< Psaumes 112 >

1 Louez l’Éternel! Heureux l’homme qui craint l’Éternel, Qui trouve un grand plaisir à ses commandements.
سپاس بر خداوند! خوشا به حال کسی که از خداوند می‌ترسد و احکام او را با رغبت انجام می‌دهد.
2 Sa postérité sera puissante sur la terre, La génération des hommes droits sera bénie.
فرزندان شخص درستکار در دنیا نیرومند خواهند شد و نسل او برکت خواهند یافت.
3 Il a dans sa maison bien-être et richesse, Et sa justice subsiste à jamais.
خانواده‌اش صاحب مال و ثروت خواهد شد و خوبی‌های او هرگز از یاد نخواهند رفت.
4 La lumière se lève dans les ténèbres pour les hommes droits, Pour celui qui est miséricordieux, compatissant et juste.
برای کسی که درستکار و بخشنده، مهربان و نیکوکار است، حتی در تاریکی شب نیز نور طلوع می‌کند.
5 Heureux l’homme qui exerce la miséricorde et qui prête, Qui règle ses actions d’après la justice!
خوشبخت است کسی که سخاوتمندانه قرض می‌دهد و در کسب و کارش با انصاف است.
6 Car il ne chancelle jamais; La mémoire du juste dure toujours.
شخص عادل پیوسته پایدار خواهد بود و نام نیکش همیشه در یادها باقی خواهد ماند.
7 Il ne craint point les mauvaises nouvelles; Son cœur est ferme, confiant en l’Éternel.
او از شنیدن خبر بد نمی‌ترسد، زیرا ایمانش قوی است و بر خداوند توکل دارد.
8 Son cœur est affermi; il n’a point de crainte, Jusqu’à ce qu’il mette son plaisir à regarder ses adversaires.
او نگران نمی‌شود و نمی‌ترسد زیرا مطمئن است که شکست دشمنانش را خواهد دید.
9 Il fait des largesses, il donne aux indigents; Sa justice subsiste à jamais; Sa tête s’élève avec gloire,
او با گشاده‌دستی به نیازمندان کمک می‌کند و محبت و نیکوکاری‌اش همواره مایهٔ افتخارش خواهد بود؛ او همیشه نزد مردم سربلند و محترم می‌باشد.
10 Le méchant le voit et s’irrite, Il grince les dents et se consume; Les désirs des méchants périssent.
بدکاران این را می‌بینند و خشمگین می‌شوند؛ دندانهای خود را به هم می‌فشارند و همراه آرزوهایشان از بین می‌روند.

< Psaumes 112 >