< Proverbes 9 >
1 La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j’ai mêlé;
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l’intelligence!
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 Celui qui reprend le moqueur s’attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu’il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t’aimera.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 Le commencement de la sagesse, c’est la crainte de l’Éternel; Et la science des saints, c’est l’intelligence.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 C’est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Elle s’assied à l’entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
18 Et il ne sait pas que là sont les morts, Et que ses invités sont dans les vallées du séjour des morts. (Sheol )
Лекин чақирилғучи өлүкләрниң униң өйидә ятқанлиғидин бехәвәрдур, Униң [бурунқи] меһманлириниң аллиқачан тәһтисараниң тәглиригә чүшүп кәткәнлигини у сәзмәс. (Sheol )