< Psaumes 139 >
1 Au chef des chantres. De David. Psaume. Éternel! Tu me sondes et tu me connais,
Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Eternulo, Vi min esploras kaj min konas.
2 Tu sais quand je m’assieds et quand je me lève, Tu pénètres de loin ma pensée;
Vi scias, kiam mi sidas kaj kiam mi leviĝas; Vi komprenas mian penson de malproksime.
3 Tu sais quand je marche et quand je me couche, Et tu pénètres toutes mes voies.
Kiam mi iras kaj kiam mi ripozas, Vi estas ĉirkaŭ mi, Kaj ĉiujn miajn vojojn Vi konas.
4 Car la parole n’est pas sur ma langue, Que déjà, ô Éternel! Tu la connais entièrement.
Ĉar antaŭ ol troviĝas vorto sur mia lango, Jen, ho Eternulo, Vi ĉion jam scias.
5 Tu m’entoures par derrière et par devant, Et tu mets ta main sur moi.
De malantaŭe kaj de antaŭe Vi ĉirkaŭbaris min Kaj metis sur min Vian manon.
6 Une science aussi merveilleuse est au-dessus de ma portée, Elle est trop élevée pour que je puisse la saisir.
Mirinda estas por mi tia sciado, tro alta; Mi ĝin ne povas kompreni.
7 Où irais-je loin de ton esprit, Et où fuirais-je loin de ta face?
Kien mi iros for de Via spirito? Kaj kien mi kuros for de Via vizaĝo?
8 Si je monte aux cieux, tu y es; Si je me couche au séjour des morts, t’y voilà. (Sheol )
Se mi leviĝos al la ĉielo, Vi estas tie; Se mi kuŝiĝos en Ŝeol, jen Vi tie estas. (Sheol )
9 Si je prends les ailes de l’aurore, Et que j’aille habiter à l’extrémité de la mer,
Ĉu mi okupos la flugilojn de la matenruĝo, Ĉu mi loĝiĝos sur la rando de la maro:
10 Là aussi ta main me conduira, Et ta droite me saisira.
Ankaŭ tie Via mano min kondukos, Kaj Via dekstra mano min tenos.
11 Si je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, La nuit devient lumière autour de moi;
Se mi diros: Mallumo min kovros, Kaj la lumo ĉirkaŭ mi fariĝos nokto:
12 Même les ténèbres ne sont pas obscures pour toi, La nuit brille comme le jour, Et les ténèbres comme la lumière.
Eĉ mallumo ne mallumas antaŭ Vi, Kaj la nokto lumas kiel tago; Mallumo fariĝas kiel lumo.
13 C’est toi qui as formé mes reins, Qui m’as tissé dans le sein de ma mère.
Ĉar Vi kreis mian internaĵon, Formis min en la ventro de mia patrino.
14 Je te loue de ce que je suis une créature si merveilleuse. Tes œuvres sont admirables, Et mon âme le reconnaît bien.
Mi gloras Vin, ĉar mi estas mirinde kreita; Mirindaj estas Viaj kreitaĵoj, Kaj mia animo tion bone konscias.
15 Mon corps n’était point caché devant toi, Lorsque j’ai été fait dans un lieu secret, Tissé dans les profondeurs de la terre.
Ne estis kaŝitaj antaŭ Vi miaj ostoj, Kiam mi estis kreata en kaŝiteco, Kiam mi estis formata en la profundo de la tero.
16 Quand je n’étais qu’une masse informe, tes yeux me voyaient; Et sur ton livre étaient tous inscrits Les jours qui m’étaient destinés, Avant qu’aucun d’eux existât.
Mian embrion vidis Viaj okuloj, Kaj en Via libro estis enskribitaj ĉiuj tagoj destinitaj, Kiam ankoraŭ eĉ unu ne ekzistis.
17 Que tes pensées, ô Dieu, me semblent impénétrables! Que le nombre en est grand!
Kiel grandvaloraj estas por mi Viaj pensoj, ho Dio! Kiel granda estas ilia nombro!
18 Si je les compte, elles sont plus nombreuses que les grains de sable. Je m’éveille, et je suis encore avec toi.
Se mi ilin kalkulus, ili estus pli multaj ol la sablo; Kiam mi vekiĝas, mi estas ankoraŭ kun Vi.
19 O Dieu, puisses-tu faire mourir le méchant! Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
Mortigu, ho Dio, la malvirtulojn, Kaj sangaviduloj foriĝu de mi!
20 Ils parlent de toi d’une manière criminelle, Ils prennent ton nom pour mentir, eux, tes ennemis!
Ili parolas pri Vi malice, Kaj Viaj malamikoj leviĝas por trompo.
21 Éternel, n’aurais-je pas de la haine pour ceux qui te haïssent, Du dégoût pour ceux qui s’élèvent contre toi?
Viajn malamantojn, ho Eternulo, mi ja malamas, Kaj Viajn kontraŭulojn mi abomenas.
22 Je les hais d’une parfaite haine; Ils sont pour moi des ennemis.
Per ekstrema malamo mi ilin malamas; Ili fariĝis por mi malamikoj.
23 Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon cœur! Éprouve-moi, et connais mes pensées!
Esploru min, ho Dio, kaj konu mian koron; Provu min kaj sciu miajn pensojn.
24 Regarde si je suis sur une mauvaise voie, Et conduis-moi sur la voie de l’éternité!
Kaj rigardu, ĉu mi estas sur malbona vojo, Kaj gvidu min sur la vojo de eterneco.