Proverbes 26

1 Comme la neige en été, et la pluie pendant la moisson, Ainsi la gloire ne convient pas à un insensé.

Seperti hujan di musim kemarau, dan salju di musim panas, begitu juga pujian bagi orang bodoh tidak pantas.

2 Comme l’oiseau s’échappe, comme l’hirondelle s’envole, Ainsi la malédiction sans cause n’a point d’effet.

Seperti burung terbang dan melayang-layang di udara, begitu juga kutukan tak bisa kena pada orang yang tak bersalah.

3 Le fouet est pour le cheval, le mors pour l’âne, Et la verge pour le dos des insensés.

Keledai harus dikenakan kekang, kuda harus dicambuk, demikian juga orang bodoh harus dipukul.

4 Ne réponds pas à l’insensé selon sa folie, De peur que tu ne lui ressembles toi-même.

Orang yang menjawab pertanyaan orang dungu, sama bodohnya dengan orang itu.

5 Réponds à l’insensé selon sa folie, Afin qu’il ne se regarde pas comme sage.

Pertanyaan yang bodoh harus dijawab dengan jawaban yang bodoh pula, supaya si penanya sadar bahwa ia tidak pandai seperti yang disangkanya.

6 Il se coupe les pieds, il boit l’injustice, Celui qui donne des messages à un insensé.

Mengutus seorang bodoh untuk mengirim berita, sama dengan mematahkan kaki sendiri dan mencari celaka.

7 Comme les jambes du boiteux sont faibles, Ainsi est une sentence dans la bouche des insensés.

Seperti orang lumpuh menggunakan kakinya, begitulah orang bodoh yang mengucapkan petuah.

8 C’est attacher une pierre à la fronde, Que d’accorder des honneurs à un insensé.

Memuji orang yang tak berpengetahuan, seperti mengikat batu erat-erat pada jepretan.

9 Comme une épine qui se dresse dans la main d’un homme ivre, Ainsi est une sentence dans la bouche des insensés.

Seperti pemabuk mengeluarkan duri dari tangannya, begitulah orang bodoh yang mengucapkan petuah.

10 Comme un archer qui blesse tout le monde, Ainsi est celui qui prend à gage les insensés et les premiers venus.

Siapa mempekerjakan orang bodoh atau sembarang orang akan merugikan banyak orang.

11 Comme un chien qui retourne à ce qu’il a vomi, Ainsi est un insensé qui revient à sa folie.

Seperti anjing kembali kepada muntahnya, begitulah orang bodoh yang mengulangi kebodohannya.

12 Si tu vois un homme qui se croit sage, Il y a plus à espérer d’un insensé que de lui.

Orang yang bodoh sekali masih lebih baik daripada orang yang menganggap dirinya pandai.

13 Le paresseux dit: Il y a un lion sur le chemin, Il y a un lion dans les rues!

Si pemalas suka tinggal di rumah; ia berkata "Ada singa di luar, aku bisa diterkam di tengah jalan."

14 La porte tourne sur ses gonds, Et le paresseux sur son lit.

Seperti pintu berputar pada engselnya, begitulah si pemalas membalik-balikkan badannya di atas tempat tidurnya.

15 Le paresseux plonge sa main dans le plat, Et il trouve pénible de la ramener à sa bouche.

Ada orang yang malas bukan kepalang; menyuap makanan ke mulutnya pun ia enggan.

16 Le paresseux se croit plus sage Que sept hommes qui répondent avec bon sens.

Si pemalas menganggap dirinya lebih berhikmat daripada tujuh orang yang memberi jawaban yang tepat.

17 Comme celui qui saisit un chien par les oreilles, Ainsi est un passant qui s’irrite pour une querelle où il n’a que faire.

Orang yang ikut campur dalam pertengkaran yang bukan urusannya sama seperti orang yang menangkap anjing liar pada telinganya.

18 Comme un furieux qui lance des flammes, Des flèches et la mort,

Orang yang menipu, lalu berkata, "Aku hanya bergurau saja," sama dengan orang gila yang bermain dengan senjata berbahaya.

19 Ainsi est un homme qui trompe son prochain, Et qui dit: N’était-ce pas pour plaisanter?

20 Faute de bois, le feu s’éteint; Et quand il n’y a point de rapporteur, la querelle s’apaise.

Jika kayu telah habis, padamlah api; jika si bocor mulut sudah tiada, pertengkaran pun berhenti.

21 Le charbon produit un brasier, et le bois du feu; Ainsi un homme querelleur échauffe une dispute.

Seperti arang dan kayu membuat api tetap menyala; begitulah orang yang suka bertengkar membakar suasana.

22 Les paroles du rapporteur sont comme des friandises, Elles descendent jusqu’au fond des entrailles.

Fitnah itu enak rasanya; orang suka menelannya.

23 Comme des scories d’argent appliquées sur un vase de terre, Ainsi sont des lèvres brûlantes et un cœur mauvais.

Bagaikan periuk tanah disepuh perak, begitulah orang yang manis di mulut, tapi berhati jahat.

24 Par ses lèvres celui qui hait se déguise, Et il met au-dedans de lui la tromperie.

Si pembenci manis kata-katanya tapi hatinya penuh tipu daya.

25 Lorsqu’il prend une voix douce, ne le crois pas, Car il y a sept abominations dans son cœur.

Meskipun ia ramah, janganlah percaya; karena kebencian menguasai hatinya.

26 S’il cache sa haine sous la dissimulation, Sa méchanceté se révélera dans l’assemblée.

Sekalipun ia menyembunyikan kebenciannya, semua orang akan melihat kejahatannya.

27 Celui qui creuse une fosse y tombe, Et la pierre revient sur celui qui la roule.

Siapa menggali lobang untuk orang lain, akan terperosok ke dalamnya. Siapa menggelindingkan batu supaya menimpa orang lain, akan tertimpa sendiri oleh batu itu.

28 La langue fausse hait ceux qu’elle écrase, Et la bouche flatteuse prépare la ruine.

Mendustai orang sama saja dengan membencinya. Mulut manis mendatangkan celaka.