Psaumes 106
1 Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.
2 Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?
Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?
3 Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!
Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.
4 Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,
Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,
5 Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!
Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.
6 Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.
Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.
7 Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.
Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.
8 Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.
A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.
9 Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.
Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.
10 Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.
A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.
11 Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.
W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.
12 Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.
A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:
13 Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.
Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.
14 Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.
15 Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.
I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.
16 Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.
Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:
17 La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;
Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,
18 Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.
I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.
19 Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,
Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,
20 Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.
21 Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,
Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;
22 Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.
Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.
23 Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.
Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.
24 Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,
Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.
25 Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.
I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.
26 Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,
Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;
27 De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.
A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.
28 Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.
29 Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.
A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;
30 Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;
Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;
31 Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.
Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.
32 Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,
Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.
33 Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.
Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.
34 Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.
Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.
35 Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.
Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:
36 Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;
I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.
37 Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,
Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,
38 Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.
I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.
39 Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.
I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.
40 La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.
Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,
41 Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;
42 Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.
I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.
43 Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.
Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.
44 Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.
A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.
45 Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,
Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.
46 Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.
Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.
47 Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!
Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.
48 Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!
Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.
