Proverbes 17

1 Mieux vaut un morceau de pain sec, avec la paix, Qu’une maison pleine de viandes, avec des querelles.

Lebih baik sesuap nasi disertai ketentraman, daripada makanan lezat berlimpah-limpah disertai pertengkaran.

2 Un serviteur prudent domine sur le fils qui fait honte, Et il aura part à l’héritage au milieu des frères.

Hamba yang cerdas akan berkuasa atas anak yang membuat malu; dan akan menerima warisan bersama saudara-saudara anak itu.

3 Le creuset est pour l’argent, et le fourneau pour l’or; Mais celui qui éprouve les cœurs, c’est l’Éternel.

Emas dan perak diuji di perapian, tetapi hati orang diuji oleh TUHAN.

4 Le méchant est attentif à la lèvre inique, Le menteur prête l’oreille à la langue pernicieuse.

Orang jahat menuruti saran-saran yang jahat, pendusta suka mendengarkan kata-kata fitnahan.

5 Celui qui se moque du pauvre outrage celui qui l’a fait; Celui qui se réjouit d’un malheur ne restera pas impuni.

Siapa mengejek orang miskin papa, menghina Allah penciptanya. Siapa gembira atas kemalangan orang, pasti mendapat hukuman.

6 Les enfants des enfants sont la couronne des vieillards, Et les pères sont la gloire de leurs enfants.

Kebanggaan orang yang sudah tua adalah anak cucunya; kebanggaan anak-anak adalah orang tuanya.

7 Les paroles distinguées ne conviennent pas à un insensé; Combien moins à un noble les paroles mensongères!

Orang terhormat tidak patut mengucapkan kata-kata dusta; orang bodoh tidak pantas mengucapkan kata-kata berharga.

8 Les présents sont une pierre précieuse aux yeux de qui en reçoit; De quelque côté qu’ils se tournent, ils ont du succès.

Ada yang menyangka uang sogok dapat membuat keajaiban; dengan uang sogok segalanya dapat terlaksana.

9 Celui qui couvre une faute cherche l’amour, Et celui qui la rappelle dans ses discours divise les amis.

Kalau ingin disukai orang, maafkanlah kesalahan yang mereka lakukan. Membangkit-bangkit kesalahan hanya memutuskan persahabatan.

10 Une réprimande fait plus d’impression sur l’homme intelligent Que cent coups sur l’insensé.

Satu teguran lebih berarti bagi orang berbudi daripada seratus cambukan pada orang yang bodoh.

11 Le méchant ne cherche que révolte, Mais un messager cruel sera envoyé contre lui.

Orang jahat selalu menimbulkan keonaran, tapi maut datang kepadanya sebagai utusan yang kejam.

12 Rencontre une ourse privée de ses petits, Plutôt qu’un insensé pendant sa folie.

Lebih baik berjumpa dengan induk beruang yang kehilangan anaknya, daripada dengan orang bodoh yang sibuk dengan kebodohannya.

13 De celui qui rend le mal pour le bien Le mal ne quittera point la maison.

Siapa membalas kebaikan dengan kejahatan, kejahatan pun tak akan dapat dikeluarkan dari rumahnya.

14 Commencer une querelle, c’est ouvrir une digue; Avant que la dispute s’anime, retire-toi.

Memulai pertengkaran adalah seperti membuka jalan air; karena itu undurlah sebelum pertengkaran mulai.

15 Celui qui absout le coupable et celui qui condamne le juste Sont tous deux en abomination à l’Éternel.

TUHAN membenci orang yang membenarkan orang durhaka, dan yang menyalahkan orang yang tak bersalah.

16 A quoi sert l’argent dans la main de l’insensé? A acheter la sagesse?… Mais il n’a point de sens.

Percuma orang bodoh menghabiskan uang mencari hikmat, sebab ia tidak mempunyai pikiran yang sehat.

17 L’ami aime en tout temps, Et dans le malheur il se montre un frère.

Seorang sahabat selalu setia kepada kawan, tapi seorang saudara ikut menanggung kesusahan.

18 L’homme dépourvu de sens prend des engagements, Il cautionne son prochain.

Orang yang berjanji untuk menjadi penanggung hutang sesamanya adalah orang yang bodoh.

19 Celui qui aime les querelles aime le péché; Celui qui élève sa porte cherche la ruine.

Orang yang suka pada dosa, suka bertengkar. Orang yang bermulut besar, mencari kehancuran.

20 Un cœur faux ne trouve pas le bonheur, Et celui dont la langue est perverse tombe dans le malheur.

Seorang penipu tidak akan bahagia, orang dengan lidah bercabang akan mendapat celaka.

21 Celui qui donne naissance à un insensé aura du chagrin; Le père d’un fou ne peut pas se réjouir.

Mendapat anak yang dungu berarti mendapat kesedihan; menjadi ayah anak yang bodoh tidak memberi kegembiraan.

22 Un cœur joyeux est un bon remède, Mais un esprit abattu dessèche les os.

Hati yang gembira menyehatkan badan; hati yang murung mematahkan semangat.

23 Le méchant accepte en secret des présents, Pour pervertir les voies de la justice.

Hakim yang curang, menerima uang sogok secara rahasia dan tidak menjalankan keadilan.

24 La sagesse est en face de l’homme intelligent, Mais les yeux de l’insensé sont à l’extrémité de la terre.

Tujuan orang yang berpengertian ialah untuk mendapat hikmat, tetapi tujuan orang bodoh tidak menentu.

25 Un fils insensé fait le chagrin de son père, Et l’amertume de celle qui l’a enfanté.

Anak yang bodoh menyusahkan ayahnya, dan menyedihkan hati ibunya.

26 Il n’est pas bon de condamner le juste à une amende, Ni de frapper les nobles à cause de leur droiture.

Tidak patut mengenakan denda pada orang yang tak bersalah; tidak patut menindas orang yang berbudi luhur.

27 Celui qui retient ses paroles connaît la science, Et celui qui a l’esprit calme est un homme intelligent.

Orang yang tajam pikirannya, tidak banyak bicara. Orang yang bijaksana, selalu tenang.

28 L’insensé même, quand il se tait, passe pour sage; Celui qui ferme ses lèvres est un homme intelligent.

Seorang bodoh pun akan disangka cerdas dan bijaksana kalau ia berdiam diri dan menutup mulutnya.