Psaumes 104

1 Mon âme, bénis l’Éternel! Éternel, mon Dieu, tu es infiniment grand! Tu es revêtu d’éclat et de magnificence!

Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Betapa agung Engkau, ya TUHAN Allahku! Engkau berpakaian kemegahan dan kemuliaan,

2 Il s’enveloppe de lumière comme d’un manteau; Il étend les cieux comme un pavillon.

dan berselubung cahaya. Engkau membentangkan langit seperti kemah,

3 Il forme avec les eaux le faîte de sa demeure; Il prend les nuées pour son char, Il s’avance sur les ailes du vent.

dan membangun Rumah-Mu di atas air di langit. Awan-awan Kaujadikan kereta-Mu, Engkau mengendarai sayap angin.

4 Il fait des vents ses messagers, Des flammes de feu ses serviteurs.

Angin Kaujadikan utusan-Mu, dan kilat pelayan-Mu.

5 Il a établi la terre sur ses fondements, Elle ne sera jamais ébranlée.

Dengan kukuh bumi Kaupasang pada alasnya, sehingga tak akan goyang untuk selamanya.

6 Tu l’avais couverte de l’abîme comme d’un vêtement, Les eaux s’arrêtaient sur les montagnes;

Engkau menyelubunginya dengan samudra raya, airnya menggenangi puncak-puncak pegunungan.

7 Elles ont fui devant ta menace, Elles se sont précipitées à la voix de ton tonnerre.

Waktu Kauhardik, air itu mengalir, mengalir dengan deras karena gemuruh suara-Mu.

8 Des montagnes se sont élevées, des vallées se sont abaissées, Au lieu que tu leur avais fixé.

Air mengalir melalui gunung-gunung ke dalam lembah, ke tempat yang Kausediakan baginya.

9 Tu as posé une limite que les eaux ne doivent point franchir, Afin qu’elles ne reviennent plus couvrir la terre.

Kautentukan batas-batas yang tak boleh ia lalui, supaya jangan kembali menggenangi bumi.

10 Il conduit les sources dans des torrents Qui coulent entre les montagnes.

Engkau membualkan mata air di lembah-lembah, anak sungai mengalir di antara bukit-bukit,

11 Elles abreuvent tous les animaux des champs; Les ânes sauvages y étanchent leur soif.

untuk memberi minum semua binatang di ladang, dan melepaskan haus keledai-keledai hutan.

12 Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, Et font résonner leur voix parmi les rameaux.

Di dekatnya burung-burung membuat sarang; mereka berkicau di antara daun-daunan.

13 De sa haute demeure, il arrose les montagnes; La terre est rassasiée du fruit de tes œuvres.

Dari langit Kauturunkan hujan di pegunungan, bumi penuh dengan hasil karya-Mu.

14 Il fait germer l’herbe pour le bétail, Et les plantes pour les besoins de l’homme, Afin que la terre produise de la nourriture,

Engkau menumbuhkan rumput untuk hewan, dan bagi manusia segala macam tanaman. Maka ia dapat bercocok tanam,

15 Le vin qui réjouit le cœur de l’homme, Et fait plus que l’huile resplendir son visage, Et le pain qui soutient le cœur de l’homme.

dan menghasilkan air anggur yang menyenangkan. Juga minyak zaitun yang membuat mukanya berseri, dan makanan yang memberi dia tenaga.

16 Les arbres de l’Éternel se rassasient, Les cèdres du Liban, qu’il a plantés.

Pohon-pohon TUHAN mendapat hujan berlimpah pohon cemara Libanon yang ditanam-Nya sendiri.

17 C’est là que les oiseaux font leurs nids; La cigogne a sa demeure dans les cyprès,

Di situ bersaranglah burung-burung, burung ranggung bersarang di puncaknya.

18 Les montagnes élevées sont pour les boucs sauvages, Les rochers servent de retraite aux damans.

Gunung-gunung tinggi menjadi tempat kambing hutan; pelanduk bersembunyi di batu karang.

19 Il a fait la lune pour marquer les temps; Le soleil sait quand il doit se coucher.

Engkau membuat bulan menjadi penanda waktu, matahari tahu saat terbenamnya.

20 Tu amènes les ténèbres, et il est nuit: Alors tous les animaux des forêts sont en mouvement;

Bila Engkau menurunkan gelap, hari menjadi malam, dan semua binatang hutan berkeliaran.

21 Les lionceaux rugissent après la proie, Et demandent à Dieu leur nourriture.

Singa-singa muda mengaum mencari mangsa, meminta makanan yang disediakan Allah.

22 Le soleil se lève: ils se retirent, Et se couchent dans leurs tanières.

Bila matahari terbit, mereka menyingkir dan berbaring di tempat persembunyiannya.

23 L’homme sort pour se rendre à son ouvrage, Et à son travail, jusqu’au soir.

Lalu keluarlah manusia untuk melakukan pekerjaannya, dan terus bekerja sampai hari senja.

24 Que tes œuvres sont en grand nombre, ô Éternel! Tu les as toutes faites avec sagesse. La terre est remplie de tes biens.

Betapa banyak karya-Mu, TUHAN, semuanya Kaujadikan dengan bijaksana; bumi penuh dengan ciptaan-Mu.

25 Voici la grande et vaste mer: Là se meuvent sans nombre Des animaux petits et grands;

Lihatlah laut yang luas terbentang, dengan makhluk besar kecil tak terbilang.

26 Là se promènent les navires, Et ce léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.

Di situ kapal-kapal berlayar, dan Lewiatan, naga laut ciptaan-Mu, bermain-main.

27 Tous ces animaux espèrent en toi, Pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.

Mereka semua mengharapkan Engkau, untuk mendapat makanan pada waktunya.

28 Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de biens.

Engkau memberi, dan mereka mengumpulkannya, Engkau menyediakannya, dan mereka makan sampai puas.

29 Tu caches ta face: ils sont tremblants; Tu leur retires le souffle: ils expirent, Et retournent dans leur poussière.

Bila Engkau berpaling, mereka takut; bila Kauambil napasnya, mereka binasa, dan kembali menjadi debu seperti semula.

30 Tu envoies ton souffle: ils sont créés, Et tu renouvelles la face de la terre.

Tetapi bila mereka Kauberi napas, mereka dijadikan; Engkau memberi hidup baru kepada bumi.

31 Que la gloire de l’Éternel subsiste à jamais! Que l’Éternel se réjouisse de ses œuvres!

Semoga keagungan TUHAN tetap selama-lamanya! Semoga Ia gembira dengan segala ciptaan-Nya!

32 Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.

Ia memandang bumi dan membuatnya gemetar, gunung-gunung disentuh-Nya, sehingga asapnya keluar.

33 Je chanterai l’Éternel tant que je vivrai, Je célébrerai mon Dieu tant que j’existerai.

Aku mau menyanyi bagi TUHAN selama hidupku, menyanyikan pujian bagi Allahku selama aku ada.

34 Que mes paroles lui soient agréables! Je veux me réjouir en l’Éternel.

Semoga nyanyianku berkenan kepada-Nya, sebab Dialah yang membuat hatiku gembira.

35 Que les pécheurs disparaissent de la terre, Et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis l’Éternel! Louez l’Éternel!

Biarlah orang berdosa lenyap dari muka bumi, biarlah orang jahat habis binasa. Pujilah TUHAN, hai jiwaku! Pujilah TUHAN!