Psaumes 107
1 Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.
2 Qu’ainsi disent les rachetés de l’Éternel, Ceux qu’il a délivrés de la main de l’ennemi,
Niech [to] mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
3 Et qu’il a rassemblés de tous les pays, De l’orient et de l’occident, du nord et de la mer!
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
4 Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
5 Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.
[Byli] głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
6 Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
7 Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu’ils arrivassent dans une ville habitable.
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
8 Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
9 Car il a satisfait l’âme altérée, Il a comblé de biens l’âme affamée.
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
10 Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l’ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
11 Parce qu’ils s’étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu’ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
12 Il humilia leur cœur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
13 Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
A [gdy] wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
14 Il les fit sortir des ténèbres et de l’ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
15 Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i za cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
16 Car il a brisé les portes d’airain, Il a rompu les verrous de fer.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
17 Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s’étaient rendus malheureux.
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
18 Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
19 Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
20 Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
21 Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich;
22 Qu’ils offrent des sacrifices d’actions de grâces, Et qu’ils publient ses œuvres avec des cris de joie!
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
23 Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
24 Ceux-là virent les œuvres de l’Éternel Et ses merveilles au milieu de l’abîme.
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
25 Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
26 Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l’abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;
Oni wstępują aż [do] nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
27 Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
28 Dans leur détresse, ils crièrent à l’Éternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
29 Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
30 Ils se réjouirent de ce qu’elles s’étaient apaisées, Et l’Éternel les conduisit au port désiré.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
31 Qu’ils louent l’Éternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l’homme!
Niech wysławiają PANA [za] jego miłosierdzie i cudowne dzieła [wobec] synów ludzkich.
32 Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple, Et qu’ils le célèbrent dans la réunion des anciens!
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
33 Il change les fleuves en désert, Et les sources d’eaux en terre desséchée,
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
34 Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.
Ziemię urodzajną [zamienia] w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
35 Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d’eaux,
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
36 Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l’habiter;
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
37 Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
38 Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza [liczebności] ich bydła.
39 Sont-ils amoindris et humiliés Par l’oppression, le malheur et la souffrance;
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
40 Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
41 Il relève l’indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża [jego] rodzinę jak stado.
42 Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
43 Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu’il soit attentif aux bontés de l’Éternel.
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?
