Proverbes 16
1 Les projets que forme le cœur dépendent de l’homme, Mais la réponse que donne la bouche vient de l’Éternel.
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 Toutes les voies de l’homme sont pures à ses yeux; Mais celui qui pèse les esprits, c’est l’Éternel.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 Recommande à l’Éternel tes œuvres, Et tes projets réussiront.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 L’Éternel a tout fait pour un but, Même le méchant pour le jour du malheur.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 Tout cœur hautain est en abomination à l’Éternel; Certes, il ne restera pas impuni.
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 Par la bonté et la fidélité on expie l’iniquité, Et par la crainte de l’Éternel on se détourne du mal.
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 Quand l’Éternel approuve les voies d’un homme, Il dispose favorablement à son égard même ses ennemis.
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 Mieux vaut peu, avec la justice, Que de grands revenus, avec l’injustice.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 Le cœur de l’homme médite sa voie, Mais c’est l’Éternel qui dirige ses pas.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 Des oracles sont sur les lèvres du roi: Sa bouche ne doit pas être infidèle quand il juge.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 Le poids et la balance justes sont à l’Éternel; Tous les poids du sac sont son ouvrage.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 Les rois ont horreur de faire le mal, Car c’est par la justice que le trône s’affermit.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 Les lèvres justes gagnent la faveur des rois, Et ils aiment celui qui parle avec droiture.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 La fureur du roi est un messager de mort, Et un homme sage doit l’apaiser.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 La sérénité du visage du roi donne la vie, Et sa faveur est comme une pluie du printemps.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 Combien acquérir la sagesse vaut mieux que l’or! Combien acquérir l’intelligence est préférable à l’argent!
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 Le chemin des hommes droits, c’est d’éviter le mal; Celui qui garde son âme veille sur sa voie.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 L’arrogance précède la ruine, Et l’orgueil précède la chute.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 Mieux vaut être humble avec les humbles Que de partager le butin avec les orgueilleux.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 Celui qui réfléchit sur les choses trouve le bonheur, Et celui qui se confie en l’Éternel est heureux.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 Celui qui est sage de cœur est appelé intelligent, Et la douceur des lèvres augmente le savoir.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 La sagesse est une source de vie pour celui qui la possède; Et le châtiment des insensés, c’est leur folie.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 Celui qui est sage de cœur manifeste la sagesse par sa bouche, Et l’accroissement de son savoir paraît sur ses lèvres.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Les paroles agréables sont un rayon de miel, Douces pour l’âme et salutaires pour le corps.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Telle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c’est la voie de la mort.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 Celui qui travaille, travaille pour lui, Car sa bouche l’y excite.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 L’homme pervers prépare le malheur, Et il y a sur ses lèvres comme un feu ardent.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 L’homme pervers excite des querelles, Et le rapporteur divise les amis.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 L’homme violent séduit son prochain, Et le fait marcher dans une voie qui n’est pas bonne.
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Celui qui ferme les yeux pour se livrer à des pensées perverses, Celui qui se mord les lèvres, a déjà consommé le mal.
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 Les cheveux blancs sont une couronne d’honneur; C’est dans le chemin de la justice qu’on la trouve.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 Celui qui est lent à la colère vaut mieux qu’un héros, Et celui qui est maître de lui-même, que celui qui prend des villes.
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 On jette le sort dans le pan de la robe, Mais toute décision vient de l’Éternel.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.
