Psaumes 112

1 Louez l’Éternel! Heureux l’homme qui craint l’Éternel, Qui trouve un grand plaisir à ses commandements.

Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.

2 Sa postérité sera puissante sur la terre, La génération des hommes droits sera bénie.

Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.

3 Il a dans sa maison bien-être et richesse, Et sa justice subsiste à jamais.

Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.

4 La lumière se lève dans les ténèbres pour les hommes droits, Pour celui qui est miséricordieux, compatissant et juste.

Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.

5 Heureux l’homme qui exerce la miséricorde et qui prête, Qui règle ses actions d’après la justice!

Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.

6 Car il ne chancelle jamais; La mémoire du juste dure toujours.

Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.

7 Il ne craint point les mauvaises nouvelles; Son cœur est ferme, confiant en l’Éternel.

Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.

8 Son cœur est affermi; il n’a point de crainte, Jusqu’à ce qu’il mette son plaisir à regarder ses adversaires.

Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.

9 Il fait des largesses, il donne aux indigents; Sa justice subsiste à jamais; Sa tête s’élève avec gloire,

Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.

10 Le méchant le voit et s’irrite, Il grince les dents et se consume; Les désirs des méchants périssent.

Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.