Psaumes 112

1 Louez l’Éternel! Heureux l’homme qui craint l’Éternel, Qui trouve un grand plaisir à ses commandements.

Haleluya! Berbahagialah orang yang takut akan TUHAN, yang sangat suka kepada segala perintah-Nya.

2 Sa postérité sera puissante sur la terre, La génération des hommes droits sera bénie.

Anak cucunya akan perkasa di bumi; angkatan orang benar akan diberkati.

3 Il a dans sa maison bien-être et richesse, Et sa justice subsiste à jamais.

Harta dan kekayaan ada dalam rumahnya, kebajikannya tetap untuk selamanya.

4 La lumière se lève dans les ténèbres pour les hommes droits, Pour celui qui est miséricordieux, compatissant et juste.

Di dalam gelap terbit terang bagi orang benar; pengasih dan penyayang orang yang adil.

5 Heureux l’homme qui exerce la miséricorde et qui prête, Qui règle ses actions d’après la justice!

Mujur orang yang menaruh belas kasihan dan yang memberi pinjaman, yang melakukan urusannya dengan sewajarnya.

6 Car il ne chancelle jamais; La mémoire du juste dure toujours.

Sebab ia takkan goyah untuk selama-lamanya; orang benar itu akan diingat selama-lamanya.

7 Il ne craint point les mauvaises nouvelles; Son cœur est ferme, confiant en l’Éternel.

Ia tidak takut kepada kabar celaka, hatinya tetap, penuh kepercayaan kepada TUHAN.

8 Son cœur est affermi; il n’a point de crainte, Jusqu’à ce qu’il mette son plaisir à regarder ses adversaires.

Hatinya teguh, ia tidak takut, sehingga ia memandang rendah para lawannya.

9 Il fait des largesses, il donne aux indigents; Sa justice subsiste à jamais; Sa tête s’élève avec gloire,

Ia membagi-bagikan, ia memberikan kepada orang miskin; kebajikannya tetap untuk selama-lamanya, tanduknya meninggi dalam kemuliaan.

10 Le méchant le voit et s’irrite, Il grince les dents et se consume; Les désirs des méchants périssent.

Orang fasik melihatnya, lalu sakit hati, ia menggertakkan giginya, lalu hancur; keinginan orang fasik akan menuju kebinasaan.