Proverbes 8

1 La sagesse ne crie-t-elle pas? L’intelligence n’élève-t-elle pas sa voix?

Dengar! Kebijaksanaan berseru-seru, hikmat mengangkat suara.

2 C’est au sommet des hauteurs près de la route, C’est à la croisée des chemins qu’elle se place;

Ia berdiri di bukit-bukit di sisi jalan, dan di persimpangan-persimpangan.

3 A côté des portes, à l’entrée de la ville, A l’intérieur des portes, elle fait entendre ses cris:

Di pintu gerbang, di jalan masuk ke kota, di situlah terdengar suaranya.

4 Hommes, c’est à vous que je crie, Et ma voix s’adresse aux fils de l’homme.

"Hai, umat manusia, kepadamu aku berseru; setiap insan di bumi, perhatikanlah himbauanku!

5 Stupides, apprenez le discernement; Insensés, apprenez l’intelligence.

Kamu yang belum berpengalaman, belajarlah mempunyai pikiran yang tajam; kamu yang bebal, belajarlah menjadi insaf.

6 Écoutez, car j’ai de grandes choses à dire, Et mes lèvres s’ouvrent pour enseigner ce qui est droit.

Perhatikanlah perkataan-perkataanku, karena semuanya tepat dan bermutu.

7 Car ma bouche proclame la vérité, Et mes lèvres ont en horreur le mensonge;

Yang kukatakan, betul semua, sebab aku benci kepada dusta.

8 Toutes les paroles de ma bouche sont justes, Elles n’ont rien de faux ni de détourné;

Perkataan-perkataanku jujur semua, tak satu pun yang berbelit atau salah.

9 Toutes sont claires pour celui qui est intelligent, Et droites pour ceux qui ont trouvé la science.

Bagi orang cerdas, perkataanku benar, bagi orang yang arif, perkataanku tepat.

10 Préférez mes instructions à l’argent, Et la science à l’or le plus précieux;

Hargailah nasihatku melebihi perak asli, pentingkanlah pengetahuan melebihi emas murni.

11 Car la sagesse vaut mieux que les perles, Elle a plus de valeur que tous les objets de prix.

Akulah hikmat, lebih berharga dari berlian; tak dapat dibandingkan dengan apa pun yang kauidamkan.

12 Moi, la sagesse, j’ai pour demeure le discernement, Et je possède la science de la réflexion.

Akulah hikmat; padaku ada pengertian, kebijaksanaan dan pengetahuan.

13 La crainte de l’Éternel, c’est la haine du mal; L’arrogance et l’orgueil, la voie du mal, Et la bouche perverse, voilà ce que je hais.

Menghormati TUHAN berarti membenci kejahatan; aku tidak menyukai kesombongan dan keangkuhan. Aku benci tingkah laku yang jahat dan kata-kata tipu muslihat.

14 Le conseil et le succès m’appartiennent; Je suis l’intelligence, la force est à moi.

Akulah yang memberi ilham. Dan aku juga yang mewujudkannya. Aku cerdas dan kuat pula.

15 Par moi les rois règnent, Et les princes ordonnent ce qui est juste;

Raja-raja kubantu menjalankan pemerintahan, para penguasa kutolong menegakkan keadilan.

16 Par moi gouvernent les chefs, Les grands, tous les juges de la terre.

Karena jasaku, para pembesar dan para bangsawan memerintah dan menjalankan keadilan.

17 J’aime ceux qui m’aiment, Et ceux qui me cherchent me trouvent.

Aku mengasihi mereka yang suka kepadaku; yang mencari aku, akan menemukan aku.

18 Avec moi sont la richesse et la gloire, Les biens durables et la justice.

Padaku tersedia kekayaan juga kehormatan dan kemakmuran.

19 Mon fruit est meilleur que l’or, que l’or pur, Et mon produit est préférable à l’argent.

Yang kaudapat dari aku melebihi emas murni; lebih berharga dari perak asli.

20 Je marche dans le chemin de la justice, Au milieu des sentiers de la droiture,

Aku mengikuti jalan keadilan, aku melangkah di jalan kejujuran.

21 Pour donner des biens à ceux qui m’aiment, Et pour remplir leurs trésors.

Orang yang mengasihi aku, kujadikan kaya; kupenuhi rumahnya dengan harta benda.

22 L’Éternel m’a créée la première de ses œuvres, Avant ses œuvres les plus anciennes.

Aku diciptakan TUHAN sebagai yang pertama, akulah hasil karya-Nya yang semula pada zaman dahulu kala.

23 J’ai été établie depuis l’éternité, Dès le commencement, avant l’origine de la terre.

Aku dibentuk sejak permulaan zaman, pada mulanya, sebelum bumi diciptakan.

24 Je fus enfantée quand il n’y avait point d’abîmes, Point de sources chargées d’eaux;

Aku lahir sebelum tercipta samudra raya, sebelum muncul sumber-sumber air.

25 Avant que les montagnes soient affermies, Avant que les collines existent, je fus enfantée;

Aku lahir sebelum gunung-gunung ditegakkan, sebelum bukit-bukit didirikan,

26 Il n’avait encore fait ni la terre, ni les campagnes, Ni le premier atome de la poussière du monde.

sebelum TUHAN menciptakan bumi dan padang-padangnya, bahkan sebelum diciptakan-Nya gumpalan tanah yang pertama.

27 Lorsqu’il disposa les cieux, j’étais là; Lorsqu’il traça un cercle à la surface de l’abîme,

Aku menyaksikan ketika langit dihamparkan, dan cakrawala direntangkan di atas lautan,

28 Lorsqu’il fixa les nuages en haut, Et que les sources de l’abîme jaillirent avec force,

ketika TUHAN menempatkan awan di angkasa, dan membuka sumber-sumber samudra,

29 Lorsqu’il donna une limite à la mer, Pour que les eaux n’en franchissent pas les bords, Lorsqu’il posa les fondements de la terre,

ketika Ia memerintahkan air laut supaya jangan melewati batas-batasnya. Aku pun turut hadir di sana ketika alas bumi diletakkan-Nya.

30 J’étais à l’œuvre auprès de lui, Et je faisais tous les jours ses délices, Jouant sans cesse en sa présence,

Aku berada di samping-Nya sebagai anak kesayangan-Nya, setiap hari akulah kebahagiaan-Nya; selalu aku bermain-main di hadapan-Nya.

31 Jouant sur le globe de sa terre, Et trouvant mon bonheur parmi les fils de l’homme.

Aku bersenang-senang di atas bumi-Nya, dan merasa bahagia di antara manusia.

32 Et maintenant, mes fils, écoutez-moi, Et heureux ceux qui observent mes voies!

Karena itu, dengarkanlah aku, hai orang muda! Turutilah petunjukku, maka kau akan bahagia.

33 Écoutez l’instruction, pour devenir sages, Ne la rejetez pas.

Terimalah petuah dan jadilah bijaksana, janganlah engkau meremehkannya.

34 Heureux l’homme qui m’écoute, Qui veille chaque jour à mes portes, Et qui en garde les poteaux!

Bahagialah orang yang mendengarkan aku yang setiap hari duduk menanti di pintu rumahku, dan berjaga-jaga di gerbang kediamanku.

35 Car celui qui me trouve a trouvé la vie, Et il obtient la faveur de l’Éternel.

Siapa mendapat aku, memperoleh kehidupan, kepadanya TUHAN berkenan.

36 Mais celui qui pèche contre moi nuit à son âme; Tous ceux qui me haïssent aiment la mort.

Siapa tidak mendapat aku, merugikan diri sendiri; orang yang membenciku, mencintai maut."