Psaumes 102

1 Prière d’un malheureux, lorsqu’il est abattu et qu’il répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu’à toi!

Doa orang sengsara yang dalam keadaan letih lesu mengeluh kepada TUHAN. Ya TUHAN, dengarlah doaku, biarlah seruanku sampai kepada-Mu.

2 Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Incline vers moi ton oreille quand je crie! Hâte-toi de m’exaucer!

Jangan berpaling daripadaku bila aku dalam kesusahan. Dengarlah bila aku berseru, dan jawablah aku segera.

3 Car mes jours s’évanouissent en fumée, Et mes os sont enflammés comme un tison.

Hidupku menghilang seperti asap; tulang-tulangku membara seperti api.

4 Mon cœur est frappé et se dessèche comme l’herbe; J’oublie même de manger mon pain.

Aku lesu seperti rumput kering, dan kehilangan nafsu makan.

5 Mes gémissements sont tels Que mes os s’attachent à ma chair.

Aku mengerang dengan nyaring; badanku tinggal kulit pembungkus tulang.

6 Je ressemble au pélican du désert, Je suis comme le chat-huant des ruines;

Aku seperti burung undan di padang gurun, seperti burung hantu di reruntuhan yang sepi.

7 Je n’ai plus de sommeil, et je suis Comme l’oiseau solitaire sur un toit.

Aku tak bisa tidur, seperti burung yang kesepian di atap rumah.

8 Chaque jour mes ennemis m’outragent, Et c’est par moi que jurent mes adversaires en fureur.

Sepanjang hari musuh menghina aku; namaku dijadikan kutuk oleh orang yang marah kepadaku.

9 Je mange la poussière au lieu de pain, Et je mêle des larmes à ma boisson,

Aku makan abu seperti roti, minumanku bercampur air mata,

10 A cause de ta colère et de ta fureur; Car tu m’as soulevé et jeté au loin.

sebab Engkau telah mengangkat dan melemparkan aku dalam kemarahan-Mu yang menyala-nyala.

11 Mes jours sont comme l’ombre à son déclin, Et je me dessèche comme l’herbe.

Hidupku berlalu seperti bayangan di waktu petang; aku menjadi layu seperti rumput.

12 Mais toi, Éternel! Tu règnes à perpétuité, Et ta mémoire dure de génération en génération.

Tapi Engkau, ya TUHAN, Raja untuk selama-lamanya, tetap diingat turun-temurun.

13 Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion; Car le temps d’avoir pitié d’elle, Le temps fixé est à son terme;

Engkau akan bangkit dan mengasihani Sion, saatnya sudah tiba untuk berbelaskasihan kepadanya.

14 Car tes serviteurs en aiment les pierres, Ils en chérissent la poussière.

Sebab hamba-hamba-Mu mencintai dia, biarpun ia sudah menjadi reruntuhan. Mereka merasa kasihan kepadanya, walaupun ia sudah menjadi debu.

15 Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, Et tous les rois de la terre ta gloire.

Kuasa TUHAN akan ditakuti oleh bangsa-bangsa; dan keagungan-Nya disegani oleh semua raja,

16 Oui, l’Éternel rebâtira Sion, Il se montrera dans sa gloire.

apabila TUHAN membangun Sion kembali, dan tampil dalam keagungan-Nya.

17 Il est attentif à la prière du misérable, Il ne dédaigne pas sa prière.

Ia akan mendengar doa umat-Nya yang melarat, dan tidak menolak permohonan mereka.

18 Que cela soit écrit pour la génération future, Et que le peuple qui sera créé célèbre l’Éternel!

Tulislah semua perbuatan TUHAN untuk angkatan yang akan datang, supaya bangsa yang belum dilahirkan dapat memuji Dia.

19 Car il regarde du lieu élevé de sa sainteté; Du haut des cieux l’Éternel regarde sur la terre,

TUHAN memandang dari tempat-Nya yang tinggi, dari surga Ia menengok ke bumi

20 Pour écouter les gémissements des captifs, Pour délivrer ceux qui vont périr,

untuk mendengar keluh-kesah orang tahanan dan membebaskan orang yang dihukum mati.

21 Afin qu’ils publient dans Sion le nom de l’Éternel, Et ses louanges dans Jérusalem,

Maka nama-Nya akan diwartakan di Sion, dan Ia akan dipuji-puji di Yerusalem,

22 Quand tous les peuples s’assembleront, Et tous les royaumes, pour servir l’Éternel.

waktu bangsa-bangsa dan kerajaan-kerajaan berhimpun untuk berbakti kepada TUHAN.

23 Il a brisé ma force dans la route, Il a abrégé mes jours.

TUHAN mematahkan kekuatanku waktu aku masih muda, dan memperpendek umurku.

24 Je dis: Mon Dieu, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, Toi, dont les années durent éternellement!

Lalu aku berkata, "Ya Allah jangan mengambil nyawaku di pertengahan hidupku." TUHAN, Engkau hidup selama-lamanya,

25 Tu as anciennement fondé la terre, Et les cieux sont l’ouvrage de tes mains.

dahulu Engkau menjadikan bumi; langit pun karya tangan-Mu.

26 Ils périront, mais tu subsisteras; Ils s’useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

Semua itu akan lenyap, tetapi Engkau tetap ada; semua itu akan usang seperti pakaian. Engkau membuangnya seperti baju tua, lalu semuanya akan musnah.

27 Mais toi, tu restes le même, Et tes années ne finiront point.

Tetapi Engkau tetap sama, hidup-Mu tak akan berakhir.

28 Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, Et leur postérité s’affermira devant toi.

Anak cucu kami akan hidup dengan tentram, dan selalu aman dalam perlindungan-Mu.