Proverbes 21
1 Le cœur du roi est un courant d’eau dans la main de l’Éternel; Il l’incline partout où il veut.
Serce królewskie jest w ręce Pańskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.
2 Toutes les voies de l’homme sont droites à ses yeux; Mais celui qui pèse les cœurs, c’est l’Éternel.
Wszelka droga człowieka prosta jest przed oczyma jego; ale Pan, jest który serca waży.
3 La pratique de la justice et de l’équité, Voilà ce que l’Éternel préfère aux sacrifices.
Czynić sprawiedliwość i sąd, bardziej się Panu podoba, niżeli ofiara.
4 Des regards hautains et un cœur qui s’enfle, Cette lampe des méchants, ce n’est que péché.
Wyniosłość oczu i nadętość serca, i oranie niepobożnych są grzechem.
5 Les projets de l’homme diligent ne mènent qu’à l’abondance, Mais celui qui agit avec précipitation n’arrive qu’à la disette.
Myśli pracowitego pewne dostatki przynoszą; ale każdego skwapliwego przynoszą pewną nędzę.
6 Des trésors acquis par une langue mensongère Sont une vanité fugitive et l’avant-coureur de la mort.
Zebrane skarby językiem kłamliwym są marnością pomijającą tych, którzy szukają śmierci.
7 La violence des méchants les emporte, Parce qu’ils refusent de faire ce qui est juste.
Drapiestwo niezbożnych potrwoży ich; bo nie chcieli czynić to, co było sprawiedliwego.
8 Le coupable suit des voies détournées, Mais l’innocent agit avec droiture.
Mąż, którego droga przewrotna, obcym jest; ale sprawa czystego jest prosta.
9 Mieux vaut habiter à l’angle d’un toit, Que de partager la demeure d’une femme querelleuse.
Lepiej jest mieszkać w kącie pod dachem, niżeli z żoną swarliwą w domu przestronnym.
10 L’âme du méchant désire le mal; Son ami ne trouve pas grâce à ses yeux.
Dusza niezbożnego pragnie złego, a przyjaciel jego nie bywa wdzięczny w oczach jego.
11 Quand on châtie le moqueur, le sot devient sage; Et quand on instruit le sage, il accueille la science.
Gdy karzą naśmiewcę, prostak mędrszym bywa; a gdy roztropnie postępują z mądrym, przyjmuje naukę.
12 Le juste considère la maison du méchant; L’Éternel précipite les méchants dans le malheur.
Bóg daje przestrogę sprawiedliwemu na domie niezbożnika, który podwraca niezbożnych dla złości ich.
13 Celui qui ferme son oreille au cri du pauvre Criera lui-même et n’aura point de réponse.
Kto zatula ucho swe na wołanie ubogiego, i on sam będzie wołał, a nie będzie wysłuchany.
14 Un don fait en secret apaise la colère, Et un présent fait en cachette calme une fureur violente.
Dar potajemnie dany uśmierza zapalczywość, i upominek w zanadrza włożony gniew wielki uspokaja.
15 C’est une joie pour le juste de pratiquer la justice, Mais la ruine est pour ceux qui font le mal.
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość.
16 L’homme qui s’écarte du chemin de la sagesse Reposera dans l’assemblée des morts.
Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie.
17 Celui qui aime la joie reste dans l’indigence; Celui qui aime le vin et l’huile ne s’enrichit pas.
Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się.
18 Le méchant sert de rançon pour le juste, Et le perfide pour les hommes droits.
Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik.
19 Mieux vaut habiter dans une terre déserte, Qu’avec une femme querelleuse et irritable.
Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą.
20 De précieux trésors et de l’huile sont dans la demeure du sage; Mais l’homme insensé les engloutit.
Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go.
21 Celui qui poursuit la justice et la bonté Trouve la vie, la justice et la gloire.
Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę.
22 Le sage monte dans la ville des héros, Et il abat la force qui lui donnait de l’assurance.
Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich.
23 Celui qui veille sur sa bouche et sur sa langue Préserve son âme des angoisses.
Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.
24 L’orgueilleux, le hautain, s’appelle un moqueur; Il agit avec la fureur de l’arrogance.
Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.
25 Les désirs du paresseux le tuent, Parce que ses mains refusent de travailler;
Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą.
26 Tout le jour il éprouve des désirs; Mais le juste donne sans parcimonie.
Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi.
27 Le sacrifice des méchants est quelque chose d’abominable; Combien plus quand ils l’offrent avec des pensées criminelles!
Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością, a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował.
28 Le témoin menteur périra, Mais l’homme qui écoute parlera toujours.
Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29 Le méchant prend un air effronté, Mais l’homme droit affermit sa voie.
Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję.
30 Il n’y a ni sagesse, ni intelligence, Ni conseil, en face de l’Éternel.
Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31 Le cheval est équipé pour le jour de la bataille, Mais la délivrance appartient à l’Éternel.
Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
