Psaumes 129

1 Cantique des degrés. Ils m’ont assez opprimé dès ma jeunesse, Qu’Israël le dise!

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 Ils m’ont assez opprimé dès ma jeunesse, Mais ils ne m’ont pas vaincu.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Des laboureurs ont labouré mon dos, Ils y ont tracé de longs sillons.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 L’Éternel est juste: Il a coupé les cordes des méchants.

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Qu’ils soient confondus et qu’ils reculent, Tous ceux qui haïssent Sion!

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Qu’ils soient comme l’herbe des toits, Qui sèche avant qu’on l’arrache!

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 Le moissonneur n’en remplit point sa main, Celui qui lie les gerbes n’en charge point son bras,

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Et les passants ne disent point: Que la bénédiction de l’Éternel soit sur vous! Nous vous bénissons au nom de l’Éternel!

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»