Psaumes 106
1 Louez l’Éternel! Louez l’Éternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. |
2 Qui dira les hauts faits de l’Éternel? Qui publiera toute sa louange?
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ |
3 Heureux ceux qui observent la loi, Qui pratiquent la justice en tout temps!
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. |
4 Éternel, souviens-toi de moi dans ta bienveillance pour ton peuple! Souviens-toi de moi en lui accordant ton secours,
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. |
5 Afin que je voie le bonheur de tes élus, Que je me réjouisse de la joie de ton peuple, Et que je me glorifie avec ton héritage!
6 Nous avons péché comme nos pères, Nous avons commis l’iniquité, nous avons fait le mal.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. |
7 Nos pères en Égypte ne furent pas attentifs à tes miracles, Ils ne se rappelèrent pas la multitude de tes grâces, Ils furent rebelles près de la mer, près de la mer Rouge.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. |
8 Mais il les sauva à cause de son nom, Pour manifester sa puissance.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. |
9 Il menaça la mer Rouge, et elle se dessécha; Et il les fit marcher à travers les abîmes comme dans un désert.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. |
10 Il les sauva de la main de celui qui les haïssait, Il les délivra de la main de l’ennemi.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. |
11 Les eaux couvrirent leurs adversaires: Il n’en resta pas un seul.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. |
12 Et ils crurent à ses paroles, Ils chantèrent ses louanges.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. |
13 Mais ils oublièrent bientôt ses œuvres, Ils n’attendirent pas l’exécution de ses desseins.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. |
14 Ils furent saisis de convoitise dans le désert, Et ils tentèrent Dieu dans la solitude.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. |
15 Il leur accorda ce qu’ils demandaient; Puis il envoya le dépérissement dans leur corps.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. |
16 Ils se montrèrent, dans le camp, jaloux contre Moïse, Contre Aaron, le saint de l’Éternel.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. |
17 La terre s’ouvrit et engloutit Dathan, Et elle se referma sur la troupe d’Abiram;
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، |
18 Le feu embrasa leur troupe, La flamme consuma les méchants.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. |
19 Ils firent un veau en Horeb, Ils se prosternèrent devant une image de fonte,
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. |
20 Ils échangèrent leur gloire Contre la figure d’un bœuf qui mange l’herbe.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. |
21 Ils oublièrent Dieu, leur sauveur, Qui avait fait de grandes choses en Égypte,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. |
22 Des miracles dans le pays de Cham, Des prodiges sur la mer Rouge.
23 Et il parla de les exterminer; Mais Moïse, son élu, se tint à la brèche devant lui, Pour détourner sa fureur et l’empêcher de les détruire.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. |
24 Ils méprisèrent le pays des délices; Ils ne crurent pas à la parole de l’Éternel,
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. |
25 Ils murmurèrent dans leurs tentes, Ils n’obéirent point à sa voix.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. |
26 Et il leva la main pour jurer De les faire tomber dans le désert,
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، |
27 De faire tomber leur postérité parmi les nations, Et de les disperser au milieu des pays.
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. |
28 Ils s’attachèrent à Baal-Peor, Et mangèrent des victimes sacrifiées aux morts.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. |
29 Ils irritèrent l’Éternel par leurs actions, Et une plaie fit irruption parmi eux.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. |
30 Phinées se leva pour intervenir, Et la plaie s’arrêta;
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. |
31 Cela lui fut imputé à justice, De génération en génération pour toujours.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. |
32 Ils irritèrent l’Éternel près des eaux de Meriba; Et Moïse fut puni à cause d’eux,
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. |
33 Car ils aigrirent son esprit, Et il s’exprima légèrement des lèvres.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. |
34 Ils ne détruisirent point les peuples Que l’Éternel leur avait ordonné de détruire.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، |
35 Ils se mêlèrent avec les nations, Et ils apprirent leurs œuvres.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. |
36 Ils servirent leurs idoles, Qui furent pour eux un piège;
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. |
37 Ils sacrifièrent leurs fils Et leurs filles aux idoles,
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. |
38 Ils répandirent le sang innocent, Le sang de leurs fils et de leurs filles, Qu’ils sacrifièrent aux idoles de Canaan, Et le pays fut profané par des meurtres.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. |
39 Ils se souillèrent par leurs œuvres, Ils se prostituèrent par leurs actions.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. |
40 La colère de l’Éternel s’enflamma contre son peuple, Et il prit en horreur son héritage.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. |
41 Il les livra entre les mains des nations; Ceux qui les haïssaient dominèrent sur eux;
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. |
42 Leurs ennemis les opprimèrent, Et ils furent humiliés sous leur puissance.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. |
43 Plusieurs fois il les délivra; Mais ils se montrèrent rebelles dans leurs desseins, Et ils devinrent malheureux par leur iniquité.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. |
44 Il vit leur détresse, Lorsqu’il entendit leurs supplications.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. |
45 Il se souvint en leur faveur de son alliance; Il eut pitié selon sa grande bonté,
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. |
46 Et il excita pour eux la compassion De tous ceux qui les retenaient captifs.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. |
47 Sauve-nous, Éternel, notre Dieu! Et rassemble-nous du milieu des nations, Afin que nous célébrions ton saint nom, Et que nous mettions notre gloire à te louer!
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. |
48 Béni soit l’Éternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité! Et que tout le peuple dise: Amen! Louez l’Éternel!
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! |
