Proverbes 9
1 La sagesse a bâti sa maison, Elle a taillé ses sept colonnes.
Ang karunungan ay nagtayo ng kaniyang tahanan; nag-ukit siya ng pitong mga poste mula sa bato.
2 Elle a égorgé ses victimes, mêlé son vin, Et dressé sa table.
Hinanda niya ang mga karne niya para ihain sa hapunan; hinalo niya ang kaniyang alak; at inihanda niya ang kaniyang hapag-kainan.
3 Elle a envoyé ses servantes, elle crie Sur le sommet des hauteurs de la ville:
Nagpadala siya ng mga paanyaya kasama ang mga lingkod niyang babae at tumatawag siya mula sa pinakamataas na dako ng lungsod:
4 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à ceux qui sont dépourvus de sens:
“Hayaan ang mga hindi naturuan na lumapit dito!” sinasabi niya roon sa mga walang alam.
5 Venez, mangez de mon pain, Et buvez du vin que j’ai mêlé;
“Lumapit kayo, kainin ninyo ang aking pagkain, at inumin ang alak na aking hinalo.
6 Quittez la stupidité, et vous vivrez, Et marchez dans la voie de l’intelligence!
Iwanan na ninyo ang mga kaparaanan ng kamangmangan upang kayo ay mabuhay; lumakad sa daan ng pang-unawa.
7 Celui qui reprend le moqueur s’attire le dédain, Et celui qui corrige le méchant reçoit un outrage.
Kung sinuman ang magtama ng mangungutya ay nag-aanyaya ng pag-abuso, at kung sinuman ang magtuwid ng masamang tao ay masasaktan.
8 Ne reprends pas le moqueur, de crainte qu’il ne te haïsse; Reprends le sage, et il t’aimera.
Huwag sawayin ang mangungutya, o kamumuhian ka niya; magtuwid ng matalinong tao, at mamahalin ka niya.
9 Donne au sage, et il deviendra plus sage; Instruis le juste, et il augmentera son savoir.
Magbigay ng gabay sa matalinong tao, at siya ay magiging mas matalino; turuan ang matuwid na tao, at dadagdag ang kaniyang pagkatuto.
10 Le commencement de la sagesse, c’est la crainte de l’Éternel; Et la science des saints, c’est l’intelligence.
Ang takot kay Yahweh ang simula ng karunungan, at ang kaalaman sa Isang Banal ay kaunawaan.
11 C’est par moi que tes jours se multiplieront, Et que les années de ta vie augmenteront.
Dahil sa pamamagitan ko ang mga araw mo ay dadami, at dadagdag ang taon ng buhay mo.
12 Si tu es sage, tu es sage pour toi; Si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.
Kung matalino ka, matalino ka para sa sarili mo, pero kung mangungutya ka, dadalhin mo ito nang mag-isa.”
13 La folie est une femme bruyante, Stupide et ne sachant rien.
Ang isang mangmang na babae ay maingay— hindi siya naturuan at wala siyang alam.
14 Elle s’assied à l’entrée de sa maison, Sur un siège, dans les hauteurs de la ville,
Nauupo siya sa pinto ng bahay niya, sa upuan ng pinakamataas na lugar ng bayan.
15 Pour crier aux passants, Qui vont droit leur chemin:
Tinatawag niya ang mga taong dumadaan, ang mga taong naglalakad ng tuwid sa kanilang daan.
16 Que celui qui est stupide entre ici! Elle dit à celui qui est dépourvu de sens:
“Hayaan ang mga hindi naturuan na lumapit dito” sinasabi niya doon sa mga walang alam.
17 Les eaux dérobées sont douces, Et le pain du mystère est agréable!
“Ang ninakaw na tubig ay matamis, at ang tinapay na kinain ng palihim ay kaaya-aya.”
