ta face, Que tes yeux contemplent mon intégrité!
Úrskurða mig réttlátan svo að allir heyri, þú réttvísi Drottinn.
3 Si tu sondes mon cœur, si tu le visites la nuit, Si tu m’éprouves, tu ne trouveras rien: Ma pensée n’est pas autre que ce qui sort de ma bouche.
Þú hefur prófað mig, já jafnvel um nætur, en engar illar hugsanir fundið hjá mér, né vond orð mér á vörum.
4 A la vue des actions des hommes, fidèle à la parole de tes lèvres, Je me tiens en garde contre la voie des violents;
Boðorðum þínum hef ég hlýtt og forðast félagsskap við illmenni og rudda.
5 Mes pas sont fermes dans tes sentiers, Mes pieds ne chancellent point.
Ég hef fylgt leiðsögn þinni og ekki farið villur vegar.
6 Je t’invoque, car tu m’exauces, ô Dieu! Incline vers moi ton oreille, écoute ma parole!
Ég ákalla þig því að ég veit að þú svarar mér! Já, hlustaðu á bæn mína.
7 Signale ta bonté, toi qui sauves ceux qui cherchent un refuge, Et qui par ta droite les délivres de leurs adversaires!
Sýndu mér kærleika þinn og náð, þú sem frelsar hina ofsóttu.
8 Garde-moi comme la prunelle de l’œil; Protège-moi, à l’ombre de tes ailes,
Vernda mig eins og sjáaldur augans. Hyl mig í skjóli vængja þinna.
9 Contre les méchants qui me persécutent, Contre mes ennemis acharnés qui m’enveloppent.
Óvinir mínir umkringja mig með morðsvip í augum.
10 Ils ferment leurs entrailles, Ils ont à la bouche des paroles hautaines.
Þeir eru óguðlegir og beita mig ofbeldi. Hlustaðu á tal þeirra! Hvílíkur hroki!
11 Ils sont sur nos pas, déjà ils nous entourent, Ils nous épient pour nous terrasser.
Þeir koma nær og nær, ákveðnir í að troða mig undir.
12 On dirait un lion avide de déchirer, Un lionceau aux aguets dans son repaire.
Þeir líkjast gráðugum ljónum sem vilja rífa mig á hol – ungum ljónum sem liggja í leyni og bíða eftir bráð.
13 Lève-toi, Éternel, marche à sa rencontre, renverse-le! Délivre-moi du méchant par ton glaive!
Drottinn, rís þú upp og hastaðu á þá! Rektu þá frá!
14 Délivre-moi des hommes par ta main, Éternel, des hommes de ce monde! Leur part est dans la vie, Et tu remplis leur ventre de tes biens; Leurs enfants sont rassasiés, Et ils laissent leur superflu à leurs petits-enfants.
Komdu og frelsaðu mig frá hinum óguðlegu sem aðeins leita jarðnesks ávinnings, þeim sem þú hefur gefið auð og völd og ótal afkomendur.
15 Pour moi, dans mon innocence, je verrai ta face; Dès le réveil, je me rassasierai de ton image.
En ég sækist ekki eftir veraldlegum auði, heldur því að þekkja þig og lifa réttvíslega – vera sáttur við þig. Ég vil hugsa um þig jafnt á degi sem nóttu og þegar ég vakna mun ég sjá auglit þitt og gleðjast!
