Proverbes 12
1 Celui qui aime la correction aime la science; Celui qui hait la réprimande est stupide.
Terbiye edilmeyi seven bilgiyi de sever, Azarlanmaktan nefret eden budaladır.
2 L’homme de bien obtient la faveur de l’Éternel, Mais l’Éternel condamne celui qui est plein de malice.
İyi kişi RAB'bin lütfuna erer, Ama düzenbazı RAB mahkûm eder.
3 L’homme ne s’affermit pas par la méchanceté, Mais la racine des justes ne sera point ébranlée.
Kötülük kişiyi güvenliğe kavuşturmaz, Ama doğruların kökü kazılamaz.
4 Une femme vertueuse est la couronne de son mari, Mais celle qui fait honte est comme la carie dans ses os.
Erdemli kadın kocasının tacıdır, Edepsiz kadınsa kocasını yer bitirir.
5 Les pensées des justes ne sont qu’équité; Les desseins des méchants ne sont que fraude.
Doğruların tasarıları adil, Kötülerin öğütleri aldatıcıdır.
6 Les paroles des méchants sont des embûches pour verser le sang, Mais la bouche des hommes droits est une délivrance.
Kötülerin sözleri ölüm tuzağıdır, Doğruların konuşmasıysa onları kurtarır.
7 Renversés, les méchants ne sont plus; Et la maison des justes reste debout.
Kötüler yıkılıp yok olur, Doğru kişinin evi ayakta kalır.
8 Un homme est estimé en raison de son intelligence, Et celui qui a le cœur pervers est l’objet du mépris.
Kişi sağduyusu oranında övülür, Çarpık düşünceliyse küçümsenir.
9 Mieux vaut être d’une condition humble et avoir un serviteur Que de faire le glorieux et de manquer de pain.
Köle sahibi olup aşağılanan Büyüklük taslayıp ekmeğe muhtaç olandan yeğdir.
10 Le juste prend soin de son bétail, Mais les entrailles des méchants sont cruelles.
Doğru kişi hayvanıyla ilgilenir, Ama kötünün sevecenliği bile zalimcedir.
11 Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, Mais celui qui poursuit des choses vaines est dépourvu de sens.
Toprağını işleyenin ekmeği bol olur, Hayal peşinde koşansa sağduyudan yoksundur.
12 Le méchant convoite ce que prennent les méchants, Mais la racine des justes donne du fruit.
Kötü kişi kötülerin ganimetini ister, Ama doğru kişilerin kökü ürün verir.
13 Il y a dans le péché des lèvres un piège pernicieux, Mais le juste se tire de la détresse.
Kötü kişinin günahlı sözleri kendisi için tuzaktır, Ama doğru kişi sıkıntıyı atlatır.
14 Par le fruit de la bouche on est rassasié de biens, Et chacun reçoit selon l’œuvre de ses mains.
İnsan ağzının ürünüyle iyiliğe doyar, Elinin emeğine göre de karşılığını alır.
15 La voie de l’insensé est droite à ses yeux, Mais celui qui écoute les conseils est sage.
Ahmağın yolu kendi gözünde doğrudur, Bilge kişiyse öğüde kulak verir.
16 L’insensé laisse voir à l’instant sa colère, Mais celui qui cache un outrage est un homme prudent.
Ahmak sinirlendiğini hemen belli eder, Ama ihtiyatlı olan aşağılanmaya aldırmaz.
17 Celui qui dit la vérité proclame la justice, Et le faux témoin la tromperie.
Dürüst tanık doğruyu söyler, Yalancı tanıksa hile solur.
18 Tel, qui parle légèrement, blesse comme un glaive; Mais la langue des sages apporte la guérison.
Düşünmeden söylenen sözler kılıç gibi keser, Bilgelerin diliyse şifa verir.
19 La lèvre véridique est affermie pour toujours, Mais la langue fausse ne subsiste qu’un instant.
Gerçek sözler sonsuza dek kalıcıdır, Oysa yalanın ömrü bir anlıktır.
20 La tromperie est dans le cœur de ceux qui méditent le mal, Mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.
Kötülük tasarlayanın yüreği hileci, Barışı öğütleyenin yüreğiyse sevinçlidir.
21 Aucun malheur n’arrive au juste, Mais les méchants sont accablés de maux.
Doğru kişiye hiç zarar gelmez, Kötünün başıysa beladan kurtulmaz.
22 Les lèvres fausses sont en horreur à l’Éternel, Mais ceux qui agissent avec vérité lui sont agréables.
RAB yalancı dudaklardan iğrenir, Ama gerçeğe uyanlardan hoşnut kalır.
23 L’homme prudent cache sa science, Mais le cœur des insensés proclame la folie.
İhtiyatlı kişi bilgisini kendine saklar, Oysa akılsızın yüreği ahmaklığını ilan eder.
24 La main des diligents dominera, Mais la main lâche sera tributaire.
Çalışkanların eli egemenlik sürer, Tembellikse köleliğe götürür.
25 L’inquiétude dans le cœur de l’homme l’abat, Mais une bonne parole le réjouit.
Kaygılı yürek insanı çökertir, Ama güzel söz sevindirir.
26 Le juste montre à son ami la bonne voie, Mais la voie des méchants les égare.
Doğru kişi arkadaşına da yol gösterir, Kötünün tuttuğu yolsa kendini saptırır.
27 Le paresseux ne rôtit pas son gibier; Mais le précieux trésor d’un homme, c’est l’activité.
Tembel kişi işini bitirmez, Oysa çalışkan değerli bir servet kazanır.
28 La vie est dans le sentier de la justice, La mort n’est pas dans le chemin qu’elle trace.
Doğru yol yaşam kaynağıdır, Bu yol ölümsüzlüğe götürür.
