Psaumes 147
1 Louez l’Éternel! Car il est beau de célébrer notre Dieu, Car il est doux, il est bienséant de le louer.
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 L’Éternel rebâtit Jérusalem, Il rassemble les exilés d’Israël;
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 Il guérit ceux qui ont le cœur brisé, Et il panse leurs blessures.
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 Il compte le nombre des étoiles, Il leur donne à toutes des noms.
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 Notre Seigneur est grand, puissant par sa force, Son intelligence n’a point de limite.
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 L’Éternel soutient les malheureux, Il abaisse les méchants jusqu’à terre.
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 Chantez à l’Éternel avec actions de grâces, Célébrez notre Dieu avec la harpe!
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 Il couvre les cieux de nuages, Il prépare la pluie pour la terre; Il fait germer l’herbe sur les montagnes.
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 Il donne la nourriture au bétail, Aux petits du corbeau quand ils crient,
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 Ce n’est pas dans la vigueur du cheval qu’il se complaît, Ce n’est pas dans les jambes de l’homme qu’il met son plaisir;
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 L’Éternel aime ceux qui le craignent, Ceux qui espèrent en sa bonté.
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 Jérusalem, célèbre l’Éternel! Sion, loue ton Dieu!
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 Car il affermit les barres de tes portes, Il bénit tes fils au milieu de toi;
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 Il rend la paix à ton territoire, Il te rassasie du meilleur froment.
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 Il envoie ses ordres sur la terre: Sa parole court avec vitesse.
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 Il donne la neige comme de la laine, Il répand la gelée blanche comme de la cendre;
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 Il lance sa glace par morceaux; Qui peut résister devant son froid?
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 Il envoie sa parole, et il les fond; Il fait souffler son vent, et les eaux coulent.
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 Il révèle sa parole à Jacob, Ses lois et ses ordonnances à Israël;
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 Il n’a pas agi de même pour toutes les nations, Et elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l’Éternel!
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
