Psaumes 109

1 Au chef des chantres. De David. Psaume. Dieu de ma louange, ne te tais point!

۱ برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش!

2 Car ils ouvrent contre moi une bouche méchante et trompeuse, Ils me parlent avec une langue mensongère,

۲ زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند.

3 Ils m’environnent de discours haineux Et ils me font la guerre sans cause.

۳ به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند.

4 Tandis que je les aime, ils sont mes adversaires; Mais moi je recours à la prière.

۴ به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا.

5 Ils me rendent le mal pour le bien, Et de la haine pour mon amour.

۵ و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده.

6 Place-le sous l’autorité d’un méchant, Et qu’un accusateur se tienne à sa droite!

۶ مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد.

7 Quand on le jugera, qu’il soit déclaré coupable, Et que sa prière passe pour un péché!

۷ هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود.

8 Que ses jours soient peu nombreux, Qu’un autre prenne sa charge!

۸ ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید.

9 Que ses enfants deviennent orphelins, Et sa femme veuve!

۹ فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد.

10 Que ses enfants soient vagabonds et qu’ils mendient, Qu’ils cherchent du pain loin de leur demeure en ruines!

۱۰ و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند.

11 Que le créancier s’empare de tout ce qui est à lui, Et que les étrangers pillent le fruit de son travail!

۱۱ طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند.

12 Que nul ne conserve pour lui de l’affection, Et que personne n’ait pitié de ses orphelins!

۱۲ کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید.

13 Que ses descendants soient exterminés, Et que leur nom s’éteigne dans la génération suivante!

۱۳ ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود.

14 Que l’iniquité de ses pères reste en souvenir devant l’Éternel, Et que le péché de sa mère ne soit point effacé!

۱۴ عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد.

15 Qu’ils soient toujours présents devant l’Éternel, Et qu’il retranche de la terre leur mémoire,

۱۵ و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد.

16 Parce qu’il ne s’est pas souvenu d’exercer la miséricorde, Parce qu’il a persécuté le malheureux et l’indigent, Jusqu’à faire mourir l’homme au cœur brisé!

۱۶ زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند.

17 Il aimait la malédiction: qu’elle tombe sur lui! Il ne se plaisait pas à la bénédiction: qu’elle s’éloigne de lui!

۱۷ چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است.

18 Qu’il revête la malédiction comme son vêtement, Qu’elle pénètre comme de l’eau dans son intérieur, Comme de l’huile dans ses os!

۱۸ و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی.

19 Qu’elle lui serve de vêtement pour se couvrir, De ceinture dont il soit toujours ceint!

۱۹ پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود.

20 Tel soit, de la part de l’Éternel, le salaire de mes ennemis, Et de ceux qui parlent méchamment de moi!

۲۰ این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند.

21 Et toi, Éternel, Seigneur! Agis en ma faveur à cause de ton nom, Car ta bonté est grande; délivre-moi!

۲۱ اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده.

22 Je suis malheureux et indigent, Et mon cœur est blessé au-dedans de moi.

۲۲ زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است.

23 Je m’en vais comme l’ombre à son déclin, Je suis chassé comme la sauterelle.

۲۳ مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام.

24 Mes genoux sont affaiblis par le jeûne, Et mon corps est épuisé de maigreur.

۲۴ زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود.

25 Je suis pour eux un objet d’opprobre; Ils me regardent, et secouent la tête.

۲۵ و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند.

26 Secours-moi, Éternel, mon Dieu! Sauve-moi par ta bonté!

۲۶ ‌ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده،

27 Et qu’ils sachent que c’est ta main, Que c’est toi, Éternel, qui l’as fait!

۲۷ تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای.

28 S’ils maudissent, toi tu béniras; S’ils se lèvent, ils seront confus, Et ton serviteur se réjouira.

۲۸ ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود.

29 Que mes adversaires revêtent l’ignominie, Qu’ils se couvrent de leur honte comme d’un manteau!

۲۹ جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند.

30 Je louerai de ma bouche hautement l’Éternel, Je le célébrerai au milieu de la multitude;

۳۰ خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت.

31 Car il se tient à la droite du pauvre, Pour le délivrer de ceux qui le condamnent.

۳۱ زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند.