Proverbes 24

1 Ne porte pas envie aux hommes méchants, Et ne désire pas être avec eux;

Jangan iri kepada orang jahat, jangan ingin bergaul dengan mereka.

2 Car leur cœur médite la ruine, Et leurs lèvres parlent d’iniquité.

Karena hati mereka memikirkan penindasan dan bibir mereka membicarakan bencana.

3 C’est par la sagesse qu’une maison s’élève, Et par l’intelligence qu’elle s’affermit;

Dengan hikmat rumah didirikan, dengan kepandaian itu ditegakkan,

4 C’est par la science que les chambres se remplissent De tous les biens précieux et agréables.

dan dengan pengertian kamar-kamar diisi dengan bermacam-macam harta benda yang berharga dan menarik.

5 Un homme sage est plein de force, Et celui qui a de la science affermit sa vigueur;

Orang yang bijak lebih berwibawa dari pada orang kuat, juga orang yang berpengetahuan dari pada orang yang tegap kuat.

6 Car tu feras la guerre avec prudence, Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.

Karena hanya dengan perencanaan engkau dapat berperang, dan kemenangan tergantung pada penasihat yang banyak.

7 La sagesse est trop élevée pour l’insensé; Il n’ouvrira pas la bouche à la porte.

Hikmat terlalu tinggi bagi orang bodoh; ia tidak membuka mulutnya di pintu gerbang.

8 Celui qui médite de faire le mal S’appelle un homme plein de malice.

Siapa selalu merencanakan kejahatan akan disebut penipu.

9 La pensée de la folie n’est que péché, Et le moqueur est en abomination parmi les hommes.

Memikirkan kebodohan mendatangkan dosa, dan si pencemooh adalah kekejian bagi manusia.

10 Si tu faiblis au jour de la détresse, Ta force n’est que détresse.

Jika engkau tawar hati pada masa kesesakan, kecillah kekuatanmu.

11 Délivre ceux qu’on traîne à la mort, Ceux qu’on va égorger, sauve-les!

Bebaskan mereka yang diangkut untuk dibunuh, selamatkan orang yang terhuyung-huyung menuju tempat pemancungan.

12 Si tu dis: Ah! Nous ne savions pas!… Celui qui pèse les cœurs ne le voit-il pas? Celui qui veille sur ton âme ne le connaît-il pas? Et ne rendra-t-il pas à chacun selon ses œuvres?

Kalau engkau berkata: "Sungguh, kami tidak tahu hal itu!" Apakah Dia yang menguji hati tidak tahu yang sebenarnya? Apakah Dia yang menjaga jiwamu tidak mengetahuinya, dan membalas manusia menurut perbuatannya?

13 Mon fils, mange du miel, car il est bon; Un rayon de miel sera doux à ton palais.

Anakku, makanlah madu, sebab itu baik; dan tetesan madu manis untuk langit-langit mulutmu.

14 De même, connais la sagesse pour ton âme; Si tu la trouves, il est un avenir, Et ton espérance ne sera pas anéantie.

Ketahuilah, demikian hikmat untuk jiwamu: Jika engkau mendapatnya, maka ada masa depan, dan harapanmu tidak akan hilang.

15 Ne tends pas méchamment des embûches à la demeure du juste, Et ne dévaste pas le lieu où il repose;

Jangan mengintai kediaman orang benar seperti orang fasik, jangan merusak rumahnya.

16 Car sept fois le juste tombe, et il se relève, Mais les méchants sont précipités dans le malheur.

Sebab tujuh kali orang benar jatuh, namun ia bangun kembali, tetapi orang fasik akan roboh dalam bencana.

17 Ne te réjouis pas de la chute de ton ennemi, Et que ton cœur ne soit pas dans l’allégresse quand il chancelle,

Jangan bersukacita kalau musuhmu jatuh, jangan hatimu beria-ria kalau ia terperosok,

18 De peur que l’Éternel ne le voie, que cela ne lui déplaise, Et qu’il ne détourne de lui sa colère.

supaya TUHAN tidak melihatnya dan menganggapnya jahat, lalu memalingkan murkanya dari pada orang itu.

19 Ne t’irrite pas à cause de ceux qui font le mal, Ne porte pas envie aux méchants;

Jangan menjadi marah karena orang yang berbuat jahat, jangan iri kepada orang fasik.

20 Car il n’y a point d’avenir pour celui qui fait le mal, La lampe des méchants s’éteint.

Karena tidak ada masa depan bagi penjahat, pelita orang fasik akan padam.

21 Mon fils, crains l’Éternel et le roi; Ne te mêle pas avec les hommes remuants;

Hai anakku, takutilah TUHAN dan raja; jangan melawan terhadap kedua-duanya.

22 Car soudain leur ruine surgira, Et qui connaît les châtiments des uns et des autres?

Karena dengan tiba-tiba mereka menimbulkan bencana, dan siapa mengetahui kehancuran yang didatangkan mereka?

23 Voici encore ce qui vient des sages: Il n’est pas bon, dans les jugements, d’avoir égard aux personnes.

Juga ini adalah amsal-amsal dari orang bijak. Memandang bulu dalam pengadilan tidaklah baik.

24 Celui qui dit au méchant: Tu es juste! Les peuples le maudissent, les nations le maudissent.

Siapa berkata kepada orang fasik: "Engkau tidak bersalah", akan dikutuki bangsa-bangsa, dilaknatkan suku-suku bangsa.

25 Mais ceux qui le châtient s’en trouvent bien, Et le bonheur vient sur eux comme une bénédiction.

Tetapi mereka yang memberi peringatan akan berbahagia, mereka akan mendapat ganjaran berkat.

26 Il baise les lèvres, Celui qui répond des paroles justes.

Siapa memberi jawaban yang tepat mengecup bibir.

27 Soigne tes affaires au-dehors, Mets ton champ en état, Puis tu bâtiras ta maison.

Selesaikanlah pekerjaanmu di luar, siapkanlah itu di ladang; baru kemudian dirikanlah rumahmu.

28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain; Voudrais-tu tromper par tes lèvres?

Jangan menjadi saksi terhadap sesamamu tanpa sebab, dan menipu dengan bibirmu.

29 Ne dis pas: Je lui ferai comme il m’a fait, Je rendrai à chacun selon ses œuvres.

Janganlah berkata: "Sebagaimana ia memperlakukan aku, demikian kuperlakukan dia. Aku membalas orang menurut perbuatannya."

30 J’ai passé près du champ d’un paresseux, Et près de la vigne d’un homme dépourvu de sens.

Aku melalui ladang seorang pemalas dan kebun anggur orang yang tidak berakal budi.

31 Et voici, les épines y croissaient partout, Les ronces en couvraient la face, Et le mur de pierres était écroulé.

Lihatlah, semua itu ditumbuhi onak, tanahnya tertutup dengan jeruju, dan temboknya sudah roboh.

32 J’ai regardé attentivement, Et j’ai tiré instruction de ce que j’ai vu.

Aku memandangnya, aku memperhatikannya, aku melihatnya dan menarik suatu pelajaran.

33 Un peu de sommeil, un peu d’assoupissement, Un peu croiser les mains pour dormir!…

"Tidur sebentar lagi, mengantuk sebentar lagi, melipat tangan sebentar lagi untuk tinggal berbaring,"

34 Et la pauvreté te surprendra, comme un rôdeur, Et la disette, comme un homme en armes.

maka datanglah kemiskinan seperti seorang penyerbu, dan kekurangan seperti orang yang bersenjata.