Psaumes 121

1 Cantique des degrés. Je lève mes yeux vers les montagnes… D’où me viendra le secours?

۱ سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]

2 Le secours me vient de l’Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.

۲ اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.

3 Il ne permettra point que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.

۳ او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.

4 Voici, il ne sommeille ni ne dort, Celui qui garde Israël.

۴ اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

5 L’Éternel est celui qui te garde, L’Éternel est ton ombre à ta main droite.

۵ خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.

6 Pendant le jour le soleil ne te frappera point, Ni la lune pendant la nuit.

۶ آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.

7 L’Éternel te gardera de tout mal, Il gardera ton âme;

۷ خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.

8 L’Éternel gardera ton départ et ton arrivée, Dès maintenant et à jamais.

۸ خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.