Psaumes 106

1 Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!

Alleluja. Wysławiajcie PANA, bo [jest] dobry, bo jego miłosierdzie [trwa] na wieki.

2 Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?

Któż wypowie wielkie dzieła PANA i ogłosi całą jego chwałę?

3 Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!

Błogosławieni, którzy strzegą sądu i czynią sprawiedliwość w każdym czasie.

4 Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,

Pamiętaj o mnie, PANIE, przez miłość do swego ludu; nawiedź mnie swoim zbawieniem;

5 Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!

Abym widział szczęście twoich wybranych, cieszył się radością twego narodu i chlubił się razem z twoim dziedzictwem.

6 Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.

Zgrzeszyliśmy wraz z naszymi ojcami, popełniliśmy nieprawość i postąpiliśmy niegodziwie.

7 Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.

Nasi ojcowie w Egipcie nie zrozumieli twoich cudów, nie pamiętali wielkości twego miłosierdzia, lecz buntowali się nad Morzem Czerwonym.

8 Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.

A jednak ich wybawił przez wzgląd na swoje imię, aby okazać swą moc.

9 Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.

Zgromił Morze Czerwone i wyschło; i przeprowadził ich przez głębiny [jak] przez pustynię.

10 Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.

Tak wybawił ich z ręki tego, który ich nienawidził, i odkupił ich z ręki wroga.

11 Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.

Wody okryły ich ciemięzców, nie został ani jeden z nich.

12 Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.

Wtedy uwierzyli jego słowom i śpiewali na jego chwałę.

13 Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.

Szybko [jednak] zapomnieli o jego dziełach, nie czekali na jego rady.

14 Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.

Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na pustkowiu.

15 Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.

I dał im, czego żądali, lecz zesłał na ich dusze wycieńczenie.

16 Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.

Gdy w obozie zazdrościli Mojżeszowi i Aaronowi, świętemu PANA;

17 La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;

Otworzyła się ziemia i pochłonęła Datana, i zakryła zgromadzenie Abirama;

18 Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.

I zapłonął ogień w tym zgromadzeniu, płomień spalił niegodziwych.

19 Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,

Zrobili cielca na Horebie i odlanemu posągowi oddali pokłon;

20 Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.

I zamienili swą chwałę na podobieństwo wołu jedzącego trawę.

21 Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,

Zapomnieli o Bogu, swoim wybawcy, który dokonywał wielkich czynów w Egipcie;

22 Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.

Cudownych dzieł w ziemi Chama, rzeczy strasznych nad Morzem Czerwonym.

23 Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.

Dlatego powiedział, że wytraciłby ich, gdyby Mojżesz, jego wybrany, nie stanął w wyłomie przed nim, aby odwrócić jego gniew, by [ich] nie wytracił.

24 Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,

Wzgardzili też wspaniałą ziemią, nie wierząc jego słowu.

25 Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.

I szemrząc w swoich namiotach, nie byli posłuszni głosowi PANA.

26 Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,

Dlatego podniósł na nich swoją rękę, aby ich wytracić na pustyni;

27 De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.

Aby ich potomstwo rozrzucić wśród pogan i rozproszyć ich po ziemiach.

28 Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.

Przyłączyli się też do Baal-Peor i jedli ofiary [składane] umarłym.

29 Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.

Tak pobudzili [Boga] do gniewu swymi postępkami, że spadła na nich plaga;

30 Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;

Wtedy powstał Pinchas, dokonał sądu i plaga ustała.

31 Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.

Poczytano mu to za sprawiedliwość po wszystkie pokolenia, na wieki.

32 Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,

Rozgniewali go znowu u wód Meriba, [tak że] Mojżesz wiele ucierpiał z ich powodu;

33 Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.

Rozdrażnili bowiem jego ducha i mówił [nierozważnie] swymi ustami.

34 Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.

Nie wytępili narodów, jak im to PAN nakazał.

35 Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.

Lecz zmieszali się z tymi narodami i nauczyli się ich czynów;

36 Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;

I służyli ich bożkom, które stały się dla nich pułapką.

37 Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,

Ofiarowali bowiem demonom swoich synów i swoje córki;

38 Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.

I przelewali krew niewinną, krew swoich synów i córek, których ofiarowali bożkom Kanaanu, i ziemia została skalana rozlewem krwi.

39 Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.

Splamili się swymi czynami i cudzołożyli swymi postępkami.

40 La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.

Dlatego PAN zapłonął gniewem przeciw swemu ludowi, tak że obrzydził sobie swoje dziedzictwo.

41 Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;

I wydał ich w ręce pogan, i panowali nad nimi ci, którzy ich nienawidzili.

42 Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.

I uciskali ich wrogowie, ujarzmili ich swoją ręką.

43 Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.

Wielokrotnie ich ocalał, lecz oni rozgniewali go swymi zamysłami i zostali upokorzeni przez swoje nieprawości.

44 Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.

A jednak wejrzał na ich ucisk i usłyszał ich wołanie.

45 Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,

Przypomniał sobie bowiem o swoim przymierzu z nimi i pożałował według swej wielkiej litości.

46 Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.

Wzbudził też litość dla nich u wszystkich, którzy ich uprowadzili w niewolę.

47 Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!

Wybaw nas, PANIE, nasz Boże, i zgromadź nas spośród pogan, abyśmy wysławiali twoje święte imię i chlubili się twoją chwałą.

48 Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!

Błogosławiony PAN, Bóg Izraela, od wieków na wieki; niech cały lud powie: Amen. Alleluja.