Proverbes 11

1 La balance fausse est en horreur à l’Éternel, Mais le poids juste lui est agréable.

خداوند از تقلب و کلاهبرداری متنفر است، ولی درستکاری و صداقت را دوست دارد.

2 Quand vient l’orgueil, vient aussi l’ignominie; Mais la sagesse est avec les humbles.

تکبر باعث سرافکندگی می‌شود، پس دانا کسی است که فروتن باشد.

3 L’intégrité des hommes droits les dirige, Mais les détours des perfides causent leur ruine.

صداقت مرد درستکار راهنمای اوست، اما نادرستی شخص بدکار، او را به نابودی می‌کشاند.

4 Au jour de la colère, la richesse ne sert à rien; Mais la justice délivre de la mort.

در روز داوری مال و ثروت به داد تو نمی‌رسد، اما عدالت تو می‌تواند تو را از مرگ برهاند.

5 La justice de l’homme intègre aplanit sa voie, Mais le méchant tombe par sa méchanceté.

عدالت درستکاران راهشان را هموار می‌کند، اما بدکاران در زیر بار سنگین گناهان خود از پا در می‌آیند.

6 La justice des hommes droits les délivre, Mais les méchants sont pris par leur malice.

عدالت نیکان آنها را نجات می‌دهد، ولی بدکاران در دام خیانت خود گرفتار می‌شوند.

7 A la mort du méchant, son espoir périt, Et l’attente des hommes iniques est anéantie.

آدم خدانشناس وقتی بمیرد همهٔ امیدهایش از بین می‌رود وانتظاری که از قدرتش داشت نقش بر آب می‌شود.

8 Le juste est délivré de la détresse, Et le méchant prend sa place.

مرد عادل از تنگنا رهایی می‌یابد و مرد بدکار به جای او گرفتار می‌شود.

9 Par sa bouche l’impie perd son prochain, Mais les justes sont délivrés par la science.

سخنان مرد خدانشناس انسان را به هلاکت می‌کشاند، اما حکمت شخص درستکار او را از هلاکت می‌رهاند.

10 Quand les justes sont heureux, la ville est dans la joie; Et quand les méchants périssent, on pousse des cris d’allégresse.

مردمان شهر برای موفقیت عادلان شادی می‌کنند و از مرگ بدکاران خوشحال می‌شوند.

11 La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, Mais elle est renversée par la bouche des méchants.

از برکت وجود خداشناسان شهر ترقی می‌کند، اما شرارت بدکاران موجب تباهی آن می‌شود.

12 Celui qui méprise son prochain est dépourvu de sens, Mais l’homme qui a de l’intelligence se tait.

کسی که دربارهٔ دیگران با تحقیر صحبت می‌کند آدم نادانی است. آدم عاقل جلوی زبان خود را می‌گیرد.

13 Celui qui répand la calomnie dévoile les secrets, Mais celui qui a l’esprit fidèle les garde.

خبرچین هر جا می‌رود اسرار دیگران را فاش می‌کند، ولی شخص امین، اسرار را در دل خود مخفی نگه می‌دارد.

14 Quand la prudence fait défaut, le peuple tombe; Et le salut est dans le grand nombre des conseillers.

بدون رهبری خردمندانه، مملکت سقوط می‌کند؛ اما وجود مشاوران زیاد امنیت کشور را تضمین می‌کند.

15 Celui qui cautionne autrui s’en trouve mal, Mais celui qui craint de s’engager est en sécurité.

ضامن شخص غریب نشو چون ضرر خواهی دید. اگر می‌خواهی گرفتار نشوی ضامن کسی نشو.

16 Une femme qui a de la grâce obtient la gloire, Et ceux qui ont de la force obtiennent la richesse.

زن نیکو سیرت، عزت و احترام به دست می‌آورد، اما مردان بی‌رحم فقط می‌توانند ثروت به چنگ آورند.

17 L’homme bon fait du bien à son âme, Mais l’homme cruel trouble sa propre chair.

مرد رحیم به خودش نفع می‌رساند، اما آدم ستمگر به خودش لطمه می‌زند.

18 Le méchant fait un gain trompeur, Mais celui qui sème la justice a un salaire véritable.

ثروت شخص بدکار، موقتی و ناپایدار است، ولی اجرت شخص عادل جاودانی است.

19 Ainsi la justice conduit à la vie, Mais celui qui poursuit le mal trouve la mort.

شخص درستکار از حیات برخوردار می‌شود، اما آدم بدکار به سوی مرگ می‌رود.

20 Ceux qui ont le cœur pervers sont en abomination à l’Éternel, Mais ceux dont la voie est intègre lui sont agréables.

خداوند از افراد بدسرشت متنفر است، ولی از درستکاران خشنود می‌باشد.

21 Certes, le méchant ne restera pas impuni, Mais la postérité des justes sera sauvée.

مطمئن باش بدکاران مجازات خواهند شد، اما درستکاران رهایی خواهند یافت.

22 Un anneau d’or au nez d’un pourceau, C’est une femme belle et dépourvue de sens.

زیبایی در زن نادان مانند حلقهٔ طلا در پوزهٔ گراز است.

23 Le désir des justes, c’est seulement le bien; L’attente des méchants, c’est la fureur.

آرزوی نیکان همیشه برآورده می‌شود، اما خشم خدا در انتظار بدکاران است.

24 Tel, qui donne libéralement, devient plus riche; Et tel, qui épargne à l’excès, ne fait que s’appauvrir.

هستند کسانی که با سخاوت خرج می‌کنند و با وجود این ثروتمند می‌شوند؛ و هستند کسانی که بیش از اندازه جمع می‌کنند، اما عاقبت نیازمند می‌گردند.

25 L’âme bienfaisante sera rassasiée, Et celui qui arrose sera lui-même arrosé.

شخص سخاوتمند کامیاب می‌شود و هر که دیگران را سیراب کند خود نیز سیراب خواهد شد.

26 Celui qui retient le blé est maudit du peuple, Mais la bénédiction est sur la tête de celui qui le vend.

کسی که غله‌اش را احتکار می‌کند، مورد نفرین مردم قرار خواهد گرفت، ولی دعای خیر مردم همراه کسی خواهد بود که غله خود را در زمان احتیاج به آنها می‌فروشد.

27 Celui qui recherche le bien s’attire de la faveur, Mais celui qui poursuit le mal en est atteint.

اگر در پی نیکی باشی مورد لطف خدا خواهی بود، ولی اگر به دنبال بدی بروی جز بدی چیزی نصیبت نخواهد شد.

28 Celui qui se confie dans ses richesses tombera, Mais les justes verdiront comme le feuillage.

کسی که بر ثروت خود تکیه کند خواهد افتاد، اما عادلان مانند درخت سبز شکوفه خواهند آورد.

29 Celui qui trouble sa maison héritera du vent, Et l’insensé sera l’esclave de l’homme sage.

شخص نادانی که باعث ناراحتی خانواده‌اش می‌شود سرانجام هستی خود را از دست خواهد داد و برده دانایان خواهد شد.

30 Le fruit du juste est un arbre de vie, Et le sage s’empare des âmes.

ثمره کار خداشناسان حیات‌بخش است و تمام کسانی که مردم را به سوی نجات هدایت می‌کنند دانا هستند.

31 Voici, le juste reçoit sur la terre une rétribution; Combien plus le méchant et le pécheur!

اگر عادلان پاداش اعمال خود را در این دنیا می‌یابند، بدون شک گناهکاران و بدکاران نیز به سزای اعمال خود می‌رسند.