Proverbes 24

1 Ne porte pas envie aux hommes méchants, Et ne désire pas être avec eux;

Pis adamlara qibtə etmə, Onlara qoşulmaq istəmə.

2 Car leur cœur médite la ruine, Et leurs lèvres parlent d’iniquité.

Çünki ürəklərində zalımlığı fikirləşər, Dilləri qəddarlıqdan danışar.

3 C’est par la sagesse qu’une maison s’élève, Et par l’intelligence qu’elle s’affermit;

Ev hikmətlə tikilər, Dərrakə ilə möhkəmlənər.

4 C’est par la science que les chambres se remplissent De tous les biens précieux et agréables.

Mənzillər bilik vasitəsilə, Hər cür dəyərli, yaxşı şeylərlə dolar.

5 Un homme sage est plein de force, Et celui qui a de la science affermit sa vigueur;

Hikmətli kişi qüvvətli olar, Bilikli adam öz gücünü artırar.

6 Car tu feras la guerre avec prudence, Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.

Düzgün məsləhətlə müharibə edə bilərsən, Doğru nəsihət verən çoxdursa, qələbəyə çatarsan.

7 La sagesse est trop élevée pour l’insensé; Il n’ouvrira pas la bouche à la porte.

Səfeh üçün hikmət əlçatmazdır, Darvazada susub ağzını açmır.

8 Celui qui médite de faire le mal S’appelle un homme plein de malice.

Şər quran fitnəkar adlanar,

9 La pensée de la folie n’est que péché, Et le moqueur est en abomination parmi les hommes.

Səfehin pis əməlləri günah sayılar, Rişxəndçilər insanlarda ikrah yaradar.

10 Si tu faiblis au jour de la détresse, Ta force n’est que détresse.

Dar gündə taqətdən düşsən, Necə də zəif adamsan!

11 Délivre ceux qu’on traîne à la mort, Ceux qu’on va égorger, sauve-les!

Ölümə aparılanları qurtar, Qırğın təhlükəsi altında olanları geri çək.

12 Si tu dis: Ah! Nous ne savions pas!… Celui qui pèse les cœurs ne le voit-il pas? Celui qui veille sur ton âme ne le connaît-il pas? Et ne rendra-t-il pas à chacun selon ses œuvres?

Desən ki, bax bundan xəbərim yox idi, Ürəkləri yoxlayan bunu görməzmi? Canını qoruyan bunu bilməzmi? İnsan əməlinə görə Ondan əvəz almazmı?

13 Mon fils, mange du miel, car il est bon; Un rayon de miel sera doux à ton palais.

Oğlum, bal ye, xeyri var, Şanı balının şirin dadı damağında qalar.

14 De même, connais la sagesse pour ton âme; Si tu la trouves, il est un avenir, Et ton espérance ne sera pas anéantie.

Bil ki, hikmət də canın üçün belə olar, Onu tapsan, nəticəsi də var, Ümidin boşa çıxmaz.

15 Ne tends pas méchamment des embûches à la demeure du juste, Et ne dévaste pas le lieu où il repose;

Ey şər insan, salehin yurdu üçün pusqu qurma, Onun evini soyma.

16 Car sept fois le juste tombe, et il se relève, Mais les méchants sont précipités dans le malheur.

Saleh yeddi dəfə yıxılsa belə, yenə qalxar, Şər insan büdrəsə, bəlaya düçar olar.

17 Ne te réjouis pas de la chute de ton ennemi, Et que ton cœur ne soit pas dans l’allégresse quand il chancelle,

Düşməninin yıxılmasına sevinmə, Onun büdrəməsinə görə ürəyin fərəhlənməsin.

18 De peur que l’Éternel ne le voie, que cela ne lui déplaise, Et qu’il ne détourne de lui sa colère.

Yoxsa Rəbb görər, bundan xoşu gəlməz, Düşmənin üzərindən qəzəbini götürər.

19 Ne t’irrite pas à cause de ceux qui font le mal, Ne porte pas envie aux méchants;

Pislik edənlərə görə qəzəblənmə, Şər insanlara qibtə etmə,

20 Car il n’y a point d’avenir pour celui qui fait le mal, La lampe des méchants s’éteint.

Çünki pis insanın axırı yoxdur, Şər adamın çırağı sönər.

21 Mon fils, crains l’Éternel et le roi; Ne te mêle pas avec les hommes remuants;

Oğlum, Rəbdən və padşahdan qorx, Xəyanətkarlarla yoldaş olmaqdan çəkin.

22 Car soudain leur ruine surgira, Et qui connaît les châtiments des uns et des autres?

Onların bəlası qəfildən gəlir. Hər ikisinin verəcəyi cəzanı kim bilir?

23 Voici encore ce qui vient des sages: Il n’est pas bon, dans les jugements, d’avoir égard aux personnes.

Bu sözləri də hikmətlilər deyib: Məhkəmədə tərəfkeşlik etmək yaxşı deyil.

24 Celui qui dit au méchant: Tu es juste! Les peuples le maudissent, les nations le maudissent.

Pis insana «sən salehsən» deyəni xalqlar qınayar, Ümmətlər lənət yağdırar.

25 Mais ceux qui le châtient s’en trouvent bien, Et le bonheur vient sur eux comme une bénédiction.

Amma onu danlayanlar xeyir tapar, Başlarından bol bərəkət yağar.

26 Il baise les lèvres, Celui qui répond des paroles justes.

İnsana doğru cavab verən Sanki onun üzündən öpər.

27 Soigne tes affaires au-dehors, Mets ton champ en état, Puis tu bâtiras ta maison.

Əvvəlcə çöldəki işini qurtar, Zəmi sal, sonra evini tik.

28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain; Voudrais-tu tromper par tes lèvres?

Qonşunun əleyhinə haqsız şahidlik etmə, Qoy dilindən yalan söz çıxmasın.

29 Ne dis pas: Je lui ferai comme il m’a fait, Je rendrai à chacun selon ses œuvres.

Demə: «Mənə etdiyini mən də ona edəcəyəm, Onun əməlinin əvəzini verəcəyəm».

30 J’ai passé près du champ d’un paresseux, Et près de la vigne d’un homme dépourvu de sens.

Tənbəlin zəmisindən, Qanmazın üzümlüyündən keçdim.

31 Et voici, les épines y croissaient partout, Les ronces en couvraient la face, Et le mur de pierres était écroulé.

Gördüm hər yanı tikan basıb, Gicitkən bürüyüb, daşı-divarı uçub.

32 J’ai regardé attentivement, Et j’ai tiré instruction de ce que j’ai vu.

Baxaraq ona diqqət yetirdim, Bundan ibrət götürdüm:

33 Un peu de sommeil, un peu d’assoupissement, Un peu croiser les mains pour dormir!…

Bir az da uzanıb yuxuya dalsan, Əl-qolunu uzadaraq yatsan,

34 Et la pauvreté te surprendra, comme un rôdeur, Et la disette, comme un homme en armes.

Yoxsulluq üstünə soyğunçu kimi, Ehtiyac üstünə quldur kimi hücum çəkər.