Psaumes 102
1 Prière d’un malheureux, lorsqu’il est abattu et qu’il répand sa plainte devant l’Éternel. Éternel, écoute ma prière, Et que mon cri parvienne jusqu’à toi!
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Ne me cache pas ta face au jour de ma détresse! Incline vers moi ton oreille quand je crie! Hâte-toi de m’exaucer!
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Car mes jours s’évanouissent en fumée, Et mes os sont enflammés comme un tison.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Mon cœur est frappé et se dessèche comme l’herbe; J’oublie même de manger mon pain.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 Mes gémissements sont tels Que mes os s’attachent à ma chair.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Je ressemble au pélican du désert, Je suis comme le chat-huant des ruines;
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Je n’ai plus de sommeil, et je suis Comme l’oiseau solitaire sur un toit.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Chaque jour mes ennemis m’outragent, Et c’est par moi que jurent mes adversaires en fureur.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Je mange la poussière au lieu de pain, Et je mêle des larmes à ma boisson,
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 A cause de ta colère et de ta fureur; Car tu m’as soulevé et jeté au loin.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 Mes jours sont comme l’ombre à son déclin, Et je me dessèche comme l’herbe.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 Mais toi, Éternel! Tu règnes à perpétuité, Et ta mémoire dure de génération en génération.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion; Car le temps d’avoir pitié d’elle, Le temps fixé est à son terme;
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 Car tes serviteurs en aiment les pierres, Ils en chérissent la poussière.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Alors les nations craindront le nom de l’Éternel, Et tous les rois de la terre ta gloire.
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Oui, l’Éternel rebâtira Sion, Il se montrera dans sa gloire.
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 Il est attentif à la prière du misérable, Il ne dédaigne pas sa prière.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 Que cela soit écrit pour la génération future, Et que le peuple qui sera créé célèbre l’Éternel!
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Car il regarde du lieu élevé de sa sainteté; Du haut des cieux l’Éternel regarde sur la terre,
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 Pour écouter les gémissements des captifs, Pour délivrer ceux qui vont périr,
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 Afin qu’ils publient dans Sion le nom de l’Éternel, Et ses louanges dans Jérusalem,
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 Quand tous les peuples s’assembleront, Et tous les royaumes, pour servir l’Éternel.
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 Il a brisé ma force dans la route, Il a abrégé mes jours.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Je dis: Mon Dieu, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, Toi, dont les années durent éternellement!
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Tu as anciennement fondé la terre, Et les cieux sont l’ouvrage de tes mains.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 Ils périront, mais tu subsisteras; Ils s’useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 Mais toi, tu restes le même, Et tes années ne finiront point.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, Et leur postérité s’affermira devant toi.
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.
