< Proverbes 29 >
1 Un homme qui mérite d’être repris, et qui raidit le cou, Sera brisé subitement et sans remède.
Siapa terus membangkang kalau dinasihati, suatu waktu akan hancur dan tak dapat diperbaiki lagi.
2 Quand les justes se multiplient, le peuple est dans la joie; Quand le méchant domine, le peuple gémit.
Apabila orang adil memerintah, rakyat gembira. Tetapi apabila orang jahat berkuasa, rakyat menderita.
3 Un homme qui aime la sagesse réjouit son père, Mais celui qui fréquente des prostituées dissipe son bien.
Siapa suka kepada hikmat, menyenangkan hati ayahnya. Siapa bergaul dengan pelacur memboroskan uangnya.
4 Un roi affermit le pays par la justice, Mais celui qui reçoit des présents le ruine.
Jika penguasa memperhatikan keadilan, negerinya akan kukuh. Tetapi jika ia mementingkan uang, negerinya akan runtuh.
5 Un homme qui flatte son prochain Tend un filet sous ses pas.
Siapa menyanjung sesamanya, memasang jerat untuk dirinya.
6 Il y a un piège dans le péché de l’homme méchant, Mais le juste triomphe et se réjouit.
Orang jahat terjerat oleh dosanya, orang jujur merasa senang dan bahagia.
7 Le juste connaît la cause des pauvres, Mais le méchant ne comprend pas la science.
Orang baik mengetahui hak orang lemah, tetapi orang jahat tidak memahaminya.
8 Les moqueurs soufflent le feu dans la ville, Mais les sages calment la colère.
Orang yang suka mencela dapat mengacaukan kota, tetapi orang bijaksana menentramkan suasana.
9 Si un homme sage conteste avec un insensé, Il aura beau se fâcher ou rire, la paix n’aura pas lieu.
Kalau orang bijaksana dan orang bodoh berperkara, orang bodoh itu hanya mengamuk dan tertawa sehingga menimbulkan keributan.
10 Les hommes de sang haïssent l’homme intègre, Mais les hommes droits protègent sa vie.
Orang yang tulus hati dibenci oleh orang yang haus darah, tapi dilindungi oleh orang yang baik.
11 L’insensé met en dehors toute sa passion, Mais le sage la contient.
Orang bodoh marah secara terang-terangan, tetapi orang bijaksana bersabar dan menahan kemarahan.
12 Quand celui qui domine a égard aux paroles mensongères, Tous ses serviteurs sont des méchants.
Jika penguasa memperhatikan berita dusta, pegawainya akan menjadi jahat semua.
13 Le pauvre et l’oppresseur se rencontrent; C’est l’Éternel qui éclaire les yeux de l’un et de l’autre.
Seorang miskin dan penindasnya mempunyai persamaan; kepada kedua-duanya TUHAN memberi mata untuk melihat cahaya kehidupan.
14 Un roi qui juge fidèlement les pauvres Aura son trône affermi pour toujours.
Kalau raja membela hak orang lemah, bertahun-tahun ia akan memerintah.
15 La verge et la correction donnent la sagesse, Mais l’enfant livré à lui-même fait honte à sa mère.
Didikan dan teguran menjadikan orang bijaksana. Anak yang selalu dituruti kemauannya akan memalukan ibunya.
16 Quand les méchants se multiplient, le péché s’accroît; Mais les justes contempleront leur chute.
Bila orang jahat berkuasa, pelanggaran meningkat. Tetapi orang jujur akan sempat melihat kehancuran orang jahat.
17 Châtie ton fils, et il te donnera du repos, Et il procurera des délices à ton âme.
Didiklah anakmu, maka ia akan memberikan ketentraman kepadamu, dan menjadi hiburan bagimu.
18 Quand il n’y a pas de révélation, le peuple est sans frein; Heureux s’il observe la loi!
Bangsa yang tidak mendapat bimbingan dari TUHAN menjadi bangsa yang penuh kekacauan. Berbahagialah orang yang taat kepada hukum TUHAN.
19 Ce n’est pas par des paroles qu’on châtie un esclave; Même s’il comprend, il n’obéit pas.
Seorang hamba tidak dapat diajar hanya dengan kata-kata. Ia mengerti, tapi tidak akan memperhatikannya.
20 Si tu vois un homme irréfléchi dans ses paroles, Il y a plus à espérer d’un insensé que de lui.
Lebih banyak harapan bagi orang dungu, daripada bagi orang yang berbicara tanpa berpikir dahulu.
21 Le serviteur qu’on traite mollement dès l’enfance Finit par se croire un fils.
Hamba yang dimanjakan sejak muda, akhirnya akan menjadi keras kepala.
22 Un homme colère excite des querelles, Et un furieux commet beaucoup de péchés.
Orang yang cepat marah membuat banyak orang bertengkar dan berdosa.
23 L’orgueil d’un homme l’abaisse, Mais celui qui est humble d’esprit obtient la gloire.
Orang angkuh akan direndahkan; orang yang rendah hati akan dipuji.
24 Celui qui partage avec un voleur est ennemi de son âme; Il entend la malédiction, et il ne déclare rien.
Orang yang bekerja sama dengan pencuri, berarti membenci diri sendiri. Kalau ia berterus terang di pengadilan, ia akan dijatuhi hukuman. Tetapi jika ia diam saja, ia akan terkena kutukan Allah.
25 La crainte des hommes tend un piège, Mais celui qui se confie en l’Éternel est protégé.
Takut akan pendapat orang, mengakibatkan kesusahan. Percayalah kepada TUHAN, maka engkau akan aman.
26 Beaucoup de gens recherchent la faveur de celui qui domine, Mais c’est l’Éternel qui fait droit à chacun.
Banyak orang suka mencari muka pada penguasa, tetapi yang memberi keadilan, hanya TUHAN saja.
27 L’homme inique est en abomination aux justes, Et celui dont la voie est droite est en abomination aux méchants.
Orang baik tidak senang dengan orang jahat; orang jahat membenci orang baik.