Proverbes 29

1 Un homme qui mérite d’être repris, et qui raidit le cou, Sera brisé subitement et sans remède.

کسی که بعد از تنبیه بسیار، باز سرسختی کند، ناگهان خرد خواهد شد و دیگر علاجی نخواهد داشت.

2 Quand les justes se multiplient, le peuple est dans la joie; Quand le méchant domine, le peuple gémit.

وقتی قدرت در دست نیکان است مردم شادند، اما قدرت که به دست بدان بیفتد مردم می‌نالند.

3 Un homme qui aime la sagesse réjouit son père, Mais celui qui fréquente des prostituées dissipe son bien.

پسر عاقل پدرش را خوشحال می‌کند، اما پسری که به دنبال زنان بدکاره می‌رود اموالش را بر باد می‌دهد.

4 Un roi affermit le pays par la justice, Mais celui qui reçoit des présents le ruine.

پادشاه عاقل به مملکتش ثبات می‌بخشد، اما آنکه رشوه می‌گیرد مملکت خود را نابود می‌کند.

5 Un homme qui flatte son prochain Tend un filet sous ses pas.

شخص متملق با چاپلوسی‌های خود به دوستش صدمه می‌زند.

6 Il y a un piège dans le péché de l’homme méchant, Mais le juste triomphe et se réjouit.

بدکاران در دام گناه خود گرفتار می‌شوند، اما شادی نصیب درستکاران می‌گردد.

7 Le juste connaît la cause des pauvres, Mais le méchant ne comprend pas la science.

شخص درستکار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدکار به فکر آنها نیست.

8 Les moqueurs soufflent le feu dans la ville, Mais les sages calment la colère.

شخص نادانی که همه را مسخره می‌کند می‌تواند شهری را به آشوب بکشاند، اما شخص دانا تلاش می‌کند صلح و آرامش برقرار نماید.

9 Si un homme sage conteste avec un insensé, Il aura beau se fâcher ou rire, la paix n’aura pas lieu.

اگر شخص عاقل با آدم نادان به دادگاه بروند، نادان یا خشمگین می‌شود یا مسخره می‌کند، و هیچ نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود.

10 Les hommes de sang haïssent l’homme intègre, Mais les hommes droits protègent sa vie.

افرادی که تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستکار متنفرند و قصد جانشان را دارند.

11 L’insensé met en dehors toute sa passion, Mais le sage la contient.

آدم نادان خشم خود را فوری بروز می‌دهد، اما شخص دانا جلوی خشم خود را می‌گیرد.

12 Quand celui qui domine a égard aux paroles mensongères, Tous ses serviteurs sont des méchants.

اگر حاکم به حرفهای دروغ گوش کند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.

13 Le pauvre et l’oppresseur se rencontrent; C’est l’Éternel qui éclaire les yeux de l’un et de l’autre.

فقیر و ثروتمند در یک چیز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بینا داده است.

14 Un roi qui juge fidèlement les pauvres Aura son trône affermi pour toujours.

پادشاهی که نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش همیشه پا برجا خواهد ماند.

15 La verge et la correction donnent la sagesse, Mais l’enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.

برای تربیت بچه، چوب تأدیب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نکنی، باعث سرافکندگی مادرش خواهد شد.

16 Quand les méchants se multiplient, le péché s’accroît; Mais les justes contempleront leur chute.

وقتی اشخاص بدکار به قدرت می‌رسند، فساد زیاد می‌شود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نیکان سقوط آنها را به چشم خواهند دید.

17 Châtie ton fils, et il te donnera du repos, Et il procurera des délices à ton âme.

فرزند خود را تأدیب کن تا باعث شادی و آرامش فکر تو شود.

18 Quand il n’y a pas de révélation, le peuple est sans frein; Heureux s’il observe la loi!

در جایی که پیام خدا نیست، مردم سرکش می‌شوند. خوشا به حال قومی که احکام خدا را به جا می‌آورند.

19 Ce n’est pas par des paroles qu’on châtie un esclave; Même s’il comprend, il n’obéit pas.

خدمتکار را نمی‌توان تنها با نصیحت اصلاح کرد، زیرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد کرد.

20 Si tu vois un homme irréfléchi dans ses paroles, Il y a plus à espérer d’un insensé que de lui.

شخصی که بدون فکر کردن و با عجله جواب می‌دهد از نادان هم بدتر است.

21 Le serviteur qu’on traite mollement dès l’enfance Finit par se croire un fils.

غلامی که اربابش او را از کودکی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد کرد.

22 Un homme colère excite des querelles, Et un furieux commet beaucoup de péchés.

شخص تندخو نزاع به پا می‌کند و باعث ناراحتی می‌شود.

23 L’orgueil d’un homme l’abaisse, Mais celui qui est humble d’esprit obtient la gloire.

تکبر، انسان را به زمین می‌زند، ولی فروتنی منجر به سربلندی می‌شود.

24 Celui qui partage avec un voleur est ennemi de son âme; Il entend la malédiction, et il ne déclare rien.

کسی که با دزد رفیق می‌شود، دشمن جان خویش است، زیرا شهادت دروغ می‌دهد و به این ترتیب خود را زیر لعنت قرار می‌دهد.

25 La crainte des hommes tend un piège, Mais celui qui se confie en l’Éternel est protégé.

کسی که از انسان می‌ترسد گرفتار می‌شود، اما شخصی که به خداوند توکل می‌کند در امان می‌ماند.

26 Beaucoup de gens recherchent la faveur de celui qui domine, Mais c’est l’Éternel qui fait droit à chacun.

بسیاری از مردم از حاکم انتظار لطف دارند غافل از اینکه خداوند است که به داد مردم می‌رسد.

27 L’homme inique est en abomination aux justes, Et celui dont la voie est droite est en abomination aux méchants.

درستکاران از بدکاران نفرت دارند و بدکاران از درستکاران.