Proverbes 14

1 La femme sage bâtit sa maison, Et la femme insensée la renverse de ses propres mains.

Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.

2 Celui qui marche dans la droiture craint l’Éternel, Mais celui qui prend des voies tortueuses le méprise.

Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.

3 Dans la bouche de l’insensé est une verge pour son orgueil, Mais les lèvres des sages les gardent.

Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.

4 S’il n’y a pas de bœufs, la crèche est vide; C’est à la vigueur des bœufs qu’on doit l’abondance des revenus.

Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.

5 Un témoin fidèle ne ment pas, Mais un faux témoin dit des mensonges.

Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.

6 Le moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, Mais pour l’homme intelligent la science est chose facile.

Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.

7 Éloigne-toi de l’insensé; Ce n’est pas sur ses lèvres que tu aperçois la science.

Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.

8 La sagesse de l’homme prudent, c’est l’intelligence de sa voie; La folie des insensés, c’est la tromperie.

Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.

9 Les insensés se font un jeu du péché, Mais parmi les hommes droits se trouve la bienveillance.

Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.

10 Le cœur connaît ses propres chagrins, Et un étranger ne saurait partager sa joie.

Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.

11 La maison des méchants sera détruite, Mais la tente des hommes droits fleurira.

Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.

12 Telle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c’est la voie de la mort.

Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.

13 Au milieu même du rire le cœur peut être affligé, Et la joie peut finir par la détresse.

Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.

14 Celui dont le cœur s’égare se rassasie de ses voies, Et l’homme de bien se rassasie de ce qui est en lui.

Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.

15 L’homme simple croit tout ce qu’on dit, Mais l’homme prudent est attentif à ses pas.

Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.

16 Le sage a de la retenue et se détourne du mal, Mais l’insensé est arrogant et plein de sécurité.

Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.

17 Celui qui est prompt à la colère fait des sottises, Et l’homme plein de malice s’attire la haine.

Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.

18 Les simples ont en partage la folie, Et les hommes prudents se font de la science une couronne.

Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.

19 Les mauvais s’inclinent devant les bons, Et les méchants aux portes du juste.

Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.

20 Le pauvre est odieux même à son ami, Mais les amis du riche sont nombreux.

Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.

21 Celui qui méprise son prochain commet un péché, Mais heureux celui qui a pitié des misérables!

Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!

22 Ceux qui méditent le mal ne s’égarent-ils pas? Mais ceux qui méditent le bien agissent avec bonté et fidélité.

Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.

23 Tout travail procure l’abondance, Mais les paroles en l’air ne mènent qu’à la disette.

Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.

24 La richesse est une couronne pour les sages; La folie des insensés est toujours de la folie.

Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.

25 Le témoin véridique délivre des âmes, Mais le trompeur dit des mensonges.

Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.

26 Celui qui craint l’Éternel possède un appui ferme, Et ses enfants ont un refuge auprès de lui.

Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.

27 La crainte de l’Éternel est une source de vie, Pour détourner des pièges de la mort.

Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.

28 Quand le peuple est nombreux, c’est la gloire d’un roi; Quand le peuple manque, c’est la ruine du prince.

Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.

29 Celui qui est lent à la colère a une grande intelligence, Mais celui qui est prompt à s’emporter proclame sa folie.

Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.

30 Un cœur calme est la vie du corps, Mais l’envie est la carie des os.

Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.

31 Opprimer le pauvre, c’est outrager celui qui l’a fait; Mais avoir pitié de l’indigent, c’est l’honorer.

Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.

32 Le méchant est renversé par sa méchanceté, Mais le juste trouve un refuge même en sa mort.

Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.

33 Dans un cœur intelligent repose la sagesse, Mais au milieu des insensés elle se montre à découvert.

Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.

34 La justice élève une nation, Mais le péché est la honte des peuples.

Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.

35 La faveur du roi est pour le serviteur prudent, Et sa colère pour celui qui fait honte.

Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.