Psaumes 147
1 Louez l’Éternel! Car il est beau de célébrer notre Dieu, Car il est doux, il est bienséant de le louer.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 L’Éternel rebâtit Jérusalem, Il rassemble les exilés d’Israël;
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Il guérit ceux qui ont le cœur brisé, Et il panse leurs blessures.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Il compte le nombre des étoiles, Il leur donne à toutes des noms.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Notre Seigneur est grand, puissant par sa force, Son intelligence n’a point de limite.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 L’Éternel soutient les malheureux, Il abaisse les méchants jusqu’à terre.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Chantez à l’Éternel avec actions de grâces, Célébrez notre Dieu avec la harpe!
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Il couvre les cieux de nuages, Il prépare la pluie pour la terre; Il fait germer l’herbe sur les montagnes.
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Il donne la nourriture au bétail, Aux petits du corbeau quand ils crient,
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Ce n’est pas dans la vigueur du cheval qu’il se complaît, Ce n’est pas dans les jambes de l’homme qu’il met son plaisir;
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 L’Éternel aime ceux qui le craignent, Ceux qui espèrent en sa bonté.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Jérusalem, célèbre l’Éternel! Sion, loue ton Dieu!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Car il affermit les barres de tes portes, Il bénit tes fils au milieu de toi;
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Il rend la paix à ton territoire, Il te rassasie du meilleur froment.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Il envoie ses ordres sur la terre: Sa parole court avec vitesse.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Il donne la neige comme de la laine, Il répand la gelée blanche comme de la cendre;
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Il lance sa glace par morceaux; Qui peut résister devant son froid?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Il envoie sa parole, et il les fond; Il fait souffler son vent, et les eaux coulent.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Il révèle sa parole à Jacob, Ses lois et ses ordonnances à Israël;
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Il n’a pas agi de même pour toutes les nations, Et elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l’Éternel!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
